شعار سال: هر چه به بازار نزدیک تر می شدیم تعجب من بیشتر می شد. تا اینکه به یک ترافیک وحشتناک رسیدیم تصمیم گرفتیم ماشین را در همان اوایل مسیر پارک کنیم و پیاده برویم تا به بازار برسیم .حدود دو کیلومتر پیاده روی کردیم تا به بازار رسیدیم اما چه بازاری ؟فقط اسمی از بازار یدک می کشد.

تصمیم گرفتم فقط عکس هایی از این بازار را به نمایش بگذارم تا خود شما قضاوت کنید اما دیدم چند سطری بنویسم شاید …گوشی برای شنیدن پیدا شود…

یاد پینه دوزی که سوزنش ، جیبی را می دوزد افتادم که چشمان کودک فالگیر به آن دوخته شده. دیدم نقاشی که هنر را در این بازار به دو سکه می فروشد. دیدم دوستت دارم هایی که از سر تعارف بر زبان پدر نسبت به فرزندش می آیند. و از خونِ بیچارگانی که در شاهرگ زمین لخته شد.

هوا خیلی سرد شد ، دخترم سردش شد بلافاصله بلوزی برایش خریدم وتنش کردم تا سرما نخورد اما متوجه بچه هایی شدم که سردشان شده و برای گرم شدن ،دستانشان را ها می کنند. .. و می دید هیچ دست گرمی دستانش را لمس نمی کند.

خوشا به حال کسانی که هرچه دستشان بسته است ،دلی بزرگ وسفره ای باز دارند .هیچ کس نیست که گرفتار نباشد اماکسانی هستند که هیچ کس از گرفتاری آنها آگاه نمی شود .

در این بازار که قدم بزنی ، به تنها چیزی که میرسی و پی می بری اوج فقر است .فقر چه کلمه بی معنایی که این روزها در جامعه ، بهایی به آن نمی دهند.

بله فقر

فقر اینه کهادعای مسلمونی بکنیم ولی می ریم تو اجتماع داد می زنیم که همسر من از همه خوشکل تره ،اندامش باربی تره .

فقر اینه کهبچه های ما اسپایدر من و بنتمن وشرک رو بشناسن و عکس اونارو رو لباساشون داشته باشن ولی از همت و بابایی و زینالدین و چمران و صیاد شیرازی هیچ خبری نداشته باشن،

فقر اینه کهبا محجبه ها بی احترام باشیم ولیبا یه خانم سانتی مانتال خیلی مودبانه برخورد کنی .

فقر اینه که به زمین خوردن یه خانم تو خیابون به خاموش کردن ماشین پشت چراغ قرمز بخندیم

فقر اینه که اگر یه خانم مسن که یک عمر غصه زندگی پیرش کرده و دیگه برو رویی نداره ، اگه ازت ادرس بپرسه جوابشو ندیو روتو برگردونی.

فقر اینه که وقتی با همسرت می ری بیرون مدام بهش گوشزد کنی که موها وگردنشو بپوشونه،وقتی تنها میری بیرون جلو پای زن یکی دیگه ترمزبزنی و بهش بگی خوششششگلهههه؛

فقر اینه که تو خیلی از سریال ها و فیلم های سینمایی و حتی کارتونا هیچ اسمی ازخـــــــــدا نیست.

فقر اینه که با خدا باشی باز احساس تنهایی کنی,فقر اینه که بی خدا باشی فکر کنی همه چی داری.

در طول بازار به کررات به کلمه ای که بر می خوردم ، اینو بخر حاجی .

آری کلمه حاجی .همونکه به حج رفته همونکه سالی یک بار به حج میره.حاجی جان خودت از من اینو بخر.حاجی بیا هنوز گذشت می کنم.حاجی جان بچت بخر .

یاد حاج یونس افتادم بله . دیروز خبر دار شدم حاج یونس با زنش به حج رفته اند . چهل میلیون دادن و به صورت ازاد حج کرده اند هرسال حج می کنن . ولی غافل از اینکه باید حاجی حج حق بود. نه حاجی حج پول! و مگر مروه همین جا نیست پشت کوره های آجر پزی و مگر آب زمزم همین جا نمی جوشد نزدیک ده کوره های سیستان و بلوچستان، که قوت لایموت شان آه است و ناله….

و مگر همین جا نمی شود رمی جمره کرد مفسدان اقتصادی را و مگر قربانی ما آن کودک آذر بایجانی نیست که در صف کمیته امداد، در بغل مادرش جان داد.

آری حاج یونس حج یعنی رنج…رنجکارگری که 9 ماه است حقوق نگرفته و آبرو نفرخته…. برای گران کردن اجناس…برای برداشتن کلاه از سر بی نوایی غریب . حجر الاسود روی سیاه ماست ، که زن شیعه برای نان شب، کلیه اش را بفروشد آری بار کج به حج نمی رسد. حتی اگر صاحبش حاج یونس باشد

این ها را من نگفتم دل خسته ام گفت …خودتان عکس های این بازار را ببینید قضاوت با شما….

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت کلام فارس، تاریخ 11 اسفند 93 ، کد مطلب: 10078: www.kalamefars.ir