شعار سال: نورالدین موسی کارشناس مدیریت فنی مناطق نفت خیز جنوب، توضیحاتی ارسال نموده که به شرح ذیل است :
مدل قراردادی IPC پس از تصویب نهایی ( با اکثریت ارا) در کمیته بازنگری قراردادها در هیئت وزیران تصویب و جهت اجرا به وزارت نفت ابلاغ گردید . با انتشار این مصوبه مخالفت های کارشناسی در ابعاد مختلف فنی ، اقتصادی، حقوقی و قراردادی نه تنها توسط جمعی از کارشناسان مناطق نفتخیز جنوب ، بلکه در دیگر بخشهای بالادستی صنعت نفت و جمعی از اساتید حوزه اقتصاد دانشگاهها و کارشناسان حوزه حقوقی و مالی صورت گرفت . بدیهی است با توجه به اینکه بیشتر میادین قدیمی (BrownFields) در مناطق نفتخیز قرار دارند و از سویی مدیریت محترم فنی وقت و جمعی از کارشناسان مناطق ، امکان تعامل و ارائه نظرات پیشنهادی در اصلاح IPC را به مدیریت کلان وزارتخانه داشته اند، حساسیت و نگرانی ها در خصوص این مدل بیشتر بوده است و طی جلسات مستمری با اقایان مهندس جوادی مدیر عامل محترم وقت شرکت ملی نفت و مهندس زنگنه وزیر محترم نفت ، مواردی از نقطه نظرات خود را ارائه و حتی در مصوبه دوم هیئت وزیران بخشی از اشکالات مطروحه نیز اصلاح گردید . همزمان نامه رسمی مدیریت محترم فنی وقت مناطق که جمع بندی نظرات کارشناسی و سازمانی نیز بوده است ، توسط مدیر عامل محترم وقت مناطق به مدیریت و دیگر مسئولان محترم شرکت ملی نفت نیز ارائه گردید . به نظر بنده علت کاهش و حتی توقف توسعه به روش Ipc و دیگر شیوه ها ، انتخاب ترامپ و تحریمهای ثا‌نویه امریکا بوده است . پس از تغییرات انجام شده در مدل و تصویب مصوبه دوم هیئت دولت و اصلاحیه مجلس و قبل از اعمال دور جدید تحریمها ، مدیر محترم فنی وقت مناطق و جمعی از کارشناسان ، پس از جمع بندی دهها جلسه کارشناسی ۳۰ الی ۴۰ نفره و با کسب نظریات برخی دیگر از افراد صاحب نظر در کشور و با توجه به تعامل با وزیر محترم نفت ، اقدام به ارائه مدل پیشنهادی خود ، نمودند و شخص وزیر هم در هیئت مدیره از مدل مناطق حمایت نمود . البته نظر شخصی ایشان در جمع های کارشناسی با مناطق این بود که : شرکتهای خارجی با مدل پیشنهادی مناطق اگر بیایند خوب است ، ولی نخواهند امد . لذا بر خلاف گزارش منتشره در ان سایت ، ارائه نظریات و نکات اصلاحی صرفا محدود به بنده و چند نفر نامبرده در گزارش ان سایت نبوده است و زحمات و دلسوزیهای دیگر کارشناسان مناطق و غیر از مناطق نبایست نادیده گرفته شود . لازم به ذکر است که با اعمال تحریمهای جدید امریکا ، تقریبا همه تفاهم نامه ها با شرکتهای خارجی چه با مدل مناطق و چه با مدل IPC یکی پس از دیگری کنسل گردید . ( و در این زمینه بیاد مقاله اقای دکتر شکرالله زاده عزیز در سال ۷۷ افتادم )
لازم به توضیح است تهیه مدل مناطق نیز محدود به افرادی که توسط ان سایت محترم نام برده شده اند ، نبوده است بلکه حاصل یک کار جمعی و خرد جمعی در مجموعه مدیریت فنی ( بویره معاونت مهندسی نفت) بوده است . اینکه بطور قاطع از حالا و صرفا با عقد یک قرارداد گفته شود که مدل مناطق از دیگر شیوه ها موفق تر است ( هر چند روی این مدل کار زیادی شده و تمام اختیارات حاکمیتی در ان لحاظ شده است ) البته با بستن یک قرارداد قابل اثبات نیست . در ضمن اقای مهندس محمدی نیز سالها معاون اداره عملیات مخازن و سپس با حکم اقای مهندس دریس( مدیر محترم فنی وقت مناطق ) مسئول کارگروه تدوین قراردادهای نفتی در مناطق بوده اند . عدم انعقاد ۲۲ بسته قراردادهای EPCF به چالشهای ناشی از شرایط فروش نفت خام کشور بستگی دارد و کاهش پیشرفت ۶ بسته دیگر نکته ای قابل تامل است و نیاز به جلسه ای مشترک با مدیران ذیربط مناطق ، مجریان و پیمانکاران دارد ، هر چند تغییر در سیاستگذاریها از مایلستون را نیز نباید از نظر دور داشت.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی نفتی ها، تاریخ: 29 بهمن 98، کد خبر: 27830، www.naftiha.ir