شعار سال: مرسوم‌ترین سوغاتی زنجانچاقووچاروق(نوعی کفش زنانه ایران باستان) وفرش زنجان(با طرحی معروف به ریز ماهی) وملیله‌کاریاست.

چاروق عبارت از پاپوش و پای‌افزار است که از قدیم الایام مورد استفاده بوده و به اشکال مختلف تهیه و ساخته می‌شده و قسمت اعظم ساختمان آن درقدیم از چرم بوده‌است. در فرهنگ معین تحت عنوان چاروق چنین نوشته شده‌است: «چارق } ترکی = چارغ = چاروق} کفش چرمی که بندها بساق پا پیچیده می‌شود. پا تا به، پالیک.

در اصطلاح محلی به لهجه ترکی چاروق را ( چارخ) تلفظ می کنند.

استاد آزاد علی محمدی در زنجان در مورد سابقه چاروق دوزی می‌گوید: چاروق دوزی از خیلی قدیم متداول بود و کشاورزان خودشان آن را از چرم خام درست می‌کردند ولی بعدها چرم پخته بکار گرفته شد، ولی بصورت امروزی شاید کمتر از صد سال است که تولید می‌شود. قبل از همه در زنجان استاد کاری بود بنام جعفر که در این زمینه کار می‌کرد. بعد از او شخصی بنام رضا این کار را دنبال کرد. سپس استاد اصغر خطیبی این صنعت دستی را متحول و چاروق‌های امروزی را در هفت مدل ابداع و معرفی کرد. (در حال حاضر حداکثر دو یا سه مدل از مدلهای معرفی شده وی به بازار عرضه می‌شود) او خود می‌گفت برای نخستین بار قالب‌های این پای‌افزارها را از گل (مخلوط خاک و آب) درست کرده و برای تهیهٔ قالب‌های چوبی در اختیار قالب سازان گذاشته‌است. همچنین در تهیه نخ‌های تابیدهٔ ابریشمی که در تهیهٔ رویهٔ چاروق‌ها از آن استفاده می‌شود، رشته‌های سیم گلابتون را برای اولین بار به کار برده بود. کارگاه چاروق دوزی استاد خطیبی برای مدتی طولانی تنها کارگاه عرضه‌کننده چاروق‌های روفرشی در زنجان بود و ۷–۶ نفر شاگردان استاد با وی همکاری می‌کردند.

چارق از صنایع هنری، دستی و تزئینی به شمار می‌رود. چاروق ظریف فرم وشکل خاصی دارد و با مواد اولیه ویژه‌ای که صرفاً برای راه رفتن روی قالی و اطاقهای مفروش ساخته می‌شود که سابقاً پشت بسته و بدون پاشنه بود؛ ولی چند سالی است که بصورت نعلین و پانه دار ساخته می‌شود و فقط کف آن از چرم و رویه آن برنگهای مختلف از نخهای ابریشمی و سیم گلابتون بافته و تزئین می‌شود.

مردعلي حيدری يكي از قديمي ترين چاروق دوزان زنجان، بزرگ ترین چاروق دنیا را در سال ۸۵ دوخت.

با ورود انواع کفش های مختلف به بازار و عدم حمایت کافی از تولید چاروق بازار این صنعت به انزوا کشیده شده است.

ابزار کار و وسایل مورد استفاده برای تهیه چاروق بشرح زیر است:

۱) گزن ( اصطلاح محلی گعزن) قطعه فلزیست مثل تیغه کارد بطول ۱۷ تا ۲۰ سانتیمتر و به ضخامت ۱/۵ میلیمتر و پهنای ۳ سانتیمتر که یک سر آن با پیچیدن پارچه بصورت درآمده و سر دیگر آن با زاویه ای در حدود ۶۰ درجه بصورت تیغه تیزی درآمده که برای بریدن چرم بکار میرود.

۲) چرمکی وسیله ای فلزی و برای کوبیدن چرم است و حدود ۱۶ سانتیمتر طول داشته ، قطرش در زول آن متفاوت است.

۳) چکش برای میخکوبی و جا کردن قالب در چاروق با شکل مخصوصی نظیر چکش کفاشان(شکل ۳).

۴) قلاب - میله ای است فلزی دارای دسته چوبی است و نوک میله بصور قلاب درآمده که برای یافتن رویه چاروق بکار میرود.

۵) درفش - میله ای فلزی است دارای دسته چوبی که نوک میله به پهنای ۲ میلیمتر بصورت تیغه درآمده و برای سوراخ کردن چرم بمنظور دوختن و تعیین مسیر سوزن و نخ دوخت بکار میرود.

۶) گازانبر (میخ کش) نظیر گازانبر نجاری با اندازه کوچکتر از آن.

۷)گاز چرم کش که دارای ساختمان ویژه ای است که گوشه ها و لبه های چرم را با آن محکم کشیده و روی قالب چوبی سوار و با میخ محکم می کنند.

۸) شانه چوبی برای شانه کردن گل های روی چاروق.

۹)قیچی معمولی برای بریدن آستری و نخ و مقوا و غیره.

۱۰) سنگ چاقو تیز کنی باصطلاح محلی بلر برای تیز کردن گزن یا نوک درفش.

۱۱) قالب چوبی به اندازه های مختلف.

هم اکنون نیز صنعت چاروق دوزی در زنجان رونق دارد و ولی صنعت گران این شعل خیلی کم هستند.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی مهر زنجان، تاریخ 24 بهمن 94، کد مطلب: 4117: www.mehrezanjan.ir