شعار سال: شاید مدیران صنایع بیش از هر چیزی با کلماتی همچون تولید، بهره‌وری، کارایی، اثربخشی و ... در حوزه مدیریتی خود سروکار داشته باشند و هر مدیری تلاش می‌کند تا در دوره مسئولیت خود بالاترین بهره‌وری را با استفاده از مولفه‌های همچون نیروی انسانی، سرمایه و زیرساخت‌های صنعتی داشته باشد.

مهم‌ترین مولفه برای رسیدن به کارایی و اثربخشی که از آن به بهره‌وری تعبیر می‌شود، بحث نیروی انسانی است به همین علت توجه به نیروی انسانی و مدیریت منابع انسانی در هر سازمان یا واحد صنعتی بسیار مهم است.

استخدام، آموزش و آماده شدن برای قرار گرفتن در محیط کار فرایندی است که در حوزه تامین منابع انسانی صورت می‌گیرد، ولی در اکثر مواقع بعد از اتمام این فرایند کارگر یا کارمند در محیط کار تنها می‌ماند و حوزه مدیریت منابع انسانی از آن پس در صدد شناسایی و برطرف کردن نیازهای اجتماعی و معضلات روابط بین کارکنان قرار نمی‌گیرد و تنها سعی می‌کند با ارضاء نیازهای مالی کارکنان به اهداف عالی سازمان برسد.

نکته‌ای که در این میان بسیار پراهمیت است، نیازهای اجتماعی کارکنان است که در اکثر مواقع سرکوب ‌شده و به آن هیچ توجهی نمی‌شود و همین عامل می‌تواند در بلندمدت آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به سازمان وارد کند، ورزش به عنوان بزرگترین پدیده اجتماعی می‌تواند در این مواقع بار دیگر نقش محوری خود را ایفا کرده و به سازمان کمک کند تا از طریق تضمین سلامت جسمی و روحی کارکنان به اهداف نهایی خود نزدیک شود.

ورزش طبق زمانبندی مشخص در محیط کار می‌تواند، اثرات بسیار خوبی را بر روی کارکنان بگذارد که از جمله آنها می‌توان به حفظ آمادگی جسمانی کارکنان که باعث کاهش بیماری‌های احتمالی آنان و در نتیجه کاهش هزینه‌های درمانی و کاهش مرخصی‌های استعلاجی در محیط کار را باعث می‌شود، اشاره کرد.

سلامت روحی و جسمی ناشی از ورزش حضور مستمر و بیشتر کارکنان در محیط کار را بدنبال دارد. ورزش برای کارکنانی که اکثر فعالیت‌های آنها در محیط کار جسمانی است، می‌تواند قدرت و آمادگی جسمانی بهتری را بدنبال داشته باشد و باعث استفاده از حداکثر توان آنها می‌شود.

آمادگی جسمانی به معنای آمادگی روحی و روانی کارکنان است که باز هم ورزش می‌تواند آن را باعث شود. مشکلات و تنش‌های عصبی کارکنان که در سازمان مانع از کارایی خوب آنها می‌شود با ابزار ورزش به حداقل می‌رسد و کارگران می‌توانند با استفاده از ورزش روحیه و شادابی خود را به بالاترین حد ممکن برسانند.

نکته دیگری که باید مورد توجه قرار بگیرد، بحث تشکیل گروه‌های غیررسمی در محیط کار است. همانگونه که در علم مدیریت آمده است، در هر سازمانی دو گروه شکل می‌گیرد؛ یکی گروه‌های "رسمی" که ویژگی‌هایی همچون برخورداری از سلسله‌مراتب، ساختار و تعریف روابط توسط مدیریت را داراست و دیگری "غیر رسمی" که توسط کارکنان بطور خودجوش ایجاد می‌شود و اهدافی را همچون ارضاء نیاز های اجتماعی، نیاز به قدرت، منزلت و احترام و ... را دنبال می‌کند و می‌تواند به سازمان بسیار کمک کند.

نکته قابل توجه در این بحث این است که تیم‌های ورزشی طبق تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان در این حوزه بهترین نوع گروه‌های غیررسمی است که باعث می‌شوند روحیه همبستگی بین کارکنان بالا برود، مشکلات بین آنها در محیط کار به آسانی حل شود و اگر تیم ورزشی در مسابقات خارج از سازمان نیز حضور پیدا کند، حس تعلق و تعصب کارکنان به سازمان افزایش پیدا می‌کند.

در آخر با توجه به مزایای زیاد ورزش کارکنان باید به نکاتی بسیار مهم توجه کرد، اولین نکته ساعت ورزش کارکنان است که آیا در ساعت کاری باشد یا در ساعات غیرکاری؟

آنچه مسلم است اگر ورزش در ساعات کاری باشد، مورد استقبال بیشتری قرار می‌گیرد، ولی در ساعات غیر کاری می‌توان با در نظر گرفتن تسهیلاتی همچون پرداخت اضافه کار و ... استقبال از ورزش را افزایش داد.

نکته دوم نوع و شدت ورزش است که باید با توجه به سن، شرایط جسمانی و شرایط کاری کارکنان بوسیله متخصصین این حوزه تفکیک شود و نکته آخر توجیه درست کارکنان نسبت به اهداف ورزش کارکنان و شکل جشنواره‌ای آن است که اگر به خوبی توجیه نشوند، می‌تواند آسیب های جدی به آنان بزند.

با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از وب سایت خبرگزاری ايسنا، تاریخ انتشار: 30 آبان 1394، کد مطلب: 948-4393-5:www. isna.ir