شعار سال:

 سوره های « مقولات » به 5 سوره مبارکه ای که با واژه « قُل » آغاز شده اند ( جنّ ، کافرون ، اخلاص ، فلق و ناس ) می گویند .

دو سوره مبارکه ی کافرون و اخلاص به « مُقَّشقشتان یا مقشقشتَین » مشهور گشته اند .

ماده ی « قشقش » در لغت به معنی بر طرف نمودن و از بین بردن است وجه نامگذاری این دو سوره بدین جهت است که قرائت این دو سوره با تدبّر و عمل به آن ، موجب از بین رفتن شرک و نفاق می گردد . ناگفته نماند که بنا بر نقل مرحوم شیخ طبرسی در مجع البیان ، سوره مبارکه ی توبه نیز بدین لقب نامیده شده است .

*منبع : مجمع البیان 5/5

سوره هایی که با نام خودشان پایان یافته اند سوره های مبارکه ی ماعون ، مسد و ناس می باشند .

سوره های که نامشان در اولین و آخرین آیه آنها به کار رفته سوره های مبارکه ی مسد و ناس هستند .

دو سوره ای که اگر نامشان از آخر به اول خوانده شود تفاوتی ایجاد نمیشود سوره های مبارکه ی لیل و تبّت ( مسد ) می باشند .

لازم به توضیح است که در نام این دو سوره صنعت « قلب مستوی » ( عکس کامل ) وجود دارد همان گونه که به عنوان مثال این صنعت در کلمه ی « داماد » موجود است .

سوره های که نامشان در آیات اول و دوم و سوم آنها وجود دارد سوره های مبارکه ی الحاقّه ، قدر ، قارعه و ناس می باشند .

سوره مبارکه بقره تا سوره مبارکه ی توبه که عبارتند از سوره های :

1- بقره 2- آل عمران 3- نساء 4- مائده 5- انعام 6- اعراف 7- انفال 8- توبه به سوره های « السَّبع الطُّوَل ( الطِّوال ) نامیده شده اند .

به بیان دیگر می توان گفت که « السبع السول » عبارت است از : 9 سوره اول قران مجید بجز سوره مبارکه ی حمد .

لازم به توضیح است سوره های بلند هفت گانه واژه ی « اَطول » به معنی طولانی تر و « طَولی » مونث آن است که جمعش به شکل « طُوَل » و « طِوال » می آید .

حرف اول و آخر سوره های مبارکه زیر از یک نوع حرف است :

« توبه ، اِسراء ، مریم ، انبیاء و لیل »

سوره های مبارکه ی هود ، واقعه ، مرسلات و نبا سوره هایی هستند که بنا به فرمایش رسول اکرم (ص) سبب پیری ایشان گردید .

*منبع : جوامع الجوامع 170/2 ، قرآن در احادیث اسلامی /85 ، ح151 ، به نقل از : خصال صدوق 93/1 ، کلید قران /132 ، به نقل از : تفسیر نور الثقلین 334/2

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وبلاگ فرهنگ قرآن، تاریخ انتشار 21 آذر 1395، کد مطلب:1104 : www.farhangqoran.blogfa.com