شعار سال: سبک زندگی سلبریتیها را رسانهای کردند و آنرا سبک زندگیِ سزاوار تقلید و «نایس» جا زدند، اندام سلبریتیها را معیار قرار دادند و برای جامعه «بدن استاندارد» تعریف کردند و سایر بدنها شدند «یغور» و «تاپاله»، لباس سلبریتیها را معیار قرار دادند و برای جامعه معیار سلیقۀ برتر در لباس تعریف کردند، هر آنچه (از ماست، دمنوش، سُس و آبمیوه گرفته تا تسمۀ خودرو) سلبریتیها در بیلبوردهای شهر تبلیغ میکردند شد عیارِ سلیقۀ خوب و آلامد.
حالا به سراغ خنده آمدهاند. از بدن تغییر مسیر دادهاند و به سراغ تک تک اندامهای آن آمده اند. به هر حال سلبریتیها خرج و مخارجشان زیاد است. حالا میخواهند برای نحوۀ خندیدن جامعه هم «طرح و الگو»ی معیار تعریف کنند. به فکر جامعه بودن تا کجا؟ از نظر اینان خندۀ باکلاس و آلامد آن خندهای است که سلبریتیها بر صورت دارند. خندۀ دیگران، یعنی خندۀ آدمهای خارج از طبقۀ سلبریتی، دلربا، جذاب و افسونگر نیست. خنده فقط خندۀ سلبریتیها. از این به بعد اگر کسی میخندد باید نگران باشد که آیا نحوه لبخند زدن و خندیدن اش باکلاس است یا نه؟
به آدمهای سادهاندیشی فکر میکنم که آنقدر دچار «خودزشت انگاری» شدهاند، آنقدر اعتمادبنفس خود را از دست دادهاند که با داشتن عکسی در دست از لبخند یک سلبریتی، به سراغ پزشکان زیبایی میروند و به شکل حقارتآمیزی عکس را نشان میدهند و میگویند «اینطوری، ببینید، اینطوری، خندهام اینطوری باشه!»
شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از صبح شد، تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۳۹۹، کد خبر: ۲۵۵۳، www.sobhshod.ir