گفته می شود این درخواست با موافقت "کارگروه تخصصي زیربنایی استان" و از طریق دستگاه های اجرايي در حال واگذاری به این کارخانه ها است.

این در حالی است که علاوه بر وجود عناصري نظير آمونیوم، باریوم و رادیوم در پساب این کارخانه ها، شوری و EC بیش از حد، گیاهان را نابود کرده و مراتع با ارزش را به اراضي سوخته تبدیل کرده است.

از سوی دیگر موج تقاضا برای استحصال ید در شمال گلستان رو به فزونی گذاشته و اکنون بیش از 15 شرکت در مراحل اکتشاف و استقرار کارخانه هستند.

کارشناسان معتقدند تخلیه پساب این کارخانه ها می تواند از یکسو سونامی کویرزایی را در منطقه به دنبال داشته باشد و از سوی دیگر با نفوذ آلودگی در مراتع، ابتلا به بیماری های سخت از جمله سرطان را در منطقه دامن بزند؛ منطقه ای که هم اکنون نیز بخشی از "کمربند سرطان جهان" است.                                   

مراتع شمال استان گلستان از جمله ثروت های عمومی و ملی کشور بوده که علاوه بر پشتيباني دامداري و تهیه پروتئين، نقش ويژه ای در حفاظت از تنوع زیستی و جلوگیری از پیش روی "بیابان قره قوم" و هجوم ریزگردها به شهرهای جنوب استان را دارند.

از سال 1382 با اکتشاف عنصر ید از شورابه های زيرزميني در استان گلستان و پس از بهره برداری از کارخانه های استحصال ید "کانسار خزر" در سال 1387 و "شورابه ید گلستان" در سال 1397 و تخلیه پساب آنها به تالاب اینچه به میزان 400 لیتر بر ثانيه، 1400 هکتار از مراتع غني اطراف تالاب مذکور با پساب غرقاب شده است و به گفته کارشناسان اداره کل منابع طبیعی استان، این مراتع به هیچ وجه قابلیت احیا ندارند.