اگر پول و سواد و امکانات و فرهنگ کافی ندارید بچه دار نشوید. فریب این تبلیغات توخالی را نخورید.

وقتی فرزندتان مریض شد، سو تغذیه پیدا کرد مدرسه برای ثبت نام نبود، اتوبوس کافی برای انتقال امن او نبود، زمین بازی نداشت، اتاق مناسب و پول توجیبی لازم نداشته باشه هیچ نهاد و مقامی پاسخگو نیست و شما عامل اصلی در تحویل یک موجود بدبخت و عقده ای و مستعد بزه کاری به جامعه هستید .

فرزند هم رفاه می خواهد هم آموزش و پرورش و تربیت همه جانبه .
این روزها شاهد رنج خانواده های نیازمند و محتاج و مریض دار و مستاصلی  هستم که نهادهایی مثل کمیته امداد و بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی و وزارت رفاه و اوقاف و ...حتی یک قدم برای کاهش رنج آنها بر نمی دارند نه مادی نه معنوی .
بد بین نیستم شاید هم نمی توانند بردارند و این خانواده ها تاوان تشکیل نهادی را می دهند که ‏صلاحیت و شرایط مادی و معنوی آن را نداشتند .

آنهایی که بر بوق افزایش جمعیت می دمند در باغ های چند هزار متری زندگی می کنند. هیچ  از فقر و نداری و کمبود مزدم نمی دانند و اهداف و اغراض دیگری دارند. شما عاقل باشید و پاتون را اندازه گلیمتان دراز کنید.

آگاه سازی در این خصوص بزرگترین خدمت به فردای ایرانه، همه نویسندگان و‌هنرمندان و نخبگان مسوولیت دارند  .

ایران کم جمعیت اما مرفه و سالم و فرهیخته و با سواد یقینا بهتر از ایران شلوغ و‌گرسنه و روانی و بی سواد و مضطرب است.

پی نوشت :
لطفا نگویید می توان جمعیت زیاد و‌ توسعه  را در ایران با هم جمع کرد که آن وقت می فهمم هیچ از امکانات و منابع  این کشور و فرایند پیچیده  توسعه انسانی نمی دانید.