شعار سال: یک گفتاردرمان در این باره می‌گوید: بر اساس آمار ابتلا به آسپرگر در بیش از نیمی از افراد مبتلا، بعد از سنین 30 سالگی تشخیص داده می‌شود زیرا این افراد از هوش بالایی برخوردار هستند و روند رشدی طبیعی دارند حتی زبان آموزی و حرف زدن هم به‌صورت طبیعی است. اختلال در برقراری تعاملات اجتماعی از جمله مشخصه‌هایی است که آنها را از افراد عادی جدا می‌کند.
به گفته مهسا مقدم چنانچه توجه لازم به فرد مبتلا به سندرم آسپرگر نشود احتمال دارد تشخیص‌های غلطی مانند اسکیزوفرنی، اختلال وسواس، اختلالات شخصیتی و موارد مشابه داده شود و در نتیجه آن شخص در جامعه با برچسب‌های نامناسب آزار روحی فراوانی ببیند. بیشترین مشکل یک فرد مبتلا به این بیماری هم این است که جامعه درک مناسبی از بیماری ندارد و با شنیدن القابی مانند منزوی، ناسازگار یا عجیب و غریب زندگی به کام آنها تلخ می‌شود. او در ادامه می‌افزاید: فرد مبتلا به آسپرگر نیاز دارد جامعه درک مناسبی از اختلال او داشته باشد تا بتواند براحتی سؤالاتی که در ذهن دارد بپرسد بدون اینکه مورد تمسخر قرار گیرد همه ما وظیفه داریم محیط و جامعه‌ای برای این افراد فراهم کنیم تا به کمک ما بتوانند محیطی آرام و همراه با امنیت داشته باشند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار -، شماره: 463648