سفرهای نیم روزی مسئولان

چالش مسئول پروازی حکایت از سفرهای نیم روز برخی مسئولان کشوری به استان هایی مانند خراسان جنوبی دارد که به قول قدیمی ها کمتر از «بانگ بوق قطاری» به پایان می رسد.

استانی که به غیر از درد دوری از مرکز، امروز با دردها و چالش های جدیدی همچون مسئول پروازی رو به رو شده است.
مسئولانی که مسئولیت شان را گاهی با واژه «استاد پروازی» به اشتباه می گیرند و می خواهند بقچه مشکلات استانی به پهناوری خراسان جنوبی را در فرود و صعود یک پرواز بپیچند.
کمی که دفتر مشکلات پیش روی استان را ورق بزنید درک درستی از سخنم در ذهنتان تداعی خواهد شد.
مگر می شود مشکلات استانی که بیش از 20 سال خشکسالی به همراه دارد، ریل ندارد و زیرساخت های جاده ای و پروازی آن زبانزد است را با سفری به وقت نیم روز رفع کرد؟!
خبرنگاری شغل سختی است و درک این واقعیت ها آن را سخت تر می کند، سخت است وقتی هواپیمایی با تاخیر وارد می شود و حامل مسئولی است که نه تنها دیر می رسد بلکه دغدغه رفتن را هم بر دل دارد.
جلساتی که پس از خستگی و رنج به ظاهر سفری سخت برگزار می شود و هیچگونه خروجی ندارد، آن هم در استانی که تشنه کمی نگاه بیشتر و جدی تر از مرکز است.
مسئولان وزارتی باید با فراغ بال، برنامه ریزی مناسب و وقت لازم و کافی به خراسان جنوبی سفر کنند، چشم به راه زمان برگشت نباشند و نسبت به استانی که سفر کرده اند، احساس مسئولیت کنند تا حداقل هزینه بیت المال برای انجام سفرهای داخلی مسئولان به هدر نرود.
خراسان جنوبی نیازمند نگاه ویژه است، نگاهی که وقت نشناسد و به مردم محرومی فکر کند که در نقاط صفر مرزی زندگی می کنند.
مردمی که اگر محرومیت و کمبود انواع امکانات آنها را از محل زندگی شان آواره حواشی شهرها کند بدون شک امنیت پایتخت نشینان هم به مخاطره می افتد زیرا خانه های رها شده به باراندازهای اشرار تبدیل خواهد شد.
پس استان نیازمند ورود مدیران تراز اول جهادی است که آرمان آنان راه شهدا و مسیرشان جاده کرامت و ایثار است.
اینجا محل سفر فوری و سخنرانی نیست بلکه میدان اقدام و عمل است.