شعارسال: مهدی معصومی، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع و معاون و کشاورزی اتاق ایران و مدیرعامل شرکت تلاونگ، در مورد بروز تراشیده شدن موانع صادرات کشورمان که از جمله آن ها صادرات مواد غذایی به ویژه به کشورهای همسایه یا ناحیه آسیای میانه و بعضا عراق است، ترجیح می دهد بیشتر به وجود موانع کلیدی و استراتژیک پیش روی صادرات اشاره کند. او در عین حال که نقش کمک دیپلماسی به توسعه صادرات و رفع موانع آن در کشورهای هدف را حائز اهمیت می پندارد، می گوید: اما در کنار این دست اقدامات و رایزنی های دیپلماتیک در کشورهای هدف، باید به این نکته نیز توجه داشت که خود ما نیز معمولا شرکت های تولیدی را به شکل عام و برای محصول داخلی طراحی و ایجاد کرده ایم. در واقع یک شرکت برای محصول داخلی ایجاد می شود و در واقع سایز، ذائقه و سلیقه داخلی را پاسخ می دهد، بعد در یک مقطعی به او فشار می آوریم که صادرات کند، در حالی که برای صادرات ساخته نشده است. در صورتی که در کشوری مانند ترکیه، کارخانجات با هدف صادرات ساخته می شوند.

معصومی معتقد است: تمامی زیرساخت ها هم برهمین اساس تعریف و اجرا می شود. او توضیح می دهد: مثلا مواد اولیه ای که وارد می کنیم چون برای تولید داخل است، یک سری عوارض به آن تعلق می گیرد، به برخی از آن ها ارزش افزوده تعلق می گیرد، پس قیمت تمام شده بالا می رود و امکان صادرات وجود ندارد. در حالی که اگر شرکتی برای داخل تولید می کند و تولید برای صادرات هم دارد، شرایطی مانند عوارض و ورود موقت و بسیاری از موارد دیگر برای صادرات باید متفاوت باشد.

معصومی ایجاد خط تولیدی را فقط برای صادرات ضروری می داند و می افزاید: مثلا برای ورود کالایی که برای صادرات استفاده می شود، عوارض وضع نشود، یا مثلا هدف گذاری کند که ۲۰۰ هزار تن تخم مرغ به قصد صادرات تولید شود، مواد اولیه، هزینه های اش و همه شرایطش باید متفاوت از تولید داخل باشد.

معصومی معتقد است، با امکانات و ظرفیت و دانش فنی که در این حوزه در ایران وجود دارد، اگر تعاریف برای تولید صادراتی متفاوت از تولید داخل باشد، ایران از جمله قوی ترین کشورهای صادرکننده صنایع غذایی خواهد بود. به گفته او، هم اکنون کشور ما در تولید تخم مرغ و مرغ از نظر تکنولوژی مواد اولیه و بسیاری از فرآورده های این دو محصول از پیشرفته ترین کشورهاست، اما توان صادرات نداریم.