چاه مسجد جمکران بسته و تخریب شد

خبر می‌رسد که به دلیل عملیات عمرانی چاه عریضه مسجد جمکران موقتاً بسته شده است. نکته قابل توجه این است که این همه سال متاسفانه با رواج برخی بدعت‌های دینی توسط بعضی از افراد (حتی دارای عدم نیت سو) مردم را برای برآورده شدن حاجات تشویق نمودند که نامه‌های خود را در چاه بیاندازید، ولی حال بیان می‌شود که چاه قبلی هیچ قداستی نداشته است؟ دومین نکته قابل توجه را می‌توان اینگونه بیان داشت که هیچگاه علما و مراجع تقلید به قداست مسجد جمکران با نگاه غلو آمیز ترویج شده توسط بعضی از افراد، اعتقاد نداشتند. روزنامه کیهان نیز در یکی از مقالات خود ادعا کرد که قداست مسجد جمکران مانند مسجد الحرام و مسجد النبی است. سپس، صدا و سیما هر ساله مردم را به سمت این مسجد هدایت می‌نمود و مراسم آن را پخش می‌کرد. این ترویج غلو گونه به حدی رسید که آیت‌الله العظمی سیستانی از این رفتار انتقاد کرد و پرسید چرا دولت ایران به ترویج این باور‌های غیرعقلانی می‌پردازد. پس از این اظهار نظر بود که اندکی از ترویج مسجد کاسته شد و روند عقلانی در توسعه مفاهیم دینی و دوری از بدعت و غلو، در پیش گرفته شد.

شعار سال: به دلیل عملیات عمرانی چاه عریضه مسجد جمکران موقتاً بسته شده است
چاه مسجد جمکران بسته و تخریب شد

چاه عریضه چاهی در مسجد جمکران است که برخی شیعیان، عریضه‌های خود به امام زمان (عج) را در آنجا می‌اندازند. این چاه تاریخچه مشخصی ندارد. در برخی مساجد دیگر نیز چاه‌هایی برای انداختن عریضه وجود داشته است. از آنجا که اصل عریضه نویسی به عنوان یکی از مصادیق حاجت و توسل به شمار می‎آید و روایاتی نیز برای آن وجود دارد این عمل در هر چاه یا آب روان می‎تواند انجام شود حتی در چاه مسجد جمکران.

در عین حال برخی از مراجع دینی هرگونه قداستی را برای این چاه فاقد سند دانسته‎ اند و با عریضه نویسی برای چاه مسجد جمکران به دلیل اعتقاد برخی به تقدس چاه مسجد مخالفت کرده‎ اند. به گفته مسؤولان مسجد جمکران سالانه حدود یک میلیون عریضه در چاه جمکران انداخته می‎شود که در هر برهه زمانی جمع‎آوری و بازیافت می‎شود.

چاه مسجد جمکران بسته و تخریب شد
مساحت اطراف چاه که به وسیله نرده محصور شده حدود ۳۰ متر مربع است. دهانۀ چاه مربعی به ضلع ۵۰ سانتی‌متر است که با میله‌های آهنی پوشیده شده است و تنها فضایی که بتوان یک کاغذ را از میان میله‌ها به داخل چاه انداخت، وجود دارد. به دلیل نبودن نور و کوچک بودن دهانۀ چاه، داخل آن پیدا نیست. در کنار محوطه‌ای که مخصوص آقایان است محوطۀ بزرگتری به چشم می‌خورد که مخصوص خانم‌هاست و چاه جداگانه‌ای برای انداختن عریضه برای آنان تعبیه شده است. معمولا تعداد خانم‌هایی که اطراف چاه هستند، بیشتر از آقایان است.