شعار سال :‏دوست دارم از مدیرعامل تامین اجتماعی بپرسم، وقتی قرار است چارت تشکیلاتی شما در بیمارستان ها و درمانگاه ها به گونه ای باشد که ۵۰ سال پیش بوده، اساسا این همه هزینه برای سیستم آی تی و ... برای چیست، اصرار برای توسعه تکنولوژی برای چه صورت می گیرد؟!

تصور کنید که سیستم paperless باشد و شما همچنان متصدی امور اداری و دفتری و ... با استاندارد های پنجاه سال پیش داشته باشی که هیچ، بلکه در چندسال اخیر به جای حذف برخی از ردیف های تشکیلاتی قبلی وچابک سازی سیستم اداری، در اقدامی معکوس گونه ای به گسترش بروکراسی پرداخته اند که برای یک درمانگاه کوچک هم یک رئیس و یک مسئول پشتیبانی و ... منصوب کرده اند که شک ندارم که این درمانگاه ها، با یک نفر لیسانس مدیریت بیمارستان هزار بار بهتر اداره می شود و نیازی به هیچ بخشی اعم از اداری و مالی و ... نیست و سیستم مالی و اداری یکپارچه خیلی راحت می تواند پرداخت ها با نرم افزارهای مالی محاسبات کارکرد و .... انجام دهند.

حالا توجه بفرمایید که میلیاردها تومان (حدود ۱۰۰ میلیارد) برای سیستم his و چهارگون هزینه کرده اند و آنوقت ماهیانه حدود ۲۰۰ میلیون تومان فقط برای اداره ی بخش اداری یک پلی کلینیک هزینه می کنند؟! بماند که مضحکه اینجاست که بعضا اتاق معاینه ی یک پزشک ۵ متر است و تنگنای فیزیکی برای راه اندازی بخش های درمانی به شدت احساس می شود و اتاق مدیریت و ریاست و .... الی ماشاالله . مشکل فقط این نیست، تفکرات سنتی و بی توجهی به مدیریت منابع سبب شده است که حتی چارت آزمایشگاه ها هم مثل گذشته است و مشخص نیست که مسئولان تامین اجتماعی وقتی تکنولوژی های نوین را با قیمت های کلان وارد می کنند و با هدف افزایش سرعت و دقت این خریدها را توجیه می کنند، ایا نباید متوجه شوند که ارزش افزوده ی خرید این تجهیزات ازمایشگاهی در کاهش نیروی انسانی چیست؟! آیا وقت آن فرا نرسیده که بازنگری در چارت ۵۰ سال پیش آزمایشگاه که یک آزمایش ساده با رنگ امیزی و لام کشیدن و .... انجام می شد و اکنون هزار نمونه در یک دستگاه ظرف یک ساعت خروجی دقیق می دهد داشته باشیم؟! در تصویربرداری نیز شرایط به همین گونه است و حذف بایگانی و تاریکخانه و ... هیچ تغییری را در چارت اداری منجر نشده است.

ظاهرا مسئولان تامین اجتماعی در طول چند دهه ی اخیر با واردات تکنولوژی دنبال چشم و هم چشمی بودند تا کارایی؟!

جالب است که بدیهی ترین امور از چشمان آنها مغفول مانده و آنوقت نگران بودجه عملکردی هستند؟! و دلایل سود و زیان را بررسی می کنند؟! و برخی ها گرای اشتباه می دهند و صحبت از پرستاران ارزان و کارشناسان درمانی ارزان می کنند، صد البته تا بوده همین بوده.....

بخش های اداری و بخش هایی از درمان را اگر درست مدیریت کنند تا ده سال هم نیازی به استخدام جدید نیست‌، ضمن اینکه مشکل بخش درمان در درجه ی اول نظام اداری سنگین و ناکارآمد آن است تا بخش درمانی که در صف ایستاده اند، نتیجه مدیریت کاغذباور ... این می شود که پول برای پرداخت اضافه کار بدون انجام کار دارند، پول برای استخدام رئیس و مدیر دارند، اما پول برای استخدام فیزیوتراپیست ندارند و در سانتر ارتوپدی تامین اجتماعی نوبت های فیزیوتراپی به دو ماه رسیده است؟! آنگاه باز هم تاکید می کنم که آقایان نشسته اند که درمان زیان ده است و مبتکر طرح های نجات درمان می شوند؛ واقعا چگونه می شود باور کرد....

برگرفته از فضای مجازی