شعارسال:داریوش مختاری،کارشناس حوزه مدیریت آب، کشاورزی و منابع طبیعی گفت: چندین اصل قانون اساسی نظیر اصل 50 و روح و متن قانون حفظ و گسترش فضا سبز شهری (1388)، هرگز اجازه تغییر کاربری حتی یک متر مربع باغ‌های شیراز را نمی‌‏دهد. افزون بر آن پیش‏بینی لازم در قانون برای رعایت حقوق مالکان همراه با رعایت عدم تغییر کاربری باغ‌ها، شده است ولی در دستور کار شورای اسلامی شهر و شهرداری شیراز قرار ندارد.

وی افزود: از دیدگاه «تحلیل محیط درونی»، حفظ و نگهداری باغ‏‌های شیراز به یک بن ‏بست دیوان‏سالاری در موسسه عمومی شهرداری شیراز رسیده، تا جایی که با انباشتی از ضوابط غیرقانونی روبرو هستیم و در همان حال، به طور هوشمندانه حفره‌هایی در این ضوابط، طراحی و سازماندهی شده است که تخریب باغ‌ها با روکش قانونی و به طور تدریجی و به اصطلاح بدون هرگونه پیامد حقوقی و قضایی برای باغ خواران امکان‏‌پذیر می‌شود.

این کارشناس ادامه داد: بر پایه این ضوابط نه تنها نمی ‌توان به طور پایدار از تغییر کاربری باغ‌ها جلوگیری کرد بلکه به آسانی و به تدریج، تغییر کاربری امکان‏‌پذیر می‌شود؛ در این میان و در امتداد همان شیوه‌های اداری موجود، طرح بازنگری باغ‌ها به طور هوشمندانه به دنبال سرعت‏ بخشیدن به رشد ساخت‌وسازهای غیرقانونی در پهنه‌های باغی شهر شیراز است.

مختاری اضافه کرد: دامنه سفسطه و مغلطه در محتوا این طرح تا جایی است که با این‌که توسعه گردشگری شهر شیراز، ذاتا همان حفظ پهنه‏‌های سرسبز باغ‌هاست ولی در این طرح، پیش‏‌بینی ‌هایی برای تغییر عمده کاربری به بهانه‌های آموزشی، گردشگری، درمانی و باغ موزه و همانند این‌ها شده است.

او ادامه داد: همچنین از دیدگاه تحلیل محیط درونی، چگونه هست با انبوهی از ضوابط، دستورالعمل و بخشنامه، منافع سازندگان مجتمع‏‌های مسکونی و تجاری تامین، ولی کمترین حقوق باغداران ضعیف، به طور کامل نادیده گرفته می‌شود؛ تا جایی که پی‌درپی عرصه بر باغداران سنتی شیراز محدودتر شده است و ناچار می‏‌شوند باغ خود را رها کرده و در اختیار شهرداری شیراز قرار دهند.

مختاری گفت: شوربختانه هم‏ اکنون طرح بازنگری باغ‏‌ها به دنبال فراهم ‏کردن بستر حقوقی (به ظاهر قانونی) برای تامین منافع باغ خواران است؛ فعلا بر پایه قانون‌‏های موضوعه مدیریت شهری و با توجه به این‌که هرگونه پیشنهاد اولیه تغییر کاربری توسط دستگاه شهرداری شیراز به مراجع ذی‌ربط داده و منافع ناشی از تغییرکاربری نیز در سامانه مالی غیرشفاف این موسسه، تجمیع می‌‏شود و این‌که وظیفه حفظ و نگهداری از فضا سبز شهری بر عهده شهرداری قرار دارد، بنابراین مسئولیت اصلی پیامدهای تغییرکاربری‌ها از گذشته تاکنون بر عهده مدیران دستگاه شهرداری شیراز است.

این پژوهشگر حوزه باغ‌های شیراز افزود: فاجعه بزرگتر آن است که شوربختانه با همان سطحی‏ زدگی و تصمیم‏‌های کوته‌نگرانه و اشتباهات فاحش شورای عالی مسکن و شهرسازی کشور، شهرداری شیراز توانسته است مالکیت 270 هکتار باغ‌ها را در اختیار بگیرد که قطعا این اشتباه باید بازگردانده شود و هر چه زودتر دست این موسسه ناکارآمد و دارای عملکرد منفی در مدیریت پایدار شهری را از حوزه باغ‏ های شیراز کوتاه کرد.

مولف دانشنامه تحلیلی «مدیریت آب کشاورزی در ایران» افزود: دستگاه شهرداری شیراز، صلاحیت سکانداری حفظ زیست‏ بوم شیراز را ندارد و صرفا شهرخواری و باغ خواری در دستور کار آن قرار دارد؛ این موسسه صرفا منافع باغ خواران و سرمایه‌بَرها را تامین می‌‏کند و به دلایل واهی و غیرقانونی، به دنبال منافع یکسویه‌‏اش است؛ به طوری که طرح‏‌های بی‌‏خاصیت، سلیقه‌‏ای و ناپایدار این موسسه عمومی، تاثیری در کاهش آلودگی هوا و کنترل ترافیک ندارد و در همان حال، قصد دارد تتمه باغ ‌های شیراز را نیز قربانی همان کم‌دقتی و سطحی‏ زدگی‌‏اش در مدیریت شهری کند و همانند شهرهای تهران و مشهد از این کلانشهر سرسبز نیز، یک شهر آلوده و دوزا پدید آورد.

وی افزود: شالوده و پایه‏‌های فکری و عملی طرح بازنگری باغ‏‌های شیراز بر انباشتی از سفسطه ‏بازی، مغلطه‏‌کاری و تضادهای قانونی قرار دارد تا امکان سرعت بخشیدن به تغییر کاربری بقایای پهنه‏‌های باغی را فراهم کند.

مختاری تاکید کرد: اجرا این طرح، آشکارا به یغمابردن حق تنفس شیرخوارگان، نوزادان، کودکان و نوجوانان این شهر به شمار می‌رود و لازم است معاونت پیشگیری قوه قضائیه نسبت به کشف قضایی و ابعاد حقوقی این طرح به طور جدی ورود و از هرگونه طرح موضوع و تصویب احتمالی آن در هر مرجع ذی‌ربطی از جمله شورای اسلامی شهر شیراز، کمیسیون ماده پنج مسکن و شهرسازی، شورای برنامه‌‏ریزی استان و کارگروه زیربنایی استانداری، جلوگیری کند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت اسکان نیوز، تاریخ انتشار17 اردبیهشت 97، کدخبر: 19442، eskannews.com