شعار سال: بارها و بارها گفته ایم که انحصار در هر موقعیتی فساد آور است، بازدهی را پائین می آورد و در کنار سود حداقلی کوتاه مدت، زیان های غیرقابل جبرانی را در میان و بلند بر سایر ذی نفعان ، ذی مدخلان و بهره برداران و ...، تحمیل می کند.
داستان را با اختلال اینترنت در چند روز اخیر شروع می کنیم. اختلالی که به هر دلیل ممکن ، می تواند اتفاق بیفتد و تکرار شود. اما این اتفاق باعث مختل شدن پنل مدیریتی مشتریان و عدم امکان دسترسی و اعمال فعالیت های جاری مشتریان اینترنت شرکت مخابرات شده است. اختلالی که شرکت نامحترم مخابرات( شرکتی که خدمات رسانی آن بارها و توسط شهروندان مختلف مورد اعتراض قرار گرفته و پاسخگویی قانع کننده در حد صفر داشته را نمی توان محترم نامید) بدون اطلاع رسانی به مشتریان و حتی کمترین پوزش ، قصد سر به سر کردن داستان ، مثل سابق را دارد. در یک کلام ، خدمات رسانی گران، با منت ، غیر مشتری مدار ، نامتعهدانه.
از سامانه 2020 گرفته که شهروندان را 4 دقیقه 4 دقیقه سرکار می گذارد تا پاسخگویی سرکاری و عبارت تکراری برای پیگیری ثبت کردیم اپراتورها ، همه و همه روی اعصاب است. نکته جالب اینکه ، مانده پول خلق الله در دوره اختلال را به کمال بی شرمی به جیب می زنند و به روی مبارک هم نمی اورند که مثلا چند روز اختلال داشتیم، حداقل جبران کنیم.
امروز وارد پنجمین روز اختلال در سامانه اینترنت مخابرات هستیم(VDSL) . بدون کمترین اعلام اختلال ، بدون کمترین عذرخواهی ، شاید هم بدون کمترین احساس تعهد و دغدغه برای حل مشکل مردم. کی به کیه؟ انحصار داریم پس هستیم . تهوع آور ترین شرایط قابل تصور برای دریافت خدمات توسط یک شهروند. و تجربه ای محکوم به شکست در سطح جهانی.
تصور نکنید که این اولین بار است که این شرکت فشل، دچار مشکل شده و زمینه را برای بلند کردن صدای شهروندان فراهم ساخته است. به کررات در عرض سال از این شرکت شکایت داشته و داریم. اما شکایت در جائی که انحصار وجود دارد و عدم پاسخگویی ، به کجا می رسد. آب در هاون کوبیدن است و دریا به کفچه پیمودن ؟ احتمالا باید بشکل ویژه و در قالب یک پروژه خاص ، به دنبال یک اقدام تمام عیار حقوقی- رسانه ای بود. باید همه شهروندان ناراضی را هم صدا کرد باید یک هزینه بزرگ روی دست مدیران این شرکت گذاشت و درخواست غرامت کرد، تا شاید از خواب بیدار شوند. تا شاید یاد بگیرند که شهروند اجازه دزدی در روز روشن را نمی دهد.
جای سوال دارد، مدیران و کارمندانی که حقوقشان را از جیب شهروندان دریافت می کنند، چرا باید این قدر بی توجهی و کم تعهدی بخرج دهند؟ شاید ضعف نظارت از جانب شما صورت می گیرد جناب وزیر؟ شاید حواس دیوان محاسبات نسبت به وزارتخانه پرت شده؟ شاید سازمان بازرسی در روند پیگیری مشکلات این شرکت دچار چرت زدن شده؟ شاید همکاران رسانه ای ما بیش از اندازه به حمایت مالی برخی از اپراتورها وابسته شده اند؟ شاید مشکل بشکل مطلوب به صحن مجلس و کمیسیون های تخصصی و فراکسیون ها کشیده نشده؟ شاید شهروند یا شهروندان خاصی، این سبک از ضعف خدمات رسانی را بشکل حقوقی در دادگاه پیگیری نکرده و یا از منظر جرایم مدیریتی ، مسئله را به دیوان عدالت نکشیده اند و ....... .
به هر حال ، دلیل داستان هر چه باشد و به هر طریقی بخواهد دنباله گیری شود، از ضرورت پیگیری شخصی حضرتعالی چیزی کم نمی کند. آقای وزیر، شلوار شرکت مخابرات را تا دیر نشده، بالا بکشید. شرکت بدجوری دچار ضعف مدیریت ، اهمال در خدمات رسانی و بی تعهدی نسبت به شهروندان و پاسخگو نبودن به مشکلات و گلایه های بیان شده، گردیده است.
*** شلوار بالا کشیدن، کنایه از جمع وجور کردن و انضباط بخشی است
نظر ارسالی توسط یکی از شهروندان (کلیه مشخصات ، قابلیت تسلیم به دفتر وزارتی و اداره کل بازرسی و رسیدگی به شکایت وزارت ICT را دارد)
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال
آنچه البته به جایی نرسد فریاد است