شعار سال: مقداری آجیل را در یک کیسه پارچه‌ای با طرح سنتی ایرانی ریختم، دو سه تا سوهان و چند تا لواشک پذیرایی هم گذاشتم. روی هم شده بود به اندازه یک گوشی آیفون! و بردم برای میریام، مسئول رشته دوره دکترا در دانشگاهمان - مثلا به عنوان سوغاتی از ایران!

میریام به قول خودش دختر شکمویی است و از خوراکی ها، مخصوصا اگر تنقلات جدید باشند، خیلی استقبال می کند...

دو هفته بعد رفتم اتاقش برای کاری، دیدم بسته همانطور دست نخورده گوشه اتاق در قفسه است. ازش پرسیدم دوست نداشتی؟! کمی من و من کرد و گفت: راستش قضیه اینه که قانون میگه هر هدیه ای -حتی به عنوان سوغاتی- اگر بیشتر از "پنج یورو" باشه، اجازه ندارم از دانشجوها و کارمندان بگیرم. وقتی از داخل آلمان کسی چیزی می خره، معمولا قیمت رو می دونم و اگر زیادتر باشه، قبول نمی کنم. اما این ها برام ناآشناست. واقعا هم دوست دارم بخورمشون. روم هم نمی شد ازت سوال کنم. حالا که خودت دیدی، می پرسم: بیشتر از پنج یورو نمیشه؟ مطمئنی؟!"... بعد هم بسته را باز کرد و تا آخر روز همه را خورد!

پی‌نوشت: پنج یورو یعنی قیمت پنج بطری شیر یک لیتری یا پنج بسته شکلات تخته ای با کیفیت معمولی؛

سایت شعار سال، با تلخیص و اضافات برگرفته از سایت بهسین، تاریخ انتشار -، کد مطلب: -، www.behseen.ir