به نقل از Thefencepost، جولای ۲۰۱۸، سه تن از نمایندگان بخش‌های ذی‌نفوذ حوزه چرای دام در اراضی ملی در جلسه استماع کمیته منابع طبیعی کنگره آمریکا حضور پیدا کردند. این افراد با بیان دلایلی به مزایای چرای دام در اراضی ملی و ضعف‌های قانونی تأثیرگذار در این حوزه پرداختند. طی جلسه استماع کمیته منابع طبیعی کنگره آمریکا، یک نماینده دولت، یک نماینده جامعه علمی و یک نماینده صنعت کشاورزی (بخش خصوصی) برای حذف نظارت‌های شدید و ضعف‌های قانونی که بر چرای دام در برخی زمین‌های دولت فدرال تأثیرگذارند، مواردی را مطرح کردند. «براد لیتل» فرماندار ایالت آیداهو، «پروفسور دیو ناگل» از دانشگاه مونتانا و «استفان اسمال هاوس» رئیس اداره زمین‌های زراعی آریزونا دلایلی را تحت عنوان « نقش اساسی چرای دام در اراضی فدرال و اهمیت آن برای روستاهای آمریکا» به کمیته فرعی رسیدگی به زمین‌های فدرال ارائه دادند. این افراد بر سهم ارزشمند دامداران و بهره­ برداران زمین‌های ملی، در اقتصاد پایدار جوامع روستایی و سلامت منابع طبیعی مشترک در آمریکا تأکید کردند.

دامداران کارآمدترین مدیران اراضی ملی هستند

براد لیتل در این جلسه اظهار کرد: «وجود دامداران برای مدیریت موفق زمین‌های ملی ما ضروری هستند. برخلاف مدیران دولتی که تنها چند سال است که در آنجا هستند، دامداران برای نسل‌های متمادی بر روی این زمین‌ها بوده‌اند. اگر دامداران مرتباً از این زمین‌ها دور شوند کشور ما مؤثرترین و کارآمدترین مدیران اراضی ملی را از دست می‌دهد و احتمالاً املاک شخصی نیز برای توسعه فروخته می‌شوند.» حفاظت از گونه‌ها یکی از مزایای چرا در مراتع عمومی است. طرح Sage Grouse که بخشی از زمین‌های وزارت کشاورزی آمریکا برای الگوی حفاظت از گونه‌های حیات‌وحش را بهره‌برداری کرده است، نشان از پتانسیل تلاش‌های حفاظتی مشترک بین دامداران و آژانس‌های فدرال دارد.

آزمون موفق دامداران در حفاظت از اراضی ملی آمریکا

ناگل که به مدت هشت سال به‌عنوان مشاور علمی در SGI(The Sage Grouse Initiative) خدمت کرده، معتقد است اطمینان از اینکه دامداران می‌توانند به پرورش دام در اراضی ملی ادامه دهند، ضروری است. ناگل گفت: « تا امروز دو هزار و ۱۵۴ تولیدکننده برای حفاظت از ۷.۵ میلیون جریب از اراضی مرتعی مشارکت داشته‌اند که به صدها مورد از جوامع روستایی و منابع بی‌شماری از حیوانات وحشی سود رسانده‌اند.» علی­رغم اثبات مزایای دامداری مبتنی بر چرا، برخی گروه­ها، به‌طور فزاینده­ این صنعت دامداری را هدف قرار داده‌اند.

سوءاستفاده فعالان محیط زیستی از قوانین برای محدود کردن چرای دام‌ها

بر اساس مطالعه‌ای توسط بنیاد حقوقی «ماونتین استیت» گروهی متشکل از هشت گروه فعال محیط زیستی طی یک دوره ده‌ساله بالغ‌بر ۳۳۰۰ پرونده دادخواست در سراسر کشور تشکیل داده­اند. لیتل گفت: « بسیاری از این دادخواست‌ها از مقررات موجود در سیاست زیست‌محیطی بهره­برداری می‌کنند و چرا در زمین‌های ملی را محدود می‌کنند. این در حالی است که در دهه هفتاد میلادی وقتی آژانس فضایی اروپا (ESA) و قانون سیاست محیط زیستی ملی (NEPA) به‌صورت قانون تصویب شدند، خوب بودند اما امروزه به سلاحی برای منازعات عادی تبدیل‌شده‌اند و مقررات تولیدی آن‌ها به همان اندازه که سنگین هستند ناکارآمد و بی‌اثر نیز هستند.» لیتل اشاره کرد که حفاظت از گونه‌ها از بالا به پایین عمل نمی‌کند.

قوانین سنگین محیط زیستی تهدیدکننده جوامع روستایی و ستون فقرات اقتصاد روستا

دامداران زمین‌های ملی را یک فرصت برای کار با دولت فدرال و انجمن‌های محیط زیستی به‌منظور دستیابی به نتایج مطلوب در مدیریت زمین و حفاظت از گونه­ ها می­بینند. بااین‌حال این امر تنها از طریق اصلاحات مقرراتی امکان‌پذیر است که به صنایع اجازه می‌دهد تا به کارشان به‌عنوان مباشر در زمین‌های عمومی آمریکا ادامه دهند. لیتل دراین‌باره به نمایندگان کنگره آمریکا اظهار کرده: « من از شما درخواست می‌کنم که به قوانین سنگین محیط زیستی بپردازید که روش زندگی ما و جوامع روستایی را تهدید می‌کنند. جایی که دامداری ستون فقرات آن است و مدارس ما، بهداشت ما و اقتصاد ما را حفظ می‌کند.»

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری عیار آنلاین ، تاریخ انتشار 21 شهریور 98، کد خبر:www.ayaronline.ir ، 291790