وی در خصوص تالاب هامون و گرد و غبار ناشی از آن گفت: در مورد هامون، راه‌حل جلوگیری از گرد و غبار آن این است که به‌جای این‌که آب را به چاه‌مینه چهارم که یک و نیم میلیارد متر مکعب حجم آن است بفرستند، اولویت اول را به تأمین آب شرب زابل تخصیص دهند که برای آنها ۵۰۰ میلیون متر مکعب آب کافی است و پس از آن هر آبی را که می‌آید را وارد تالاب هامون کنند.

این کارشناس محیط زیست ادامه داد: باید دایک‌های مرزی و زهکش‌های منطقه هامون برداشته شود، چون زهکش‌ها بلای جان تالاب هامون بوده و به بهانه کشاورزی، منطقه و اکوسیستم را از بین برده‌ایم.

درویش در ارتباط با تالاب هورالعظیم نیز گفت: در منطقه هورالعظیم هم به‌راحتی می‌توانیم از کرخه حقابه دائمی برای آن در نظر بگیریم ولی منافع شرکت نفت در این است که هورالعظیم خشک باشد.

وی تصریح کرد: در اثر سیلاب هیچ خطر زیست محیطی ناشی از آلودگی نفتی هورالعظیم را تهدید نمی‌کند ولی مهم‌ترین خطر زیست محیطی این است که مهم‌ترین تالاب آسیای جنوب غربی را به‌خاطر حفاری‌های نفتی از دست داده‌ایم و آن را تبدیل کردیم به چشمه تولید گرد و خاک و سبب شدیم تفاوت دمای شب و روز در خوزستان افزایش پیدا کند و صیادی و گردشگری در آن از بین برود.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری آنا ، تاریخ انتشار: 14 اردیبهشت 1398 ، کدخبر: 378501 ، www.ana.ir