شعار سال: حمید قاسمی‌ده‌چشمه، درباره انتقادات به وارد نشدن ال‌پی‌جی به سبد سوخت کشور اظهار داشت: سوزاندن ال‌پی‌جی در خودروها از چند منظر به هیچ‌وجه اقتصادی نیست و طرحی است که جز ضرر عایدی برای کشور ندارد، که مهمترین آن اختلاف قیمت گاز مایع و بنزین است.
 
وی جایگزینی ال‌پی‌جی با بنزین را بعنوان سوخت خودرو مصداق جایگزین کردن سیم‌های نقره به جای سیم‌ مسی در کابل‌های برق دانست و افزود: طبق آخرین اطلاعات نشریه پلتس قیمت گازمایع در 8 ماه اول سال 360 دلار در هر تن بوده در حالی که قیمت بنزین 311 دلار در هر تن بوده یعنی هر تن حدود 50 دلار اختلاف قیمت دارند. بدین مفهوم که باید پول خرج کنیم تا به جای یک محصول 311 دلاری یک محصول 360 دلاری مصرف کنیم.
 
چگونه یک فرآورده 360 دلاری؛ 1300 دلار می‌شود؟
 
قائم مقام شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با بیان اینکه به جای الزام دولت برای مصرف گازمایع در پتروشیمی روی سوزاندن آن در خودرو تمرکز شده، تصریح کرد: در صورت استفاده از این سوخت به عنوان خوراک پتروشیمی و تبدیل به محصولاتی مثل پلی‌پروپیلن، پلی‌اتیلن، پلی‌بوتادین، رابر و مواد اولیه مورد نیاز لاستیک و... بر طبل سوزاندن این ماده باارزش در خودروها می‌کوبیم، در صورتی که اگر این خوراک تبدیل به محصول پتروشیمیایی شود یک محصول 360 دلاری را با یک سرمایه گذاری کوچک تبدیل به کالای 1300 دلاری کرده‌ایم.
 
پتروشیمی‌ها مشتری پر و پا قرص ال‌پی‌جی؛ در آینده نزدیک
 
وی خاطرنشان کرد: طبق تمام گزارشات بین‌المللی از جمله اوپک، IEA ، IHS MARKIT پیش‌بینی شده که در سال‌های آینده تقاضا برای ال‌پی‌جی برای تبدیل شدن به مواد پتروشیمی افزایش می‌یابد، آیا به صرفه نیست که به جای تعریف این فرآورده در سبد سوخت و خام‌فروشی آن؛ تبدیل به یک محصول با ارزش افزوده بالا و گران‌تر شود؟ چرا باید خودمان را از ساخت واحدهای پتروشیمی که می‌توانند با این خوراک راه بیفتند محروم کنیم؟
 
اصرار به هزینه هنگفت برای به خطر انداختن جان انسان‌ها!
 
قاسمی‌ده‌چشمه یادآور شد: اگر ال‌پی‌جی را به عنوان سوخت خودرو در نظر بگیریم باید هزینه‌های هنگفتی متقبل شویم تا زیرساخت آن را نیز آماده کنیم، جایگاه احداث کنیم، خودروی استاندارد برای مصرف آن تولید و یا وارد کنیم، ضمن اینکه دیگر امکان حذف آن را از سبد سوخت نداریم.
 
وی گفت: استاندارد ایمنی در مورد خودروهای ال‌پی‌جی‌سوز بسیار حیاتی و دارای اهمیت است زیرا کوچک‌ترین تصادف با خودروی ال‌پی‌جی‌سوز منجر به انفجار مهیب و از دست رفتن جان انسان‌ها می‌شود. بنابراین یا باید خط تولید خودروی استاندارد ‌ال‌پی‌جی‌سوز در کشور راه‌اندازی شود که امری زمان‌بر و پرهزینه است و در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر نیست و یا اینکه از خودروهای استاندارد خارجی استفاده کرد که با توجه به قیمت آن راننده خودروی عمومی توان تامین آن‌را ندارد. از این‌رو باید از خودروی تبدیلی گازمایع‌سوز استفاده شود که با توجه به اینکه از ابتدا سیستم سوخت‌رسانی و باک آن برای ال‌پی‌جی طراحی نشده بسیار خطرناک و ناایمن است، چنانچه حوادث بسیاری در سال‌های گذشته در این خودروها اتفاق افتاده که یکی از دلایل اصلی شکست خوردن اضافه کردن ال‌پی‌جی به سبد سوخت خودروها همین امر بوده است. حال آیا می‌توان مردم را وادار به استفاده از خودروی غیر استانداردی کرد که جان خود و یا دیگران را به خطر بیاندازند؟
 
ورود ال‌پی‌جی به سبد سوخت چقدر هزینه دارد؟
 
قائم مقام شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی خاطرنشان کرد: ایجاد جایگاه ال‌پی‌جی معمولی بدون رعایت استانداردهای بین‌المللی برای جایگاه گاز مایع، 22 میلیارد تومان هزینه دارد اگر طبق طرح نمایندگان 150 جایگاه احداث شود 3300 میلیارد تومان هزینه در پی دارد، 2 میلیون اتومبیل هم باید تبدیل شود که 20 هزار میلیارد تومان هزینه می‌شود، ضمن اینکه به این عدد هزینه افزودن تانکر گازکش را نیز  باید افزود.
 
24000000000000 هزینه برای یک سرمایه بی بازگشت
 
وی ادامه داد: سرجمع باید حدود 24 هزار میلیارد تومان برای طرحی هزینه کنیم که به هیچ عنوان بازگشت سرمایه هم در کار نخواهد بود.
 
قاسمی‌ده‌چشمه تاکید کرد: اضافه شدن گازمایع به سبد سوخت یک بار در کشور تست شده، سیاستی شکست‌خورده است که بازگشت به آن جز صرف هزینه و وقت ملت نتیجه‌ای ندارد.

 
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری ایلنا  ، تاریخ انتشار:  6 اسفند  1399  ، کدخبر:،1043254 www.ilna.news