تا قبل از تأسيس بيمارستان شفا، مراکز درماني و بيمارستانهاي خصوصي در لرستان عبارت بود از ساختمانهاي کهنه و قديمي که بيشتر آنها يک منزل مسکوني اجارهاي بودند.
بجز هزينه زندگي شخصيام، مابقي درآمد بيمارستان شفا را به تأسيس بنياد خيريه شفا با هدف حمايت از کودکان و زنان بيسرپرست اختصاص دادهام.
آقاي دکتر فکوري، ابتدا خود، بيمارستان شفا و موسسات مرتبطي را که توسط شما تأسيس شده است را معرفي کنيد؟
بنده روحاله فکوري، موسس و رئيس هيأت مديره بيمارستان شفا در شهر خرمآباد هستم، قبلاً موسس و مديرعامل يک کارخانه توليدي نيز بودم که حدود بيست سال پيش آن کارخانه واگذار شد و هماکنون مدت هفت سال است که رئيس هيأت شطرنج خرمآباد هستم، سه بار به عنوان کارآفرين برتر استان لرستان معرفي شدم و شش سال رئيس کانون کارآفرينان لرستان و يک سال نيز دبير کانون کارآفرينان کشور بودهام.
شما به عنوان يک پزشک و در عين حال يک کارآفرين، رابطه بين کارآفريني و پزشکي را چگونه ارزيابي ميکنيد؟
بخش مهمي از کارآفريني در دنيا در حوزه خدمات صورت ميگيرد و بخش مهمي از خدمات نيز خدمات درماني است. طبيعتاً پزشکاني که در اين عرصه ورود پيدا ميکنند؛ هم کار بسيار مهمي را انجام ميدهند و هم ميتوانند اشتغال بسيار زيادي را ايجاد بکنند.
به هر حال شايد خدمات در بخشهاي خاصي اهميت ويژهاي پيدا ميکند که بدون ترديد درمان يکي از اين بخشهاست که حساسيت ويژهاي هم دارد و به همين خاطر است که به عنوان يک پزشک هميشه تلاش کردهام که هم بتوانم کار درماني انجام بدهم و هم با کارآفريني با ايجاد اشتغال، به حل معضل بيکاري که ريشه عمده بسياري ديگر از گرفتاريهاي جامعه ما هست را در حد توانم حل بکنم.
نقش بخش خصوصي در گسترش خدمات بهداشتي در کشور و رسيدن به استانداردهاي جهاني را چگونه ميبينيد؟
بنده معتقدم که بخش خصوصي تنها راه چاره بهبود وضعيت درمان در کشور است. همانطور که بسياري از اقتصاددانان به اين نتيجه رسيدهاند که دولتها نميتوانند کارخانهداران و تاجران خوبي باشند، بدون ترديد روزي فرا خواهد رسيد که به اين نتيجه خواهيم رسيد که دولت در بخش خدمات درماني هم نميتواند متولي خوبي باشد و علت اين امر پرهزينه بودن و پيچيدگي مقوله درمان است.
شما ببينيد امروز بيمارستانهاي دولتي ما مملو است از تجهيزات پزشکي بدون کاربرد. تجهيزاتي که با ارز دولتي بسيار پر هزينه تهيه شدهاند و نتوانستهايم در بخش دولتي از آن استفاده بهينه بکنيم و امروز بسياري از بيمارستانهاي دولتي به قبرستان تجهيزات پزشکي بدل شدهاند.
و همين مسئله نيز در مورد مواد مصرفي نيز وجود دارد. چرا که در اين رابطه نيز بخش عمدهاي از بودجه کشور صرف خريد و واردات مواد مصرفي پزشکي ميشود که اين مواد در بيمارستانهاي دولتي به صورت بهينه مصرف نشده و بخش بسيار زيادي از آن عملاً تلف ميشود. با اين وجود، بخش اعظم نارضايتيهاي مردمي نيز از بخش دولتي است و بخش خصوصي کمترين نارضايتي را دارد.
بنده معتقدم با همه اين اوصاف و با توجه به کسري بودجه عظيمي که امروز دولت دارد، بهترين راه برونرفت از مسائل و مشکلات حوزه پزشکي، ورود بخش خصوصي و تقويت آن در زمينه درمان و پزشکي است. و تنها در اين صورت است که دولت ميتواند با واگذاري بيمارستانها به بخش خصوصي و نظارت موثر بر آنها، ضمن صرفهجويي در بسياري از منابع، خدمات بهتري نيز به مردم ارائه داده و از هدررفت سرمايههاي کشور جلوگيري نمايد.
بيمارستان شفا قصد دارد در منطقه چه نقشي را ايفا کند؟ و چه جايگاهي را در توسعه منطقهاي براي آن قائليد؟
يکي از مهمترين کارکردهاي بيمارستان شفا اين بوده است که مقوله درمان را در استان لرستان متحول کرده است. چرا که تا قبل از تأسيس بيمارستان شفا، مراکز درماني و بيمارستانهاي خصوصي اين استان عبارت بود از ساختمانهاي کهنه و قديمي که بيشتر آنها يک منزل مسکوني اجارهاي بودند که تبديل به بيمارستان شده بودند و بيمارستان شفا براي اولين بار توانست استانداردهاي جهاني را در قالب يک بيمارستان کاملاً خصوصي محقق نمايد.
امروز به جرأت عرض ميکنم که بخشهاي تخصصي و فوق تخصصي بيمارستان شفا با بالاترين استانداردهاي موجود درکشور برابري ميکند و يا بر آنها برتري دارد.
اين در حالي است که ما علاوه بر مقوله درمان، رسالت بسيار مهم ديگري را نيز براي مجموعه شفا قائليم و آن هم انجام امور فرهنگي و اجتماعي است. امروز هيچ کار خير و عامالمنفعهاي نيستکه بيمارستان شفا در آن دستي نداشته باشد. از حمايت از تيمهاي ورزشي گرفته تا پوشش درماني رايگان براي بيش از ششصد کودک کار و بيسرپرست و حمايت از زنان بيسرپرست و موضوعات زيستمحيطي و فرهنگسازي.
همچنين يکي از اقداماتي که به دنبال انجام آن هستيم، تأسيس موسسه خيريهاي با عنوان بنياد خيريه شفا است که در آن قرار است از کودکان و زنان بيسرپرست نگهداري شود. در اساسنامه اين بنياد خيريه ذکر شده است که هزينههاي آن صرفاً از طريق بيمارستان تأمين شود و به هيچ عنوان هيچگونه کمکي از جايي ديگر دريافت نکند و امروز از درآمد بيمارستان شفا،جز مقداري که صرف هزينههاي زندگي خانواده بنده ميشود، مابقي به توسعه و تجهيز بيمارستان و اين امر خير اختصاص داده شده است.
به همين منظور در يکي از محلههاي قديمي شهر زميني را خريداري کردهايم و مراحل طراحي و ساخت اين موسسه خيريه در حال انجام است و به زودي با افتتاح اين موسسه، زنان و کودکان بيسرپرست را تحت پوشش حمايتي بنياد شفا قرار خواهيم داد.
مشکلات فراروي شما به عنوان يک کارآفرين – پزشک چيست؟
مهمترين مشکلي که امروز با آن مواجه هستيم، عدم پرداخت مطالبات بيمارستان توسط بيمههاست. چرا که سياست وزارت بهداشت پرداخت مطالبات بخش دولتي است و بخش خصوصي نيز عملاً هيچ حامي و پناهي براي وصول مطالبات ندارد. اين در حالي است که امروز ما حتي نتوانستهايم مطالبات سه سال پيش خود را وصول بکنيم و حتي اگر بشود تمام اين مطالبات را امروز يکجا دريافت کرد، حتي نميتوان هزينه مواد اوليه که سه سال پيش براي خدمت به مردم خريداري شده است را تأمين نمود و به همين علت ادامه ارائه خدمات با اين وضع موجود عملي نيست.
البته اين مشکل مختص بيمارستانهاي خصوصي مثل شفا است که در شهرهاي کوچک و محروم مشغول ارائه خدمات هستند. چرا که بسياري از بيمارستانهاي خصوصي در شهرهاي بزرگ کشور اساساً با بيمهها قرارداد نداشته و تمام وجوه خود را از بيماران دريافت ميکنند و اين در حالي است که بيمارستاني مانند شفا که در يک استان محروم خدمت ميکند، به دليل وضعيت مالي بدنه جامعه نميتواند چنين رويهاي را در پيش بگيرد.
دولت چگونه ميتواند در راستاي بهرهوري بيشتر به کارآفريناني چون شما ياري برساند؟
البته ميتوان بسياري از مشکلات ناشي از بيتوجهي دولت به بخش خصوصي را براي پاسخ به اين سوال مطرح نمود، اما بهترين کمکي که دولت ميتواند به ما بکند اين است که مطالبات ما را پرداخت بکند و اين شاهرگ اصلي حيات بخش خصوصي است که در دست دولت قرار دارد.
چنانچه اکنون در برابر وزير بهداشت، جناب آقاي قاضيزاده هاشمي؛ که او نيز کارآفريني در حوزه پزشکي است قرار داشتيد، به ايشان چه ميگفتيد و چه تقاضايي از ايشان داشتيد؟
اگر الان در برابر آقاي وزير بودم به ايشان عرض ميکردم که جناب آقاي وزير، شما خوب ميدانيد که توسعه بخش دولتي در هر زمينهاي به ضرر مملکت تمام خواهد شد و بهتر ميدانيد که دولت هيچگاه نتوانسته است که توليد کننده و صنعتگر و خدمات رسان خوبي باشد و ما اميد داشتيم که شما به عنوان کسي که اين حوزه را به خوبي ميشناسيد، به کمک بخش خصوصي بياييد و آن را در زمينه درمان تقويت نماييد. اما عملاً ديديم که در طرح تحول سلامت، صرفاً بخش دولتي ديده شده بود و بخش خصوصي عملاً نقش و جايگاهي در آن نداشت.
در واقع هرچه امکانات و امتياز و پرداخت بود براي بخش دولتي در نظر گرفته شدند و امروز که بيمهها دچار مشکل شدهاند، دودش در چشم بخش خصوصي ميرود.
بنده آرزو ميکنم که اي کاش جناب آقاي وزير در برنامهريزيها هم اصل 44 قانون اساسي را بيشتر در نظر ميگرفتند و هم يک اصل مسلم در دنياي امروز که بخش دولتي فقط ميتواند سياستگذار و ناظر خوبي باشد و اي کاش جناب وزير ميتوانست بخش خصوصي را بيشتر تقويت ميکرد و البته نظارت بر آن را نيز بيشتر و موثرتر اجرا مينمود.
براي پزشکاني چون شما که بخواهند در مسير کارآفريني گام نهند چه توصيههايي داريد؟
البته به آنها موانع و مشکلات و چالشهاي اين عرصه را گوشزد خواهم کرد و هر چه از تجربياتم را که لازم باشد در اختيار آنها قرار خواهم داد؛ اما اين به معناي دلسرد کردن آنها از قدم گذاشتن در اين راه نيست. چرا که بنده معتقدم ايران بزرگ با پايمردي و تلاش نياکان ما در طول تاريخ دوام آورده است. نام ايران تقريباً به بلنداي تاريخ بشري است و ما بايد اين نام بلند را در مقطع سخت و حساس کنوني با جانفشاني و تلاش و پايمردي حفظ نماييم.
امروز بقاي ايراني يکپارچه، آزاد، متحد و آباد در چشم جهانيان به کوشش و تلاش صادقانه ما بسته است و هر کسي در هر عرصهاي که فعاليت ميکند بايد با اميد به آينده و با تلاش در راه اعتلاي ايران گام بردارد.
به راه باديه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نيابم به قدر وسع بکوشم
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری آریا، تاریخ انتشار: 8مرداد 1397 ، کدخبر: 20180730155636657،www.aryanews.com