جامعه در دو حالت عدم احساس آزادی مشروع توسط شهروندان (وجود دخالتهای نابجا و نادرست در امورات شخصی) و یا وجود لاقیدی و آزادی طلبی زیاده از حد شهروندان، تبدیل به جامعه به تو چه میشود. همچنین جامعه در دو حالت، فردگرایی افراطی و منفعت طلبی زیاده از حد و سرخوردگی شهروندان از عدم کارایی تذکرات و توصیههای ارایه شده به دیگران، تبدیل به جامعه به من چه میشود. در هر دو حالت جامعه به تو چه و جامعه به من چه، ما با جامعه سروکار نداریم و تنها با نوعی قراردادهای اجتماعی موقت در کنار هم زندگی میکنیم. امر به معروف و نهی از منکر نیز چنانچه با آداب خاص خود اجرا نشود، به زودی با جامعه به تو چه و به من چه منجر میشود. تا زمانی که کلیت حرکت مشخص نباشد، سطح آزادیهای مشروع افراد مشخص نگردیده باشد و سلیقهها و چارچوبهای ارایه تذکر، رعایت نشود، شک نکنید که زیاده رویها و کم کاری ها، ما را به جامعه به تو چه و جامعه به من چه، میرساند.
شعار سال: یکی از فرایض مورد تاکید در دین مبین اسلام (فروع دین)، امر به معروف و نهی از منکر است که باید بر اساس آداب خاص اجرا شود. چنانچه این فریضه دینی مورد غفلت قرار گیرد، در دین اسلام وعده قدرت گیری حاکم ظالم در سطح کلان و به هم ریختگی امورات جاری زندگی در سطح خرد داده شده است.
مشکل فعلی جامعه اسلامی در شرایط فعلی، غفلت از فرضیه امر به معروف و نهی از منکر نیست. مشکل در عدم رعایت چارچوبهای دینی و شرعی آن است. اگر جامعهای توان ترسیم کلیت حرکت را نداشته باشد، حدود آزادیهای مشروع افراد مشخص نشود و شیوه پرداختن به امر به معروف و نهی از منکر، شفاف نشده باشد، امر به معروف و نهی از منکر با سلیقه گرایی و افراطی گری در عمل مواجه شده و جامعه به توچه و به متن چه را رقم میزند. گروهی احساس تعدی به حقوق فردی را کرده و جامعه را به سمت به تو چه میکشانند و گروهی دیگر، سرخورده از کم توجهی به تذکرات شده و جامعه را به سمت، جامعه به من چه سوق میدهند.
در جامعه لیبرال بدلیل محوریت تمایلات انسانی، دو قطبی جامعه به توچه و جامعه به من چه، بشکل طبیعی در بتن و متن جامعه جاری است.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون