- سقوط توانمندی آموزشی کشور با گاز انبر سهمیه ها و نظام آموزش پولی
- بررسی تطبیقی بودجه آموزش و پرورش ایران با سایر کشورها + نقد بودجه پیشنهادی برای ۱۴۰۲
- خسته نشی یوسف نوری برای استخراج الگوی مدرسهای سند تحول بنیادین ؟!
- آقای زلفی گل، حاشیه های جدید آزاد سازی مدرک تحصیلی چیست جناب وزیر؟
- نحوه برخورد با دانشجویان معترض از زبان سخنگوی دولت + تغییرات در آئین نامه کمیته انضباطی
- زلفی گل از کدام دستاورد دانشگاهی حرف می زند؟ چه خبر از هفته پژوهش ؟!
- جریمه نقدی و 10 سال ممنوعالخروجی جزای "هنجارشکنی" در دانشگاه ! چه کسی این جماعت را تائید صلاحیت کرده؟
- برنامه یوسف نوری برای توانمندسازی معلمان و نظارتی که شربت خواب آور مصرف نموده است؟
- بجای تلاش برای حل درون سازمانی مشکلات دانش آموزان خاطی دستگیر شده، آنها را به کدام مراکز روانشناسی می سپاری؟
- شانس کسب رتبه برتر کنکور برای دانش آموزان مدارس دولتی ۱ میلیونیم درصد است، پولیسازی آموزش به نفع کیست؟
- مجید حسینی کدام بی عدالتیهای آموزشی را فریاد می‌زند؟نفر ۲۵ هزار سهمیه، معادل نفر ۶۰۰ کنکور ، آخر چرا؟!
چهارشنبه ۰۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 24 
زندگی در شهری دیگر، فارغ از مشکلاتی نظیر آشنا نبودن با فرهنگ مردمان آن شهر و دوری از خانواده دردسرهای دیگری هم دارد اولین مشکلی که بیش از سایر دغدغه‌ها خودنمایی می‌کند، هزینه‌های سرسام‌آور آن است.
شعار سال: بعد از گذشتن از سد کنکور حالا در دانشگاه یک شهر دیگر پذیرفته شده‌اید و تصویر مبهمی از یک راه جدید در ذهن‌تان نقش بسته است و برای رفتن به شهر جدید و دیدن فضای دانشگاه و خوابگاه لحظه‌شماری می‌کنید.
اززندگی دانشجویی دیده و شنیده‌اید اما هنوز آن را تجربه نکرده‌اید و از «دردسرهای عظیم» زندگی در یک شهر غریب خبر ندارید. زندگی در شهری دیگر، فارغ از مشکلاتی نظیر آشنا نبودن با فرهنگ مردمان آن شهر، ترس از تنهایی، دوری از خانواده و سبک زندگی دردسرهای دیگری هم دارد. اولین مشکلی که بیش از سایر دغدغه‌ها خودنمایی می‌کند،هزینه‌های سرسام‌آورآن است؛ هزینه‌هایی که فاکتور از شهریه تحصیل، کتاب و... (که برای دانشجویان بومی هر شهر نیز وجود دارد) تنها گریبانگیردانشجویان غیربومی است. پس بهتر است قبل از مهاجرت به شهری دیگر و شروع تحصیل، برای روبه‌رو شدن با چند مساله و هزینه‌های زندگی دانشجویی آماده شوید؛ چراکه مشکلات مالی به‌خصوص در نخستین تجربه جدایی از خانواده، با نگاهی مثبت می‌تواند باعث انصراف از تحصیل شما شود. پس هزینه حمل‌ونقل، کرایه‌خانه، خورد و خوراک و... را فراموش نکنید.
مسکن
تامین امنیت و قرارگیری دانشجو در فضایی که از هرحیث آرامش فکری را برای دانشجو به وجود آورد، یکی از دغدغه‌های بزرگ دانشجویان و البته خانواده‌های آنان است. هر دانشجویی به دنبال جایی است که علاوه‌بر استراحت بتواند به راحتی در آن به مرور درس‌ها و تحقیق و پژوهش بپردازد. دیگر خانه پدر و مادری وجود ندارد که بعد از کلاس دانشگاه، بتوانید به راحتی در آن به مرور درس‌هایتان مشغول شوید. حالا چند راه پیش‌رو دارید؛ یا باید زندگی خوابگاهی را تجربه کنید یا باید خانه‌ای نزدیک به دانشگاه محل تحصیل خود اجاره کنید.
قطعا هر دانشجویی زندگی در یک خانه کوچک را بر زندگی خوابگاهی ترجیح می‌دهد اما نباید فراموش کرد هر کسی از عهده هزینه اجاره یک خانه حتی 50متری در شهری مانند تهران برنمی‌آید. با این اصاف اولین گزینه،زندگی در خوابگاه دانشجوییاست.
زندگی در خوابگاه هم آسان نیست و مشکلات خاص خود را دارد؛ در خوابگاه هر کسی ساز خود را می‌زند. البته مشکلاتی از این دست در مقابل هزینه اجاره‌بهای آن بسیار ناچیز است. این روزها یکی از مسائلی که دانشجویان مختلف برای سال تحصیلی جدید با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، موضوع افزایش اجاره‌بهای دانشگاهی است که هزینه‌های سنگینی را به برخی از آنها وارد کرده است.
هزینه خوابگاه‌های روزانه
اگر زندگی خوابگاهی را انتخاب کردید فراموش نکنید که خوابگاه‌ها سطح‌بندی شده‌اند؛ یعنی اگر خوابگاه سطح یک و دو را انتخاب کنید باید هزینه بیشتری نسبت به خوابگاه‌های سطح سه و سطح چهار و پنج بپردازید. موضوع به همین جا ختم نمی‌شود! خوابگاه‌ها علاوه‌بر سطح‌بندی اتاق‌بندی نیز شده‌اند. برخی از اتاق‌ها یک و دو نفره است و برخی از آنها 9 نفره و بیشتر. با این اوصاف اگر به دنبال راحتی بیشتر بوده و مشتری خوابگاه سطح یک و دو با اتاق یک و دو نفره هستید باید سرکیسه را شل کنید و هزینه بیشتری نسبت به خوابگاه سطح سه و سطح چهار و پنج پرداخت کنید.
نرخ اجاره‌بهای غیرنقدی خوابگاه‌های یک و دو نفره سطح یک و دو، در نیمسال اول و دوم سال تحصیلی96، 97 به صورت ماهانه، 625هزار و 438ریال است. البته این تنها نرخ اجاره‌بهای خوابگاه‌های یک و دو نفره است و اگر بخواهید در هزینه‌ها صرفه‌جویی کرده و حتی خوابگاه‌های 9 نفره و بیشتر را انتخاب کنید، نرخ آن در همین دو نیمسال 326هزار و 219 ریال خواهد بود. با یک حساب سرانگشتی متوجه خواهید شد که نرخ اجاره‌بهای خوابگاه‌های 9 نفره و بیشتر هم به صورت ماهانه تنها 326هزار و 219 ریال کمتر از خوابگاه‌های یک و دونفره خواهد بود.
رفت و آمدهای پرهزینه
در طول ترم قطعا چند بار می‌خواهید به شهرتان بروید و به پدر و مادر و خانواده‌تان سر بزنید، پس آن را از قلم نیندازید و هزینه هر بار رفت و آمد را یادداشت کنید. فراموش نکنید که نرخ رفت و آمد در تعطیلی‌ها و مناسبت‌ها بالاتر است چون در این ایام قیمت‌ها واقعی نیستند و بالاتر از نرخ معمول روزهای عادی هستند.
هزینه خورد و خوراک
اگر دانشجوی خوابگاهی باشید فقط روز پنجشنبه و جمعه باید دست در جیب کرده و برای شام و ناهار خود هزینه کنید چون روزهای دیگر خوابگاه موظف بهتامین غذای دانشجویاناست. اما اگر خانه اجاره کرده باشید در تمام طول هفته باید خودتان فکری به حال «غذای دانشجویی» کنید. ماکارونی و سوسیس شاید بهترین غذایی باشد که این دوران بتوانید تهیه کنید.
محمد سعیدی یکی از دانشجویان خوابگاهی است که از یزد به تهران آمده است؛ او به «فرهیختگان» می‌گوید دانشجویان بیشتر روزها املت، نیمرو، سوسیس و تن‌ماهی می‌خورند چون هم وقت کمتری برای پخت و پر می‌خواهد و هم خرج کمتری دارد. او می‌گوید ماهیانه 150 تا 200 هزار تومان صرف تهیه مواد اولیه برای پخت غذا در خوابگاه می‌کنم؛ گذشته از اینکه معمولا گوشت، مرغ و بسیاری مواد خوراکی را از شهرستان به تهران می‌آورم.
دانشجویانی که اوضاع مالی مناسب‌تری دارند ماکارونی را هم به سبد غذایی خود اضافه می‌کنند. البته ماکارونی‌ای که با سویا و سیب‌زمینی پخته‌اند. اگر شما در اتاق خوابگاه چهار نفر باشید و هرکدام‌تان هفته‌ای 70 هزار تومان خرج صبحانه و شام داشته باشید، جمعا می‌شود هفته‌ای ۲۸۰ هزار تومان، اما اگر در خرج صبحانه و شام با هم شریک شوید، ممکن است هزینه شما نصف شود.
حالا اگر دانشجوی خوابگاهی نباشید و مجبور باشید به غیر از پنجشنبه و جمعه در تمام طول هفته خودتان غذا تهیه کنید باید یا پس‌انداز بیشتری داشته باشید یا به سراغ کار دانشجویی بروید. پیدا کردن کار دانشجویی نیمه‌وقت هم کار هر کسی نیست.
هزینه خوابگاه در تابستان
این اعداد و ارقام مربوط به خوابگاه‌های روزانه در نیمسال اول و دوم تحصیلی است؛ اگر بخواهید در تابستان هم واحد بگیرید نرخ اجاره‌بهای آن بیشتر از دو نیمسال تحصیلی است. در تابستان هزینه خوابگاه‌های مجردی یک و دو نفره سطح یک به صورت ماهانه 978 هزار و 656 ریال و برای خوابگاه‌های 9 نفره و بیشتر 489 هزار و 328ریال عنوان شده است. این درحالی است که در تابستان نرخ اجاره‌بهای خوابگاه‌های مجردی یک و دو نفره سطح سه به صورت ماهانه 936 هزار و106ریال اعلام شده و نرخ اجاره‌بهای خوابگاه‌های ۹ نفره و بیشتر 468 هزار و 53 ریال عنوان شده است.
فکر نکنید اجاره‌بهای اتاق در خوابگاه‌های سطح چهار و پنج تفاوت چندانی با سطح یک دارد. اجاره‌بهای اتاق‌های یک و دو نفره در این خوابگاه‌ها در تابستان هشتصد و پنجاه و یک هزار و پنج ریال و برای اتاق‌های 9 نفره و بیشتر 425 هزار و 503 ریال است.
هزینه خوابگاه‌های شبانه
اگر دانشجوی روزانه باشید قطعا هزینه تحصیل برای‌تان نسبت به دانشجویان شبانه و میهمان کمتر خواهد بود اما اگر دانشجوی شبانه باشید برای پیدا کردن یک متر جا در خوابگاه باید به هزاران در بسته بزنید. هزینه‌ها نیز بیشتر است. نرخ اجاره‌بهای اتاق‌های یک و دونفره در خوابگاه‌های مجردی سطح یک و دو در نیمسال اول و دوم برای دانشجویان شبانه 978 هزار و 656 ریال و برای اتاق‌های 9 نفره و بیشتر 489 هزار و 328 ریال است. نرخ اجاره‌بهای اتاق‌های یک و دو نفره در خوابگاه سطح چهار و پنج نیز هشتصد و پنجاه و یک هزارو پنج ریال و اتاق‌های 9 نفره 425 هزار و 503 ریال است.
البته توجه داشته باشید که این اعداد فقط برای پرداخت یک ماه است و جمع این اعداد برای یک سال تحصیلی رقم هنگفتی می‌شود. خوابگاه‌ها هم فقط شامل اتاق‌های یک و دونفره و اتاق‌های 9 نفره و بیشتر نیست بلکه شامل اتاق‌های 3 و 4 نفره، 5 و 6 نفره و 7 و 8 نفره نیز می‌شود که در جدول‌‌های مقابل به آن پرداخته‌ایم.
هزینه اجاره‌خانه
همیشه هم خوابگاه برای دانشجویان فراهم نیست؛ هستند دانشجویانی که با خوشبینی گرفتن خوابگاه به دانشگاه‌های مختلف می‌روند و تازه می‌فهمند که از خوابگاه خبری نیست. برای گرفتن خوابگاه باید از هفت‌خوان رستم بگذرید، بنابراین ممکن است قید خوابگاه دولتی را بزنید و به خانه‌های اجاره‌ای پناه ببرید. اما تازه اول یک راه پرپیچ و خم ایستاده‌اید. اجاره‌خانه آن هم در شهر هزار چهره تهران کار هر کسی نیست! باید یک کیسه پر از پول داشته باشی و کفش آهنین. اگر سری به آگهی‌های اجاره‌خانه بزنید متوجه خواهید شد که اجاره یک اتاق در پایین‌ترین نقطه شهر هم سرسام‌آور است. خانه‌ای که بسته به موقعیتش، متراژ، تعداد سال‌هایی که از ساختش می‌گذرد، دارای انباری و پارکینگ باشد یا نباشد و... قیمت متفاوتی خواهد داشت.
اولین و شاید مناسب‌ترین پیشنهاد برای کلانشهری مانند تهران، محله‌هایی است که در مناطق مرکزی شهر قرار دارند و به اتوبوس‌های BRT و مترو نیز دسترسی خوبی دارند. اگر محله‌ای که انتخاب کردید به اتوبوس و مترو دسترسی نداشته باشد باید کرایه تاکسی هم به سبد هزینه‌های خود اضافه کنید. قیمت یک آپارتمان یک‌خوابه در محله نواب و در قسمتی نزدیک به مترو در آن حدود ۲۰ میلیون تومان رهن و ۶۰۰ هزار تومان هم اجاره ماهانه است. البته این قیمت برای آپارتمانی بدون کف سرامیک، پکیج و آسانسور است.
حوالی خیابان انقلاب هم گزینه خوبی است، چون هم در مرکز تهران قرار دارد و هم به اتوبوس بی‌آرتی نزدیک است. برای اجاره یک آپارتمان 40 متری یک خوابه در این محدوده باید 20 میلیون تمام رهن و ماهی ۸۰۰ هزار تومان اجاره پرداخت کنید.
حوالی خیابان جمهوری را هم جست‌وجو کنید؛ درست است که باید شلوغی و دود و ترافیک این مناطق را تحمل کنید اما در عوض هم به وسایل حمل‌ونقل عمومی نزدیک‌ترید و هم اجاره‌بهای خانه‌های این اطراف ارزان‌تر است. برای اجاره یک آپارتمان40متر در خیابان جمهوری 20 میلیون تومان ودیعه و ماهی 750 هزار تومان نیاز دارید.
اگر شلوغی و ترافیک مرکز شهر آزارتان می‌دهد و به دنبال منطقه‌ای نسبتا خلوت‌تر هستید باید شرق تهران را انتخاب کنید؛ به تهرانپارس سر بزنید. برای اجاره یک آپارتمان یک خوابه در غرب تهرانپارس باید 45 میلیون ودیعه و ماهی 900 هزار تومان پرداخت کنید. البته اجاره خانه در منطقه پیروزی به صرفه‌تر است، می‌توانید با ۱۵ میلیون رهن و حدود یک میلیون و دویست تومان یک آپارتمان 40 متری را اجاره کنید. این منطقه هم دسترسی نسبتا خوبی به مترو و اتوبوس‌های BRT دارد. اما اگر به دنبال آسایش در منطقه‌های شمالی تهران هستید باید بدانید پیدا کردن آپارتمان زیر 50 متر در این مناطق کار راحتی نیست. قیمت‌های مناطق شمالی شهر هم حداقل سه برابر قیمت در مناطق دیگر تهران است. با این اوصاف شاید بهتر باشد به دنبال مسئولان دانشگاه برای گرفتن یک اتاق در خوابگاه دانشجویی بیفتید!
با یک حساب دودوتا متوجه خواهید شد که قبولی در دانشگاه محل سکونت خود به‌صرفه‌تر از مهاجرت به شهر دیگر برای تحصیل است. به‌طور مثال اگر بخواهیم هزینه‌های یک دانشجوی غیربومی را که خوابگاه سطح یک و اتاق سه و چهار نفره را برای زندگی انتخاب کرده با دانشجویی که در محل سکونت خود و در کنار خانواده زندگی می‌کند، مقایسه کنیم به رقم قابل‌توجهی می‌رسیم. دانشجوی بومی فارغ از هزینه‌های شهریه و پروژه که پیش‌تر نیز به آن اشاره کردیم برای ادامه تحصیلش نیاز به پرداخت هیچ هزینه‌ای ندارد. اما یک دانشجوی غیربومی که در خوابگاه سطح یک و اتاق سه و چهار نفره زندگی می‌کند مجبور است ماهیانه 521 هزار و 950 ریال بپردازد که جمع این اعداد در طول نیمسال اول تحصیلی (4 ماه) دو میلیون و هشتاد و هفت هزار و 800 ریال و در نیمسال دوم (5 ماه) دو میلیون و 609 هزار و 750 ریال و در یک سال تحصیلی چهار میلیون و 697 هزار و 550 ریال خواهد بود.
2میلیون و 520هزار تومان هزینه خورد و خوراک فقط برای پنجشنبه و جمعه!
البته این عدد فقط برای هزینه خوابگاه است و باید هزینه خورد و خوراک، رفت و آمد و... را نیز به آن اضافه کنید. اگر بخواهیم هزینه خورد و خوراک تمام روزهای هفته را فاکتور گرفته و فقط روزهای پنجشنبه و جمعه که خوابگاه موظف به تامین آن نیست را در نظر بگیریم باید به این عدد هفته‌ای 70هزار تومان نیز اضافه کنیم. عددی که البته به صورت تقریبی خواهد بود و جمع آن در طول یک ماه 280 هزار تومان و در طول یک سال تحصیلی (9 ماه) دو میلیون و 520 هزار تومان می‌شود.
487760000000 تومان حداقل هزینه خوابگاه در دوران تحصیلی
براساس آنچه امسال توسط صندوق رفاه وزارت علوم منتشر شده ۲۶۰ هزار نفر ظرفیت خوابگاه دانشجویی مجردی در کل کشور وجود دارد. یعنی مجموعه دانشجویان خوابگاهی در طول یک سال 121940000000 تومان فقط هزینه خوابگاه خود آن هم برای اتاق‌های 3 و 4 نفره صرف می‌کنند. همچنین مجموعه دانشجویان خوابگاهی، اگر هیچ خرج دیگری برای «تمام دوران تحصیلی» خود نداشته باشند (به‌طور مثال یک دانشجو در مثطع کارشناسی) حدود 487760000000 تومان فقط برای اسکان خود آن هم در خوابگاه کنار بگذارند.
شاید به همین دلیل است این روزها بیشتر بر مساله بومی‌گزینی در دانشگاه‌ها تاکید می‌شود؛ چراکه به اذعان اکثر کارشناسان آموزش عالی کشور بومی‌گزینی مزایایی را به دنبال خواهد داشت که کاهش آسیب‌های اجتماعی و کاهش استرس خانواده‌ها بخش کوچکی از آن باشد.
سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازباشگاه خبرنگاران جوان ، تاریخ انتشار 5بهمن 96، کدمطلب:۶۴۱۲۷۶۴، www.yjc.ir
برگزیده ها
ن.ف83