شعار سال : رقابت فشرده‌ای بین استقلال، شهر خودرو، فولاد و تراکتور و از همه مهم‌تر سپاهان وجود دارد تا آن‌ها خانه‌های دوم و سوم جدول را از آن خود کنند. شاید تا پیش از این خیلی‌ها تصور می‌کردند کار برای شاگردان مجیدی بسیار سخت شده است، اما نمایش آن‌ها با وجود یک هفته دوری از تمرینات، مقابل تراکتور پر‌مهره، تحسین برانگیز بود. لیگ برتر ایران در فصل نوزدهم در حال وارد شدن به ماه دوازدهم برگزاری است و تیم‌ها برای رسیدن به آنچه در اول فصل برنامه‌ریزی کرده بودند روز‌های دشواری را در این روز‌ها سپری می‌کنند. لیگ نوزدهم و آغاز فصل فوتبالی ایران که از ۳۱ مرداد ۹۸ با بازی پرسپولیس-پارس‌جنوبی‌جم استارت خورد و در خوشبینانه‌ترین حالت مرداد‌ماه سال ۹۹ بعد از یک سال به پایان خواهد رسید، برای آبی‌ها روز‌های تاریک و روشن زیادی در این یک‌ساله داشته است. آبی‌های تهران که فصل را با استراماچونی بد شروع کرده بودند و اوایل فصل در رده پانزدهم جدول هم دیده شدند، از نیمه دوم بازی با تراکتور در تبریز استارت استقلال بی‌رقیب استراماچونی را با ارائه فوتبالی چشم‌نواز زدند و بعد از ۵ بازی با شکست شهر خودرو در تهران بعد از سال‌ها به صدر جدول رسیدند. مشکلات مالی و حقوقی با استراماچونی و از دست دادن او با بازگشت مجیدی به نیمکت همراه شد تا استقلال که ۳ بازی را بدون مربی سپری کرده بود، برای پوست انداختن دوباره امتیازات را از دست بدهند و حالا با ۳۸ امتیاز در رده ششم جدول هستند. آن‌ها در ۴ بازی گذشته خود در لیگ برتر ۲ شکست در خانه حریفان و ۲ تساوی در تهران کسب کرده‌اند، ولی همچنان یکی از گزینه‌های صعود به لیگ قهرمانان آسیا از مسیر لیگ برتر هستند و نمی‌خواهند این فرصت را با مسیر سخت‌تر این روز‌ها در جام حذفی جابه‌جا کنند. مجیدی و تیمش که در ۲ ماه گذشته از لحاظ مدیریتی آرامش نسبی را تجربه می‌کنند و در هفته گذشته تمرین مناسبی نداشتند شنبه برابر تراکتور اگر اسیر تیر افقی دروازه و درخشش مظاهری برابر ضربه سر قائدی نمی‌شدند می‌توانستند تراکتور را در لیگ نوزدهم دبل کنند و امید را به هواداران بازگردانند. استقلال هنوز علاوه بر لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا را که در آن تخصص دارد، پیش رو دارد. فوتبال رو به جلوی آبی‌پوشان در نیمه دوم که با تغییر تاکتیک به ۲-۴-۴ همراه بود با ۲ فرصت گلزنی صد درصد به همراه مالکیت بیشتر توپ در نیمه زمین حریف و موقعیت‌های دیگر، نشانه‌های خوبی برای هواداران این تیم از بازگشت آبی‌ها به جلد واقعی خودشان بود.
حالا مجیدی با تغییر تاکتیک از زیر سایه استراماچونی نیز خارج شده و می‌تواند با استفاده از توان مناسب بدنی بازیکنانش که شنبه‌شب با توجه به هفته کم تمرینی آن‌ها کاملا مشهود بود و بازگشت بیماران کرونایی ادامه مسابقات لیگ را برای هواداران این تیم جذاب کند و استقلال را تبدیل به یکی از مدعیان قهرمانی در جام حذفی و صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا کند. زوج شیخ دیاباته و مهدی قائدی با پایان مصدومیت ارسلان مطهری و اضافه شدن داریوش شجاعیان رهایی یافته از بند مصدومیت به همراه بازگشت فرشید اسماعیلی به دوران اوج خود و استفاده از علی کریمی و مسعود ریگی استقلال و مجیدی را در روش ۲-۴-۴ با گزینه‌های متعددی در فاز تهاجمی روبه‌رو خواهد کرد که با توجه به توان مناسب بدنی آن‌ها می‌تواند همانند نیمه دوم نیم‌فصل اول عرصه را بر تمام حریفان در ایران و آسیا تنگ کند. آماده شدن بدنی بازیکنان و بازگشت ستاره‌های استقلال فرصت مناسبی است تا مجیدی با بودن آن‌ها که می‌توانند عصای دست هر مربی باشند از لحاظ ذهنی و بدنی در مرحله یک‌چهارم جام حذفی به مصاف سپاهان برود و خود را برای ادامه مسابقات حذفی و لیگ قهرمانان آسیا آماده کند.

* شانس هم مهم است
فرهاد مجیدی و شاگردانش با وجود تمام مشکلات و حواشی روز‌های گذشته در آستانه کسب یک پیروزی شیرین قرار داشتند، ولی گل نشدن ضربات استثنایی مهدی قائدی این فرصت را از استقلال گرفت و این دیدار با تساوی بدون گل پایان یافت. استقلال که در روز‌های قبل با بحران کرونایی شدن تعدادی از نفراتش حتی از انجام یک جلسه تمرین با حضور همه بازیکنان هم بی‌نصیب شده بود، جلوی تراکتور، اما قدرت تیمی‌اش را بار دیگر به رخ کشید، اما فرهاد مجیدی بدشانس بود که ضربات قائدی یکی، دو سانتی‌متر با چسبیدن به تور دروازه تراکتور فاصله داشت. فرهاد که در واکنش به اتفاقات اخیر سکوت را در پیش گرفت و حتی در نشست خبری قبل از بازی نیز ترجیح داد صحبتی انجام ندهد، تمرکز خود را روی مسائل فنی تیمش گذاشت و با همه مشکلات ارنج ۱۱ نفره‌اش را ترمیم کرد و به زمین فرستاد. تیم او اتفاقا عملکرد خوبی هم داشت، اما در نهایت سهم آن‌ها فقط یک امتیاز بود. بازی تراکتور - استقلال که نیمه اول آرامی را پشت سر گذاشت در شب تساوی سایر مدعیان کسب سهمیه و در شب آرام شیخ دیاباته که اصلا نشانی از روز‌های گذشته در آن دیده نمی‌شد، چند فرصت گلزنی خوب داشت که اصلی‌ترین آن‌ها را مهدی قائدی با بدشانسی از دست داد. قائدی در دقیقه ۷۵ بعد از حرکت عرضی در پشت هجده قدم به تیر افقی دروازه مظاهری زد تا آه از نهاد فرهاد بلند شود. چند دقیقه بعد قائدی بار دیگر با تیزهوشی مثال‌زدنی‌اش خود را در موقعیت گلزنی قرار داد و این بار با وجود قد و قامت کوتاهش با ضربه سری تماشایی توپ را به زیر طاق دروازه تراکتور فرستاد، اما رشید مظاهری اجازه نداد دروازه تراکتور باز شود و یک فرصت ایده‌آل دیگر از دست رفت؛ صحنه‌ای که دیگر مجیدی نتوانست بعد از آن جلوی احساساتش را بگیرد و پشت به زمین چمن با زانو زدن روی پیست تارتان و البته دستی که به نشانه اندوه و حسرت روی چشمانش گذاشت واکنش احساساتی‌اش را نشان داد. مجیدی که این روز‌ها به خاطر نتایج استقلال گاه تحت فشار هم قرار گرفته، خوب می‌دانست اگر تراکتور که رقیب مستقیم استقلال برای کسب سهمیه محسوب می‌شود را شکست بدهد چقدر روحیه تیمش در این روز‌های کرونایی بالا می‌رود و شاید به همین خاطر هم بود که با از دست رفتن فرصت‌های فوق‌العاده قائدی، دیگر پاهایش تاب ایستادن نداشت و زانو زدن را ترجیح داد. اگر استقلال تراکتور را شکست می‌داد نه‌تن‌ها مجموع امتیازاتش را به عدد ۴۰ می‌رساند که مجیدی هم نفسی راحت می‌کشید و این برد می‌توانست زمینه‌ای برای رسیدن به روز‌های بهتر هم باشد. اگر ضربات قائدی فقط چند سانتی‌متر اختلاف داشت، حالا فرهاد می‌توانست به قهرمان قصه پرغصه استقلال این روز‌ها تبدیل شود. با همه اینها، اما ۶ هفته و ۱۸ امتیاز به پایان لیگ باقی مانده است و مجیدی همچنان امیدوار است راه صعود به آسیا را از لیگ برتر هموار کند تا با خیالی آسوده در جام حذفی به مصاف سپاهان قلعه‌نویی در تهران برود.

 

پس از خروج استراماچونی از استقلال و آمدن مجیدی، یکی از سوالات مهم درباره سبک بازی آبی‌های پایتخت بود. مجیدی ترجیح داد به سیستمی که تیمش نصف فصل را با آن بازی کرده، دست نزند و تیمش را در تمام بازی‌ها با همان سیستم ۲-۵-۳ که استقلالی‌ها به آن عادت کرده بودند، روانه بازی‌ها کند. مجیدی در ابتدا نتایج خوبی با استقلال گرفت، اما پس از داربی ورق برگشت و کسب نتایج نامطلوب استقلال شروع شد. در نیمه اول دیدار استقلال - تراکتور، شاگردان مجیدی ابتدا با همان سیستم ۲-۵-۳ به بازی آمدند. در نیمه نخست، استقلال با ۳ مدافع خود به نام‌های دانشگر، چشمی و غلامی و همان سیستم قبلی پای به نبرد حساس با تبریزی‌ها گذاشت. اما در نیمه دوم، مجیدی تصمیم به تغییر سیستم تیمش گرفت. او دانشگر را به سمت راست خط دفاعی تیمش برد، روزبه و عارف غلامی را به عنوان دفاع وسط قرار داد و به میلاد زکی‌پور در پست دفاع چپ ماموریت داد. او همچنین در خط هافبک هم کریمی را به راست برد و با استفاده از ریگی در مرکز زمین، از رضاوند به جای دشتی به عنوان هافبک بازی گرفت. این تغییر سیستم تیم مجیدی، احتمالا به معنای پایان دوره سیستم ۲-۵-۳ استراماچونی است که مجیدی هم در شروع مجدد تمرینات پس از کرونا، روی آن کار کرده بود، ولی شاید، چون تیمش هنوز به آمادگی کامل برای بازی با این سیستم نرسیده بود، ترجیح داد در ۲ بازی مقابل فولاد و سایپا با همان سیستم قبلی بازی کند، ولی در نیمه دوم بازی با تراکتور شرایط تیمش بهتر شد و شاید این یک نشانه است که بخواهد با این سیستم ادامه دهد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه وطن امروز، تاریخ انتشار:۲۴ تیر ۱۳۹۹، کد خبر: vatanemrooz.ir_۲۲۱۷۹۲