شعار سال: آرام آرام که به مرحله فارغ التحصیلی می رسند و آینده را در ذهن خود ترسیم می‌کنند، از کنار مسئله ای نمی توانند به راحتی بگذرند؛ قصه پسرها و سربازی!

عده ای آن را مانعی می‌بینند و منتظر اتفاقی می نشینند تا با سرعت از روی آن بپرند؛ سرعتی نظیر سرعت نور و عده‌ای دیگر هم آن را جزئی اجباری از مسیر خود می‌بینند که هر طور شده باید آن را بپیمایند. واژه سربازی برای نفر به نفر هر پسری خیالی را بیدار می‌کند؛ خیالی که حتماً او را به فکر فرو می برد.

مشمولان وظیفه در نیروهای مسلح همچون ارتش، سپاه و نیروی انتظامی مستقر می‌شوند و در این بین برخی از ادارات دولتی نیز می توانند مقصد عده ای از مشمولان نظام وظیفه شوند؛ اداراتی همچون وزارت نفت، آموزش و پرورش و...

برخی از افراد محصل، دارای مدرک کارشناسی ارشد و یا بالاتر این نگرانی را دارند که پس از زمان آموزشی، پادگان و یا یگان مقصدشان کجا خواهد بود؟ آیا می توانند در زمان آموزشی، امریه سربازی را دریافت کنند یا خیر؟ و آیا در این بین تحصیلاتشان چقدر به کارشان خواهد آمد؟

طبیعی است که برای قشر دانشجو، امریه مهم تر بوده و در بین ارگان های دولتی، امریه دانشگاه ها برای افرادی که دل به محیط دانشگاه داده اند و یا در تکاپوی گرفتن عنوان هیئت علمی هستند، مهم تر است.

لباس شخصی یا لباس رزم؟
برخی دانشگاه ها در زمان‌های مختلف اعلام می‌کنند که سرباز امریه می‌پذیرند و حالا هر کدام از این دانشگاه ها شرایط ویژه خود را برای پذیرش سربازان نظام وظیفه عمومی اعلام می کنند؛ شرایطی که تعیین می‌کند سربازان باید به دانشگاه و همراه لباس شخصی بروند یا لباس رزم بر تن و به سمت پادگان و یگان.

اگر مزایای امریه دانشگاه را از تعدادی سرباز نظام وظیفه بپرسید حتماً از یکی از آنها خواهید شنید که مشمول نظم و انضباط خشک و هم چنین قواعد نظامی نخواهیم بود؛ این نظر را هم عنوان می کنند که با سیستم دولتی، اداری و تعاملات اجتماعی آنجا آشنا می شویم و اعتقاد دارند که این نکته بعداً به دردشان خواهد خورد.

اما بخوانیم از انتظار برخی دیگر از سربازان که فکر می‌کنند پس از موفق شدن به اخذ امریه و گذراندن این دوران می‌توانند همان جا استخدام شوند؛ این مورد می تواند به این نکته بستگی داشته باشد که آیا شما در زمان مناسب در جای مناسبی نیز قرار گرفته اید یا خیر!

 
از دیگر تفاوت امریه قبول نکردن کسری خدمت، نداشتن مرخصی پایان دوره و مرخصی تشویقی است اما نکته‌ای که در این بین خود را به چشم می‌آورد این است که دانشگاه ها اغلب از طیف مشخصی که اعلام می‌کنند، سرباز امریه می پذیرند؛ به طور مثال دانشگاه‌هایی که بازه افراد انتخابی خود را فقط از دانشجویان خود و یا یک شهر خاص قرار می‌دهند، فرصت امریه را از سایر افراد مشتاق به امریه در آن ارگان می گیرند. این امکان، فقط برای دانشجویان همان بازه خوب است.

افرادی آنقدر خود را درگیر پایان نامه و کلاس و درس می کنند که به بهانه این طول دادن قصدی، هر طور که شده در دانشگاه خود بتوانند امریه را دریافت کنند و چه بسا این طولانی کردن زمان سربازی به اندازه دو برابر زمان یک سربازی کامل وقت ببرد.

هر که را از بهر کاری ساختند
یقینا باید اقدامی صورت گیرد تا سربازی واقعا به امری دلپذیر تر از چیزی که امروزه است، تبدیل شود. امری که بتواند بسیاری از دانشجویانی که فقط به بهانه سربازی ادامه تحصیل می دهند را مجاب کند.

به کار گرفتن هر نیرو در تخصص ویژه خود در جامعه دولتی می تواند به بهتر کردن تصویر این واژه کمک کند. عملی که پتانسیل مهارتی افراد را در تمام دوران تحصیل و یا شاغل بودن شخص، برای دانشجوها و غیر دانشجوها، محک بزند.

آماده باش!
امروزه تمام دنیا متوجه شده اند که آمادگی در هر موضوع سازنده ای برای کشور و جامعه خود از اولویت های هر دولتی است، پس بهتر می شود اگر در هر زمینه ای متخصصان را یافته و و به ارتقا آن بخش روی آوریم.

امریه دانشگاه ها فرصت خوبی است تا هر دانشگاهی، بخش های مختلف خود را تقویت کند؛ بخش هایی که می تواند به بازو های عملی خوبی تبدیل شود. اما آفت آنجا محقق می شود که به هر سرباز امریه صرفا به عنوان کارمندی رایگان نگاه شود و با این تفکر یک روز اضافه تر بودن آن سرباز در اداره نیز غنیمت است؛ حالا در هر تخصص و یا زمینه مهارتی که فعال است باشد! مهم نیست؛ این نوع نگاه آفتی است که در برخی از ادارات دولتی که حق پذیرش سرباز امریه را دارند، رواج دارد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری دانشجو، تاریخ 19 شهریور 98، کد مطلب: 789428: www.snn.ir