شعار سال: اثرگذاری ذکر از سه راه آرام کردن درونی فرد، تجمع نیروهای درونی او و در نهایت، القا آرام و درونی مسیر نجات به او (نوعی شهود در بیداری)، به وقوع میپیوندد. هر چقدر ظرفیتهای قدری یک فرد بیشتر باشد (برآیند سه مولفه نوع خواست ها، نوع رفتار و عملکرد و اهداف غائی که برای حیات خود در نظر گرفته است)، اثرگذاری اذکار قویتر و موثرتر خواهد بود.
ذکرها صرفا انتخاب درست اسما و صفات خداوند متناسب با حال و وضعیت بنده نیست و گاهی جنبه دعاگونه (بیان آیات و ادعیه) یا اوراد گونه، بخود میگیرد. ذکر، با ارتقا ظرفیتهای قدری (افزایش گنجایش ها، مثل حالت کشسانی و افزایش ظرفیت ظرفی که دو لیتر جای داشت به پنج لیتر گنجایش جدید / منظور از ظرفیت قدری، روابط علی یا قضایی نیست. منظور تعیین شدهها در دامنههای کم تا زیاد است و بستگی تام به حرکت از بودن به شدن دارد)، فرد را متمرکز نموده، نیروهای او را هم جهت کرده و مسیر درست را به او القا میکند. تجربه ایمانی که متناسب با شرایط هر فرد قابل حصول و تحقق است. اذکار میتوانند عمومی (اذکار روز و هفته، اذکار عمومی در تعقیب نمازهای یومیه و ..) بوده یا اختصاصی (کارکرد خاص) داشته یاشند. اذکار میتوانند حفاظتی بوده یا جلو برنده باشند (اذکار اسلامی، کارکردهای بسیار بالایی در مقابله با اوراد برخی دیگر از ادیان نظیر یهود و برخی از طلسمها و بندهای مطرح در علوم خفیه دارند و استفاده از آنها بشدت توصیه شده و نافع است).
چهار ذکر الهی در چهار حالت بحرانی نیز بر همین اساس بیان شده است. حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) فرموده است: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار کلمه پناه نمیبرد!
۱- در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر «حسبنا الله و نعم الوکیل» (سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۷۳) پناه نمیبرد. در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد شده فرموده است: پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند، و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جسند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند، و هیچگونه بدی به آنان نرسید.
در آیه ۱۷۳ آل عمران آمده است: «الَّذینَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إیماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ»؛ مؤمنان کسانی هستند که (چون) مردم (منافق) به ایشان گفتند: بی شک مردم (کافر مکّه) بر ضد شما گرد آمده (و بسیج شده) اند، پس از آنان بترسید، (آنها به جای ترس) بر ایمانشان بیافزود و گفتند: خداوند ما را کفایت میکند و او چه خوب نگهبان و یاوری است.
۲- در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر «لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین» (سوره مبارکه انبیاء آیه ۸۷) پناه نمیبرد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است: «پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مومنین را نجات میبخشیم.».
در آیه ۸۷ سوره انبیا آمده است: «وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَک إِنِّی کنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ؛ و ذاالنون (یونس) را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت؛ و چنین می پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ (اما موقعی که در کام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمتها (ی متراکم) صدا زد: «(خداوندا) جز تو معبودی نیست! منزهی تو! من از ستمکاران بودم!»
۳- در شگفتم
برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر «افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد» (سوره مبارکه غافر آیه ۴۵) ... پناه نمیبرد. زیرا خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است: «پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.».
در آیه ۴۵ سوره غافر آمده است: فَسَتَذْکُرُونَ ما أَقُولُ لَکُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْری إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِبادِ. من کارهای خود را باو واگذار مینمایم تا مرا از هر بدی مصون بدارد. همانا خداوند بحال بندگان بینا و آگاه است.
۴- در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیباییهای دنیاست چگونه به ذکر «ماشاءالله لاحول و لاقوة الا بالله» (سوره مبارکه کهف آیه ۳۹) پناه نمیبرد، زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: «مردی که فاقد نعمتهای دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمتها برخوردار بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود میدانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.»
در آیه ۳۹ سوره کهف امده است: وَلَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَکَ قُلْتَ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ ۚ إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْکَ مَالًا وَوَلَدًا؛ و تو چرا وقتی به باغ خود درآمدی نگفتی که همه چیز به خواست خداست و جز قدرت خدا قوهای نیست؟ اگر تو مرا از خود به مال و فرزند کمتر دانی (به خود مغرور مشو که).
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون