شعارسال: دیروز احمد بالدی جوان ۲۳ساله اهوازی که در مواجهه با ماموران شهرداری این شهر که برای تخریب محل کسب پدرش در پارک زیتون آمده بودند و اقدام به خودسوزی کرده بود، درگذشت. در پی این فوت، رئیس‌جمهور در اقدامی ضروری به وزیر کشور دستور داد ضمن ابلاغ پیام تسلیت و ابراز همدردی وی به خانواده بالدی، هرچه سریع‌تر کمیته‌ای ویژه برای بررسی دقیق ابعاد ماجرا و پیگیری برخورد قاطع با خاطیان تشکیل شود.

اکنون توپ در زمین وزارت کشور و استانداری خوزستان است. تاکنون دادستانی و شهرداری اهواز بیانیه‌هایی را صادر کرده‌اند که همه حقیقت را پوشش نمی‌دهد. در اینجا چند پرسش را مطرح می‌کنیم که امیدوارم به‌صورت شفاف در گزارش احتمالی آقای وزیر کشور که به‌زودی منتشر خواهد شد، به آنها نیز پاسخ داده شود. به نظر ما، این گزارش را می‌توان در مدت ۵روز تهیه و منتشر کرد. گزارش غیرعلنی هم پذیرفتنی نیست.

آیا ادعا‌های پدر و مادر متوفی درباره نحوه رفتار با این جوان و یا درخواست چند روز مهلت درست است یا خیر؟ این گزارش دیروز در هم‌میهن منتشر شده است.

آیا درست است که ماموران این جوان را با کنایه به دادن فندک، به خودسوزی تحریک کرده‌اند؟

آیا فیلم‌های منتشرشده از این واقعه اسف‌بار را دیده‌اید؟ ماموران اجرایی شهرداری چه حقی در برخورد فیزیکی با زنان یا بازداشت آنان دارند؟ چرا با مشاهده مقاومت نیروی اجرایی شهرداری شدت عمل بیشتری به خرج می‌دهد؟

آیا اظهارات دادستان درست است که ماموران شهرداری خلاف حکم رفتار کرده‌اند؟

آیا نحوه برخورد با مادر این جوان درست است؟ فیلم‌های صحنه چه می‌گویند؟

آیا شهرداری طرحی اجرایی برای آن محل در دست اقدام دارد یا فقط ادعا بوده تا مغازه را تصاحب کنند؟

علت فوت جوان سوختگی است یا خفگی ناشی از کپسول ضدحریق؟ چرا او را با کپسول آتش‌نشانی خاموش کردند؟

آوردن یک شهردار غیرآشنا با امور شهر از سوی شورای شهر تابع جریان تندرو تا چه اندازه در شکل‌گیری چنین فجایعی موثر بوده است؟

فریاد‌های پدر متوفی که ماجرا را مرتبط با اراده یک نفر نماینده شهر اهواز می‌داند، چیست؟ باید ادعا‌های پدر متوفی را درباره این فرد به‌طور دقیق شنید.

آیا اجرائیات شهرداری حق اجرای حکم را داشته است یا باید اجرائیات دادگستری وارد عمل می‌شد؟ حتماً توجه دارید که این دو نهاد ماهیتاً متفاوت هستند.

پرسش‌های سیاسی فراتر از این موارد خاص را هم می‌توان مطرح کرد. شهرداری‌ها اجازه تاسیس چنین توافقاتی را در قالب اجاره یا بلاعوض دارند و هنگام پایان قرارداد یا داشتن طرح اجرایی حق دارند مطالبه تخلیه کنند. به‌طور معمول، اگر طرحی در دست اجرا نباشد، همان قرارداد را با مبلغ کارشناسی ادامه می‌دهند.

نکته اینجاست که اغلب برای گرفتن از مستاجر و دادن به دیگرانی که دوست و آشنا هستند، چنین کاری را می‌کنند. یکی از توجیهات متقلبانه هم این است که اینجا برنامه اجرای طرح داریم که یا چنین طرحی ندارند یا در زمان آینده نامعلوم اجرا خواهد شد و فقط یک بهانه است.

گفته می‌شود که همین کار را قبلاً با واحدی نزدیک به همین مغازه انجام دادند و پس از خلع‌ید وی، مدتی بعد سروکله مستاجر دیگری پیدا می‌شود. پرسش دیگر اینکه، مجلسی‌ها خودشان را می‌کُشند که با صرف هزینه‌های وحشتناک فرزندآوری را زیاد کنند که موفق نمی‌شوند و کم می‌کنند. چرا حالا که یک نفر ۶فرزند دارد که با او زندگی می‌کنند، به‌راحتی و شاید بدون هیچ دلیل موجهی نان‌شان را آجر می‌کنند؟ آن‌هم در شهری که وضعیت آن از نگاه ناظران رسمی، بحرانی توصیف می‌شود.

پرسش مهم‌تر از همه اینها متوجه دستگاه قضایی و امنیتی است که در برابر نوشتن یک مطلب، فوری و جدی واکنش نشان می‌دهند؛ ولی تاکنون فکر نکرده‌اند که این رفتار‌ها در اهواز یا جا‌های دیگر متأثر از انحصار تندرو‌ها برشهر و شهرداری‌ها است؟ چرا آنان چنین بی محابا با مردم به‌سان بیگانگان برخورد می‌کنند؟ آیا تبعات امنیتی این رفتار‌ها را نمی‌دانند یا عامدانه دنبال ایجاد بحران هستند؟ آیا اهواز فرد توانمندی برای شهرداری نداشت که از یک استان دور کسی را با سوابق کم و متوسط برای شهرداری بیاورند؟

آیا این سیاستی حذفی و تبعیض‌آمیز نیست؟ در شرایطی که دولت برای اولین بار استاندار عرب را منصوب کرده تندرو‌ها اقدام به واردات شهردار غیربومی کرده‌اند. آیا ریشه این رفتار ناشی از دو رویکرد متضاد سیاسی نیست؟ با همه این حرف‌ها، هیچ حساسیتی هم در مواجهه با این اقدامات ضدامنیتی آنان صورت نمی‌گیرد. آیا از خودسوزی‌های قبلی هیچگونه گزارشی برای درس‌آموزی مقامات در مواجهه با موارد مشابه تهیه شده است؟

ضروری است وزیر کشور گزارشی را که شامل پاسخ به همه پرسش‌های ممکن و بیطرفانه باشد، در اسرع وقت و به صورت علنی منتشر کنند. این آزمون مهمی برای دولت و شخص وزیر است.

توضیحات تکمیلی برای بهره برداری بیشتر از خبر:

مجاهد بالدی، پدر احمد و صاحب اغذیه‌فروشی می‌گوید،۲۱ سال است که از این اغذیه‌فروشی نان می‌خوریم. شش فرزند دارم که دو نفرشان دانشجو هستند و سه دخترم در رشته تکواندو فعالیت دارند. با همین درآمد محدود، فرزندانم را سالم و موفق بزرگ کرده‌ام. روز حادثه احمد پس از پایان کلاس دانشگاه، طبق معمول برای کمک به محل کارم آمد. وقتی دیر کرد، همسرم نگران شد و به سمت پارک زیتون رفت. آنجا با صحنه درگیری احمد و مأموران اجرائیات شهرداری روبه‌رو شد. پسرم وقتی دید نیرو‌های اجرائیات در حال تخریب محل هستند، التماس کرد که صبر کنند، اما کسی گوش نکرد. احمد گفت اگر ادامه دهند، خودش را آتش می‌زند تا شاید مانع شوند. در پاسخ، یکی از مأموران گفت: «بسوزان ببینم چطوری می‌سوزی!» بعد از آن شیشه‌های محل را شکستند و درگیری بالا گرفت.

آقای وزیر کشور جناب استاندار خوزستان، اگر این روایت راست باشد و اقدامی نکنید، باید چادر به سرتان کرد و در شهر چرخاند. چرا که نه شان انسانیت و جایگاه شرع را رعایت کرده‌اید و نه حرمت به قانون گذاشته‌اید و نه جایگاه وزارت و صدارت و مسئولیت‌های خودتان را فهم نموده‌اید. ملاحظه کنید که درد یک پدر چقدر زیاد است و چگونه با یک حماقت، اسباب دست سواستفاده رسانه‌های بیگانه شده‌ایم.

در خبر‌ها آمده است که شهردار اهواز استعفا کرد (شما بخوانید استعفا اونده شد. کسی که یک معذرت خواهی ساده و دلجویی معمول را بلد نیست و روابط عمومی اش رسانه‌ها را تهدید به شکایت می‌کند، بطور معمول فهم استعفا نمی‌تواند داشته باشد که؟). برکناری ۴ مقام شهرداری اهواز چه دردی از خانواده بالدی، متاثر شدگی وجدان جمعی یک کشور، خشم فرو داده شده شهروندان اهوازی و ... کم می‌کند؟ جنایت رقم زدید و می‌گویید ببخشید؟ اف بر وجودتان باد. رضا امینی شهردار اهواز از سمت خود کناره‌گیری کرد. ️ معاون خدمات شهری شهرداری، شهردار منطقه ۳، معاون شهرداری منطقه ۳ و مسئول اجرائیات شهرداری اهواز از سمت خود برکنار شدند. بسیار هم خوب، اما چه کنیم با این داغ و ننگ و حادثه جنایت گونه.

یکی از ابعاد قابل تأمل ماجرا هم که انگیزه غضب را در احمد شعله‌ورتر کرد، نحوه مواجهه مامورانِ شهرداری با او و خانواد‌ه‌اش بود. نهاد‌هایی همچون شهرداری زمانی اعتبار دارند که نباید صرفا بر اجرا متمرکز باشند باید حتی بر «فرآیند عدالت‌محور» و «گفت‌وگوی فعال با جامعه» نیز توجه داشته باشند. مواردی که ازسوی سیستم مدیریت شهری اصلا دیده نمی‌شود حتی در سخنانِ اخیر شهردارِ اهواز که بدونِ لحظه‌ای دلجویی از خانواده بالدی، تنها سعی در تکذیبِ دستگیری خودش داشت.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از عصرایران، 21آبان1404، 1113108، www.asriran.com