شعار سال: مجلس یازدهم از همان روزی که کارش را شروع کرد زیر پرچم نظارت میدانی سوار بر اسب شده و به این سوو آن سوی کشور و دستگاههای اجرایی رفت و امد کرده و در هر سفر و در هر بازدید سر زده یا سر نزده به دستگاهها کوهی از ناکار آمدی دولت دوازدهم را خوشه چین کرده و دررسانه های خود منتشر کردند. این رخداد تازه ای بود که پیش از این ندیده بودیم اما این نوع مجلس را هم دیدیم. در حالی که رسانه های ضداصلاحات هر تصمیم نصفه وناتمام مجلس را در بوق و شیپور کرده و آنها را در مسیر مردمی سازی قانون و اقتصاد تفسیر می کردند اما در عمل مصوبه درست و درمانی در 7ماه گذشته از این مجلس بیرون نیامده بود. روز سه شنبه 14 بهمن، دستپخت کمیسیون تلفیق بودجه مجلس انقلابی به صحن علنی آمد تا شهروندان طعم ومزه عدالت بودجه ای را بچشند.

همانطور که غلامرضا تاجگردون رییس کمیسیون تلفیق مجلس دهم نوشته است: "در یک فضای پرسروصدای سیاسی و اقتصادی که بعضا موجب چالش جدی در مناسبات و روابط اقتصادی درون کشور شد کمیسیون تلفیق گزارش خود را آماده و تقدیم صحن علنی کرد. اگرچه قدری زمان بیشتری نسبت به آیین‌نامه داخلی برای بررسی بودجه انجام دادند ولی هم خودشان گفتند و هم عموم مجلس گفتند و هم این‌گونه برداشت شد که تطویل زمان بررسی به دلیل ضرورت دقت در بررسی لایحه بود و تا آنجا پیش رفت که رییس‌جمهور گله کرده که شاکله بودجه به هم ریخت و اگر این موضوع توجه نشود ما می‌گوییم این لایحه دیگر لایحه ما نیست و البته مجلس هم این تغییرات را حق خودش می‌داند و این چالش هم طبیعی بود و قبلاً هم اتفاق افتاده بود.این‌گونه شد که نگرانی‌هایی از تصمیمات کمیسیون تلفیق از قبیل حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی‌، افزایش یارانه معیشت و دیگر تصمیمات سیاسی- اقتصادی بین مقامات عالیه کشور ردوبدل شد و رییس مجلس و دیگر افراد ذی‌نفوذ مجلس تمام‌قد پشت این تصمیمات قرار گرفتند و کمتر کسی فکر می‌کرد که صحن علنی به کلیات این مصوبه تلفیق رای ندهد مگر اینکه بپذیریم نه رییس مجلس فهمید چه چیزی را به رای گذاشته و نه نمایندگان فهمیدند به چه چیزی رای داده‌اند چراکه نماینده مطلعی که در دفاع از مصوبه تلفیق و در رد صحبت‌های نوبخت صحبت کرد تلاش کرد مصوبه رای نیاورد! و این هم از عجایب این تصمیم بود.به عبارتی، مجلس با رفتار خود مبنی بر رد کلیات بودجه عملا در زمین دولت بازی کرد و هم با اعصاب مردم، تا اقتصاد پرتلاطم جامعه که همراه شده با سختی معیشت مردم، برای یک‌سال آینده در کما و بلاتکلیفی بماند."

حالا چه می شود

حسن روحانی رییس دولت دوازدهم که استادی ومهارت خود را در چنین بازیهای سیاسی سطح پایینی در مبارزه با رقبای داخلی نشان داده و در سخن و رفتار آنها را منکوب کرده حالا شاد و سرمست است و به خشم و اندوه رقیب خود با خرسندی نگاه می کند. اما بیچاره شهروندان ایرانی که رای داده اند تا کار امدترین آدمها برایشان قانون بنویسند و اجرا کنند با یک دوره شگفت انگیز روبه رو شده اند. خشم قالیباف و سرمستی روحانی از رحداد سه شنبه بهت آور 14 بهمن برای آب ونان کوچک و خمیرشده شهروندان هیچ فایده ای ندارد و تنها مایه ناراحتی روحی و روانی انها می شود. حالا چه می شود؟ بازهم مجادله تازه ای را شاهد خواهیم بود یا دوقوه داستان تلخ بودجه 1400 را سرهم می اورند ؟

شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از ساعت 24، تاریخ انتشار: 16 بهمن 1399، کد خبر: 532946، www.saat24.news