شعار سال: صحنه انتخابات ریاست جمهوری در این دوره از همیشه پیچیده‌تر است. یک طرف اصلاح‌طلبان که سعی می‌کنند با ظریف یا جهانگیری یا ترکیبی از هر دو وارد انتخابات شوند و احتمالا راهی جز این متصور نیستند و البته سیدمصطفی تاجزاده را نیز با کلی حرف و طرفدار دارند و از یک طرف هم لشگر کاندیدا‌های اصولگرا که معطل رییسی مانده‌اند باعث شده تا به فاصله چهل و دو روز تا انتخابات حتی ندانیم رقابت میان چه کسانی قرار است انجام شود.

اما بازیگر جدید این عرصه که گمان می‌رفت در مرحله تایید صلاحیت‌ها نقش اصلی را بازی کند پیش از آن به میدان آمده و از همین حالا اقدام به حذف کاندیدا‌ها کرده است. شورای نگهبان در بدعتی عجیب دیروز ابلاغیه‌ای را رونمایی کرده که عملا ورودش به عرصه قانونگذاری را رسمیت می‌بخشد.

بر اساس این بدعت آشکار، «از این پس داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری برای ثبت‌نام باید در بازه سنی ۴۰ تا ۷۵ سال باشند. داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری باید حداقل دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد یا معادل آن باشند و سابقه تصدی حداقل ۴ ساله در سمت‌های مدیریتی کشور را به طور کامل و با ذکر مصادیق آن داشته باشند. همچنین وزرا، استانداران، شهرداران شهر‌های بالای دو میلیون نفر جمعیت، فرماندهان عالی نیرو‌های مسلح با جایگاه سرلشکری و بالاتر می‌توانند در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شوند. علاوه بر این، کلیه داوطلبانی که برای ثبت‌نام در انتخابات به ستاد انتخابات مراجعه می‌کنند، باید گواهی عدم سوءپیشینه ارائه دهند و سابقه محکومیت کیفری اعم از محکومیت کیفری مرتبط با جرائم اقتصادی و همچنین محکومیت کیفری مرتبط با جرائم اقدام علیه نظام را نداشته باشند.»

 

 

مطابق با بدعت جدید شورای نگهبان، «داوطلبانی که فقط سابقه معاونت وزیر داشته‌اند، امکان ثبت‌نام ندارند. همچنین اساتید دانشگاه و اعضای هیئت علمی نیز وفق این مصوبه شرایط ثبت‌نام را ندارند. نمایندگان فعلی و ادوار مجلس شورای اسلامی منعی برای ثبت‌نام در انتخابات ریاست جمهوری ندارند.»

شوق رسیدن به پاستور چنان پیش چشمان برخی است که جز آن مسیر، هیچ چیز دیگری نمی‌بینند و قانون و حق شهروندان و هر آنچه جلوی پایشان باشد را له می‌کنند تا بالاخره کاندیدای مطلوبشان که البته هنوز تکلیفش با خودش رو‌شن نیست؛ بدون رقیب روی فرش قرمز راه برود و خرامان خرامان خود را به پاستور برساند.

حالا اگر مشارکت مردم به پایین‌تر نرخ رسید فدای قبای کاندیدای عزیز! اگر عرصه بی‌رقیب بود فدای عبایش، شاید هم قبه و درجه‌اش! مهم این است که شرایطی فراهم شود تا اگر او تصمیمش را گرفت دیگر نگران رقیب نباشد. اگر هم به تصمیم نرسید سایر دوستانش که مشغول جنگ داخلی هستند لااقل خیالشان از جبهه مقابل راحت باشد و سرشان گرم همین دعوا‌های داخلی باشد تا بالاخره یکی موفق شود دیگران را اوت کند.

این حال و روز فضای انتخاباتی این کشور در فاصله چهل و دو روز تا انتخابات ریاست جمهوری است.

یک جریان سیاسی کاندیدای اجتماعی‌اش با نهی صریح مواجه می‌شود. کاندیدای دومش با یک پروژه چند لایه به وسیله افشای مصاحبه محرمانه تقریبا از گردونه خارج می‌شود و تعدادی از کاندیداهایش هم اسیر قانونگذاری شورای نگهبان می‌شوند.

در طرف مقابل چه اتفاقی می‌افتد؟ لشگر کاندیدا‌ها در رویایشان یا رییس جمهور می‌شوند یا بخشی از کابینه ابراهیم رییسی خواهند بود!