شعار سال: اینک و مصادف با دور ششم انتخابات هیت مدیره نظام مهندسی ساختمان، شهر قزوین هم شرایط متفاوتی را دارد، حداقل تبلیغات میدانی سطح شهر به گونه ای است که تصور می رود پای یک انتخابات عام، مهم و سرنوشت ساز در میان است، در حالی که قرار است تنها هیت مدیره یه نهاد فنی و صنفی مشخص شود که به نفسه نباید هیچ نهادی را به غیر از جامعه مهندسی و هیچ تفکری را به غیر از دانش و تجربه مد نظر قرار دهد.

اما تجربه گام های بعدی منتخبین در نظام و چیدمان آن ها با توجه به نقش و اندیشه های سیاسی اجتماعی، نشان می دهد این نگاه مطلوب محقق نمی شود، بلکه نظام مهندسی به سکوی پرشی تبدیل شده تا آن بخش از جامعه مهندسی که سودای حضور در مجامع بالاتر دارند، را به هدفشان نزدیک کند. حداقل این تجربه در شورای چهارم صورت گرفت و تعدادی از جامعه مهندسی از همین طریق به پارلمان شهری رسیدند.

اکنون بسیاری از معابر اصلی شهر،جایی که عموم مردم در آن تردد دارند، به ستاد های انتخاباتی، محل تبلیغ ائتلاف ها و افراد تبدیل شده است، موضوعی که به نظر می رسد بیش از اندازه دچار بزرگنمایی شده و مباحث درون سازمانی یک نهاد صنفی را به کوچه و بازار می کشاند.

این اتفاق غیر معمول از متأثر از ۲ عامل است، اولین عامل تعدد بی حساب و کتاب جامعه مهندسی است، وقتی سازمان نظام مهندسی ساختمان استان در یک براورد کلی تعداد جامعه مهندسی در حوزه ساختمان را بیش ۶ هزار نفر معرفی می کند، بدیهی است برای جلب رای این جامعه ناچار است وارد گستره ای عظیم تر از حریم صنفی خود شود. اما دلیل دیگر که به مراتب از دومی پر اهمیت تر است و انتخابات نظام مهندسی را درگیر حاشیه های نه چندان متعارف می کند، اختلاطی است که پای سیاستزدگی را به همه جا از جمله ساختمان نظام مهندسی باز می کند. سرو دست شکستن برای راه یافتن به هیئت مدیره یک مجمع صنفی با هزینه های میلیونی بیش از هر چیز آینده نگری کاندیدها را حکایت می کند؛ ان هایی که قرار است به این هیئت مدیره استانی اکتفا نکنند و راه پیشرفت را برای خود هموار کنند.

در جامعه مطلوب که خط سیر پیشرفت افراد طبیعی است، این بار بر دوش احزاب است و تحزب تعیین می کند که چه کسی، با چه توانمندی و قابلیتی از جانب کدام حزب برای چه مسئولیتی معرفی شود، اما وقتی در کشور و به تبع آن در استانی تحزب معنای خود را از دست دهد، همه نهادها تمام قوای خود را صرف می کنند تا در اریکه قدرت و سیاست جایی داشته باشند و یا نمایندگانی بتواند مطالبات صنفی یا جناحی شان را منتقل کند. اگر چه بررسی دوره های گذشته رخ دادن این جهش را در نظام مهندسی ساختمان قزوین شفاف می کند، اما قرار نیست برای دوره ششم انتخابات هیئت مدیره نظام مهندسی هم همین آینده را پیش بینی کنیم، چه اینکه حکم وزیر راه و شهرسازی، مبنی بر ممنوعیت دوشغله بودن اعضای هیئت مدیره نظام، حداقل برای دوره مسئولیت جلوی این اتفاق را می گیرد تا حداقل پرش را برای بعد از دوره مسئولیتشان برنامه ریزی کنند. با این حال ترس از آن می رود که آینده نگری شخصی یا جناحی، بر ضرورت پیروی دانش و تجربه فنی- مدیریتی که لازمه تدوام این دستگاه عریض و طویل است، غلبه کند، و میان حقیقت و ماهیت این نهاد فاصله بیفتد، اتفاقی که امروز قابل پیشگیری است، اگر تبلیغات پر سرو صدایی که در تابلوها و ستادها خودنمایی می کند؛ چیزی جز یک روال معمول نباشد!!!

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وبسايت تابناك، تاریخ انتشارچهارشنبه 15 مهر1394، کد مطلب: ۱۰۷۳۰۲: www.tabnak.ir