چه خشک و چه زشته لب کارون؛ چه غم بارون!

امروزه تغییر اقلیم، خشکسالی و کاهش بارندگی از یک‌سو اکوسیستم رودخانه کارون را تحت تأثیر قرار داده و موجب شده است که آب این رودخانه در پایین‌ترین سطح خود قرار گیرد و دخل و تصرف و تخریب‌های انسانی از سوی دیگر، این شریان حیاتی خوزستان را به انواع و اقسام مشکلات دچار می‌کند.

شعار سال: پرآب‌ترین، بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین رودخانه ایران؛ تعبیر‌هایی برای رودخانه کارون هستند، رودخانه‌ای که در طول این سال‌ها آنقدر آب رفته و خشک شده که اگر کسی از گذشته آن چیزی نداند، شاید این تعابیر کمی برایش دور از ذهن باشد. رودخانه کارون با حدود ۹۵۰ کیلومتر طول از زردکوه استان چهارمحال و بختیاری سرچشمه گرفته، از دل خوزستان می‌گذرد و به خلیج فارس می‌ریزد، اما شاید گذرش از شهر اهواز بیشتر از هرجای دیگری به چشم بیاید؛ آنجا که شهر را دو نیم می‌کند و ده پل از روی آن عبور می‌کند.

کارون؛ رودخانه‌ای که روزگاری از آن به عنوان پر آب‌ترین، بزرگ‌ترین و تنها رودخانه قابل کشتیرانی کشور یاد می‌شد، امروزه تغییر اقلیم، خشکسالی و کاهش بارندگی از یک‌سو اکوسیستم این رودخانه را تحت تأثیر قرار داده و موجب شده است که آب کارون در پایین‌ترین سطح خود قرار گیرد و دخل و تصرف و تخریب‌های انسانی از سوی دیگر، رودخانه کارون، این شریان حیاتی خوزستان را به انواع و اقسام مشکلات دچار می‌کند. بر اساس اظهار نظر مسئولان محیط زیستی، کارون توان خودپالایی و جذب آلاینده‌ها را از دست داده است.