شعار سال : آرزو به دل ماندیم تا مصاحبه ای از یک مسئول ورزشی چه در وزارتخانه و چه فدراسیونها بخوانیم و صحبت از کمبودهای مالی و فقدان بودجه مورد نیاز در آن مطرح نشده باشد!همه در موضوع منابع مالی از نبود آنچه باید و یا می توانست باشد و انتظاراتشان از مرجع بالا دستی به جهت عمل به وعده ها سخن می گویند ولی هیچکس در این خصوص نمی گوید که خود و مجموعه ای که مسئولیت آن را بر عهده دارد چه میزان در راستای درآمدزایی و جذب اسپانسر تلاش و برنامه ریزی کرده است.

افرادی که پس از کلی وعده و وعید در خصوص جذب و تامین منابع میلیاردی موفق به جلب آرای مجمع و پیش از آن احتمالا نظر مساعد مدیران وزارتی شده و بر کرسی ریاست یک فدراسیون ورزشی نشسته اند، اینک چه توجیهی از بابت عدم عمل به وعده های خود دارند و جالب اینجاست این گروه با صدایی بلندتر از سایرین از کمبود بودجه و بدهی های انباشته گلایه می کنند!

تشکیلات ورزشی با هر اسم و عنوانی اعم از فدراسیون، انجمن، سازمان، اتحادیه و ...، غیر دولتی و غیر انتفاعی است. بنابراین نقش دولت نسبت به این تشکیلات ورزشی، نظارتی و حمایتی هست و اینکه تصور شود تمام بودجه سالانه یک فدراسیون باید توسط دولت تامین شود، تفکری کاملا غلط و غیر قابل قبول است.

هر فدراسیون ورزشی باید با استفاده از طرح های خاص خود در راستای مارکتینگ، جذب حامیان مالی و مشارکت مردمی، درآمدزایی کند و استفاده از معروفیت برند، فراگیر بودن و جمعیت بالای برخی ورزشها مانند: فوتبال، والیبال، بسکتبال و همچنین ورزشهای مبارزه ای مانند کاراته، تکواندو و بوکس شرایطی را ایجاد می کند تا با مدیریتی مناسب و برنامه محور، نه تنها از درآمد کافی برای اجرای تقویم سالیانه خود برخوردار باشند، بلکه با پرداخت بدهی های انباشته، به تدریج و در میان مدت حتی بی نیاز از کمک مالی دولت شده و در جایی هم که لازم باشد، در قالب وام یا کمک های بلاعوض، از برخی فدراسیونهای کم اقبال تر نیز حمایت کنند.

به نظر می رسد گام نخست برای اصلاح شرایط فعلی و مدیریت در ورزشی ورشکسته و مقروض، بازنگری در اساسنامه فدراسیونها و آیین نامه برگزاری مجامع انتخاباتی است به نحوی که اولا از نظر کمی مانند آنچه در اروپا مشاهده می شود، تعداد اعضای مجمع به حدود یکصد عضو افزایش یابد و مهمتر از آن در وهله بعد، ترکیب کیفی اعضای مجمع است که الزاما متشکل از افراد فعال در همان ورزش اعم از باشگاه داران، داوران، مربیان و ورزشکاران خواهد بود.

زمانیکه جامعه متعلق به یک ورزش گزینه ریاست خود را انتخاب می کند، حتما از او و تیم‌ مدیریتی اش نیز حمایت خواهد کرد ولی جایی که افراد غیر مرتبط با یک ورزش، تحمیلی و غیر ورزشی با سناریویی از قبل تعیین شده به گزینه ای سفارش شده و حتی خارج از خانواده آن ورزش رای می دهند، دیگر هیچ انتظاری نباید داشت.

هر کس نمی تواند، جمع کند و برود!" اظهار نظری که می تواند در ورودی برخی فدراسیونها با خط درشت نوشته و قاب شود!!

بدون تعارف با ورزشهای رزمی

شعار سال برگرفته از فضای مجازی