شعارسال: چهارمین نشست مسائل "حقوقی و اقتصادی صنعت ال ان جی” در انجمن نفت ایران در محل این انجمن برگزار شد. در این نشست محمد مصطفوی مدیرسرمایه گذاری و کسب و کار شرکت ملی نفت به موضوع تزریق گاز به میادین نفتی پرداخت. منتقدین ورود ایران به صنعت ال ان جی معتقدند که تزریق گاز به میادین نفتی به منظور نگهداشت سطح تولید و افزایش ضریب بازیافت از سرمایه گذاری در حوزه ال ان جی سود ده تر و از اولویت بیشتری برخودار است. عرضه و تقاضای گاز ایران متناسب نیست محمد مصطفوی در ابتدای سخنرانی در مورد بازار عرضه و تقاضای گاز ایران گفت: ایران در عرضه گاز دارای پتانسیل بسیار بالاتری از وضع موجود است. ایران نوزده درصد مخازن گاز جهان را در اختیار دارد. آمریکا از ۸.۶ درصد از مخازن گاز خویش را به تولید رسانده است. کشورهای توسعه یافت بین پنج تا هفت درصد از مخازن گاز خود تولید می‌کنند. این در حالی است که ما از ۰.۶ درصد از مخازن گاز خود تولید داریم. از سوی دیگر شدت انرژی در ایران بسیار بیشتر از کشورهای توسعه یافته است. شدت انرژی در ایران پنج برابر بیشتر از آمریکا است. دلیل اصلی این امر هم غیر واقعی بودن قیمت گاز خصوصا در بخش نیروگاهی و مصارف خانگی است. از گاز ثروت تولید نمی‌کنیم مدیر سرمایه گذاری و کسب و کار شرکت نفت در ادامه سخنرانی خود با تاکید بر این نکته که ایران به اندازه‌ای که از گاز استفاده می‌کند، به تولید ثروت از آن فکر نمی‌کند، گفت: حلقه مفقوده صنعت گاز ایران درآمدزایی است. نزدیک به هشتاد درصد مصارف گاز در ایران بدون درآمد است. از سوی دیگر کشور ما هم اکنون از مسیر افزایش تولید و بهینه سازی مصرف در بخش خانگی و نیروگاهی می‌تواند فرصت ۳۲۰ میلیون متر مکعب افزایش عرضه و درآمدزایی را برای خود ایجاد کند. مصطفوی در ادامه فرصت‌های درآمدزایی از گاز را در پنج اولویت، جایگزینی با سوخت مایع، صادرات با خط لوله به کشورهای همسایه، فروش ال ان جی، فروش به مصرف کنندگانی نظیر پتروشیمی و تزریق به میادین نفتی دانست. مصطفوی در ادامه به عملکرد وزارت نفت در جایگزینی سوخت مایع نیروگاهی با گاز و در نتیجه افزایش صادرات نفت کوره و گازوئیل ایران پرداخت. وی اقتصادی ترین اولویت صنعت گاز را در همین بخش دانست و گفت: الان یکی از مهمترین محل‌های درآمدزایی برای کشور صادرات نفت کوره و گازوئیل است. وی در مورد فرصت صادرات به کشورهای همسایه گفت: در مجموع کشورمان فرصت صادرات بیش از پنجاه میلیارد مترمکعب صادرات با خط لوله به کشورهای همسایه را دارد که البته این امر تا حدود زیادی به نوع تعاملات سیاسی با این کشورها دارد. تزریق گاز به میادین نفتی اقتصادی ترین گزینه نیست مصطفوی در ادامه این برنامه با ارائه نمودارهایی به موضوع تزریق گاز به میادین نفتی در حال بهره برداری در کشورمان به منظور نگهداشت سطح تولید و افزایش ضریب بازیافت پرداخت. او در این بخش از ارائه خود گفت: موضوع افزایش سطح تولید و افزایش ضریب بازیافت در میادین نفتی در حال بهره داری همواره از اهمیت بالایی برخودار بوده است. اما آیا تزریق گاز به میادین نفتی اقتصادی ترین گزینه است؟ آیا هزینه سالانه ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون دلار تزریق گاز برای حفظ سطح تولید تا پانزده سال آینده منطقی است؟ بله به تنهایی اقتصادی است اما در مقایسه با سایر فرصت‌ها، اقتصادی نیست. فرصت‌های تولید ما کدام است؟ ایران کشوری است که ۱۶۰ میلیارد بشکه رزرو دارد. بنابراین باید به سمت بهترین فرصت‌ها برویم. مصطفوی در ادامه به مدل‌های متصور برای نگهداشت سطح تولید و افزایش ضریب بازیافت پرداخت و گفت: ایران خیلی کمتر از مخازنش تولید می‌کند.ما بی نهایت فرصت تولید سه دلاری، چهار دلاری و پنج دلاری داریم. تزریق گاز یعنی تولید ۴۵ تا ۵۰ دلاری که در قیمت‌های ۵۰ تا ۷۰ دلار اقتصادی هست اما برای ما که فرصت تولید سه تا پنج دلاری داریم، اقتصادی نیست.درآمدزایی از گاز این نیست که آن امسال آن را خرج بکنیم تا برای ده یا داوزده سال دیگر سطح تولید را نگه داریم. این برای نروژ شاید خوب باشد که مخازن آن خیلی کمتر از ظرفیت‌های اوست.برای ما که با ده میلیارد دلار هزینه می‌توانیم تولید را از دو میلیون به سه میلیون بشکه برسانیم، اقتصادی ترین گزینه نیست. برای حفظ چهار میلیون بشکه ما نیاز به هیچ تزریقی نداریم. در طرح‌های EPCF و EPDF که همین الان در شورای اقتصاد مطرح است، قرار نیست هیچ تزریقی انجام شود. این طرح‌ها در مورد تعمیر ۷۰۰ حلقه چاه و احداث ۱۰۰۰ حلقه چاه جدید است. ما در یادآوران هر حلقه چاهی که می‌زنیم ۵۰۰۰ بشکه تولید می‌کنیم فرصت‌های اقتصاد نفت و گاز را شناسایی کنیم مسئله اصلی در مورد صنعت نفت و گاز پیش بینی و در حقیقت داشتن برآورد از آینده است. موضوعی که مصطفوی هم به آن اشاره کرد و گفت: نگهداشتن سطح تولید و افزایش ضریب بازیافت از میادین بسیار با اهمیت است. ولی وقتی از سی سال آینده سخن می‌گوییم باید ببییم ، بیست و سی سال آینده بازار نفت در چه شرایطی قرار دارد. ما امروز کلی فرصت تولید ارزان قیمت و بدون تزریق داریم. مشکلی که در شرکت نفت همیشه داشته ایم این است که ما محاسبه هزینه و فرصت نداریم. ما باید به نفتمان اقتصادی نگاه کنیم. آیا ما در سی سال آینده برای نفت مان مشتری داریم؟ مخالفتی با ازدیاد برداشت نیست. در زمینه ازدیاد برداشت خیلی کم کار کردیم. اما ما امروز در مورد یک تصمیم اقتصادی و تخصیص منابع حرف می‌زنیم. ۶۰۰ میلیون دلار برای حفظ ۲۰۰ هزار بشکه در ده سال آینده آیا اقتصادی هست؟ یا اگر می‌خواهیم به پنج میلیون بشکه برسیم احتیاجی نیست با تزریق گاز ۶۰۰ میلیون دلار هزینه کنیم که ۲۰۰ هزار بشکه از آن را حفظ کنیم. به همین دلیل معتقدم نباید به بهانه حفظ سطح تولید و اجرای طرح‌های ازدیاد برداشت از طریق تزریق گاز، مانع از سرمایه گذاری در صنعت ال ان جی به عنوان یک فرصت اقتصادی مهم برای صنعت گاز شد.

سایت شعار سال، با تلخیص و اضافات برگرفته از سایت نفت خبر، تاریخ انتشار 31 خرداد 97، کد مطلب: 35390، www. naftkhabar.ir.com