در گام دوم انقلاب هستیم و هنوز هم شاهد برخی تند روی ها و کند روی ها . آیا کسی نیست که از این دوستان بپرسد به فرض محال که به قدس اعزام شدید، چه کار از دست تان بر می آید؟ آیا بهتر نیست که شعارها را کنار گذاشته و با توسعه تعهدات، ارتقا ایمان و تقوا، زحمت در توسعه فناوری و .....، وارد میدان شویم؟ آیا باز کردن یک صفحه چند زبانه و انعکاس اخبار قدس، بیشتر کاربرد و اثرگذاری ندارد؟ آیا پیگیری یک شکایت حقوقی بین المللی توسط جمعی از همین عزیزان بر علیه رژیم کودک کش، اثرگذاری بیشتری نخواهد داشت؟ ایا با برنامه ریزی و اجرای یک رویداد فرهنگی زیبا، نمی شد بشکل بهتری توجه جهانیان را به مسئله فلسطین جلب کرد؟ لطفا اندکی تفکر بیشتری در خصوص برخی از شعارها و اقدامات داشته باشیم. با هیجانات نمی توان جهان امروز را جهت داد.
شعار سال: با هجوم دوباره رژیم صهیونیستی به قدس شریف و بالاگرفتن درگیریها در اراضی فلسطین اشغالی، تعدادی از دانشجویان و طلاب قم، چهارشنبه ۲۹ اردیبهشتماه ۱۴۰۰ با حضور در فرودگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، آمادگی خود را جهت اعزام به قدس اعلام کردند. آنها ضمن اعلام انزجار از غاصبان صهیونیستی و به آتشکشیدن پرچم این رژیم، در پایان بیانیهای در حمایت از گروههای مقاومت اسلامی قرائت کردند
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت فرارو، تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰، کد خبر: ۴۸۸۸۱۹، www.fararu.com.