- چرایی وجود حاشیه ها در تشریفات دیدار مقامات ایرانی با مقامات روسی + توضیحات
- بستن تنگه هرمز به همین آسانی ها هم نیست برادر حسین
- برگزاری نشست دورهای شورای امنیت درباره قطعنامه ۲۲۳۱ و برجام ۲۸ آذر
- هشدار چین:ناتو از مرزهای جغرافیایی و حدود اختیارات خود تجاوز نکند
- پارلمان اروپا ارتباط مستقیم خود را با جمهوری اسلامی ایران «تا اطلاع ثانوی» قطع کرد
- نماینده مجلس: وزیر کشور و فرماندهی انتظامی، باید پاسخگوی رفتار لباسشخصیها باشند
- تصویب سومین قطعنامه ضد ایرانی توسط شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه ایران
- محمودوند و زیر سوال بردن ۲۲۷ نماینده امضا کننده بیانیه محارب خواندن معترضان+ قطع میکروفن
- هشدار فیاض به احتمال افزایش خودکشی و ضرورت ترویج فراگیر هنر
- جای رئیسی بودم تجدید نظر ویژه می کردم
- آشنایی با کتاب شبکه های خشم و امید + فایل خلاصه
شنبه ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 27 
شعار سال : در بیانیه پایانی نشست سمرقند سازمان همکاری های شانگهای تاکید شده است که، کشورهای عضو شانگهای از طرف‌ها می‌خواهند به تعهداتشان در راستای اجرای جامع، کامل و موثر برجام متعهد باشند.کشورهای عضو بر اجرای ادامه دار برنامه جامع اقدام مشترک در خصوص برنامه هسته‌ای ایران (برجام) و در چارچوب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل تأکید دارند.
سران سازمان شانگهای همچنین ضمن تأکید بر اهمیت توسعه همکاری‌های دفاعی و امنیتی، بر ضرورت برگزاری رزمایش‌های مشترک نظامی برای مبارزه با تروریسم برای افزایش سطح برخورد با گروهک‌های مسلح تروریست در سطح جهان و بهبود شیوه‌های مبارزه با تروریسم تأکید کردند.
کشورهای عضو در بیانیه خود همچنین خواستار تعهد به کنوانسیون منع توسعه، تولید، انباشت و بکارگیری سلاح‌های شیمیایی و انهدام آنها شدند. همچنین بر اهمیت انهدام تمامی انبارهای اعلام شده سلاح شیمیایی در سریعترین زمان ممکن تأکید کردند.
کشورهای عضو شانگهای در بیانیه خود، مخالفت خود را با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در فعالیت‌های نظامی اعلام و حمایت خود را از توافقنامه بین المللی جامع تحت نظارت سازمان ملل متحد برای مبارزه با استفاده از این فناوری با هدف مجرمانه بیان کردند.
در ادامه این بیانیه، کشورهای عضو عزم خود را برای تدوین یک فهرست یکپارچه از سازمان‌های تروریستی، جدایی‌طلب و تندرو اعلام کردند.
کشورهای سازمان همکاری‌های شانگهای در بیانیه خود بر اهمیت تشکیل یک دولت جامع در افغانستان که دربرگیرنده تمامی گروه‌های قومی، دینی و سیاسی باشد، تأکید کردند. در این بیانیه همچنین اعلام شد: با توجه به موضوع انسانی کنونی در افغانستان، کشورهای عضو خواستار ادامه تلاش برای کمک‌رسانی به ملت افغانستان هستند. به باور آنها حل موضوع افغانستان در سریعترین زمان ممکن، یکی از مهم ترین علل برای حفظ امنیت و توسعه آن در منطقه شانگهای است. اعضای کشورهای شانگهای در این بیانیه بار دیگر حمایت خود را از ساخت افغانستان به عنوان یک کشور مستقل، بیطرف، یکپارچه، دمکراتیک، مسالمت‌آمیز و عاری از تروریسم، جنگ و مواد مخدر اعلام کردند.
سران شاگهای سال 2023 را به عنوان سال گردشگری نام گذاری کرده وبرای تشکیل کارگروه در خصوص استارت‌آپ‌ها ، نوآوری‌ها و مبارزه با فقر توافق کردند.
اعضای سازمان همکاری شانگهای همچنین درباره وضعیت جهانی غذا نیز اعلام کردند که تحریم های یکجانبه برخی کشورها، موجب پیچیده شدن شرایط غذایی در جهان می‌شود. سران شانگهای همچنین خواستار همکاری جامعه جهانی برای تلاش هماهنگ با سازمان ملل متحد در فعالیت صندوق بین المللی توسعه کشاورزی و برنامه جهانی غذا شدند. در بیانیه شانگهای اعلام شد : تحمیل محدودیت‌های یکجانبه که مغایر با حقوق بین الملل است؛ قابل قبول نیست؛ از جمله این محدودیت‌ها می توان به اقدامات فرامرزی اشاره کرد که می تواند در وهله نخست ثبات بازرهای جهانی غذا را متزلزل کند و تهدیدی برای ثبات اجتماعی -اقتصادی بلندمدت در کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته باشد، به طوری که مصرف غلات برای سوخت های زیستی و سایر عوامل، موجب بی ثباتی در قیمت مواد غذایی در جهان می شود.
سران سازمان همکاری‌های شانگهای در پایان بر ضرورت تلاش جامعه جهانی برای تسهیل بازگشت امن آوارگان به خانه هایشان تاکید نمودند.
نشست این گروه در سال ۲۰۰۱ در شهر شانگهای در چین برگزار شد. در این نشست، نخست کشور ازبکستان به عنوان عضو جدید پذیرفته شد که عملاً نام گروه را به «شانگهای ۶» تغییر داد. سپس در ۱۵ ژوئن سال ۲۰۰۱، سران کشورهای عضو در نشستی ضمن قدردانی از عملکرد گروه شانگهای ۵، تأسیس «سازمان همکاری شانگهای» را به هدف افزایش سطح همکاری‌ها اعلام کردند.
سران کشورهای عضو در ۱۷ خرداد ۱۳۸۱ (ژوئن ۲۰۰۲) در شهر سن پترزبورگ کشور روسیه گرد آمدند تا جزئیات اساسنامه سازمان را - شامل اهداف، ساختار و راهکارها - به بحث و بررسی بگذارند. پس از این توافقنامه، موجودیت سازمان عملاً از نظر حقوق بین‌المللی رسمیت پیدا کرد.
ایران در سال ۲۰۰۵ به عنوان عضو ناظر به سازمان همکاری شانگهای پیوست و یک سال بعد برای عضویت کامل در این سازمان درخواست داد. این درخواست بحث‌های زیادی را برانگیخت و سرانجام در اجلاسیه ۲۱ام سران در سال ۲۰۲۱، با عضویت کامل ایران موافقت شد.
در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۵ این سازمان با عضویت کامل هندوستان و پاکستان موافقت نمود ولی در ژوئیه ۲۰۱۷ با فراهم آوردن شرایط عضویت این دو کشور عمده جنوب آسیا، به سازمان همکاری شانگهای پیوستند. تاجیکستان در سال ۲۰۲۱ با حضور نماینده طالبان در نشست شانگهای موافقت نکرد.
رسانه های داخلی که کل بیانیه رو بصورت حمایت از برجام جلوه داده بودند. خداوند پدرتون رو بیامرزه که حداقل به سایر بندها اشاره کردید