درخصوص تفاوت‌های جنبش‌های چریکی قدیم که دانشجویان در دنیا انجام دادند با الان مقایسه کنیم را میتوان به این اشاره کرد که در قدیم به کنش و حرکت های اعتراضی و معمولا کار با اسلحه بود که الان با وجود یک فضای گفتمانی برای کنش های خشونت آمیز را کمتر و اعتراضات را کمتر کرد.

در واقع باید گفت تشکل های دانشجویی باید بتوانند مطالبات و مشکلات مردم را به گوش مسئولین برسانند و برعکس انتظارات مسئولین و روشنگری ها را به مردم بدهند و این در دهه های قبل به واسطه ارتباط بیشتر مسئولین با مردم و اینکه دانشجویان را صدای مردم میدانستند این ارتباط ها بیشتر بود اما در دهه اخیر تا مسئولین مجبور به هزینه های رسانه ای نشوند با جنبش دانشجویی ارتباط نمیگیرند و پاسخگو نیستند.

مهرگان محمدی عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه شاهد گفت: اگر بخواهیم در خصوص ۱۸ تیر صحبت کنیم باید به زمانی اشاره کرد که در دولت خاتمی مجوزهای زیادی برای رسانه ها و روزنامه ها صادر شد و یک فضای افسار گسیخته ای برای رسانه ها ایجاد کرد که نظارت های بسیار ضعیفی روی آن ها می شد و باعث واردات بی‌رویه فرهنگ و تفکرات غربی شد. به دنبال آن مجلس با قانون نظارت بر مطبوعات قصد مهار این افسارگسیختگی را داشتند که نگذاشتند و به دنبال آن با ایجاد یک جو رسانه ای که در راس آنها روزنامه «سلام» که این جو رسانه ای را وارد جامعه و دانشجویان کردند که این اتفاقات رخ داد.

تاثیرات جنبش دانشجویی امروز نسبت به سال ۷۸ در بسیاری از جهات دچار رکود شده است و به نوعی نوع مطالبات جنبش دانشجویی از بطن جامعه و مردم فاصله گرفته است. در واقع گویی جنبش دانشجویی به سوی آرمان هایی حرکت می کند که نقش مردم در آن نسبت به آن سال ها کمرنگ شده است.

از جهاتی دیگر ما امروزه شاهد هستیم که تعداد افراد غیر حزب اللهی و دارای گرایش های مختلف در تشکل ها کمرنگ شده است و این سبب عدم رقابتی شدن و موازی شدن فعالیت های دانشجویی شده است به گونه ای که شاهد هستیم تعدادی زیادی از برنامه های دو تشکل همسو در یک سال تحصیلی مشابه یکدیگر و در زمان های مختلف برگزار می شود.

این باعث ضربه دیدن تشکل ها  خواهد شد. پس حذف و غیر کارآمد کردن تشکل های مقابل بیشترین ضربه را به تشکل های انقلابی می زند.

جنبش دانشجویی باید این نکته را درنظر بگیرد که دغدغه لازم بین دانشجویان درخصوص استفاده کردن و بهره بردن از محتوای نشریات کاغذی وجود ندارد. ولی این موضوع نباید موجب ضربه دیدن و آسیب رسیدن به توانایی نویسندگی در افراد شود.

و در نهایت جنبش دانشجویی باید در کنار استفاده از ابزارهای نوپدید و فضای مجازی، توجه ویژه ای به برگرداندن اعتبار نوشتن و نویسندگی به عنوان یک کار فرهنگی با اصالت و اثرگذار داشته باشد.

جنبش دانشجویی باید بتواند ادبیات خاصی را ایجاد کند که هم محتوایش را به شکلی درست و اصولی ارائه دهد و هم اینکه بتواند به خوبی با مردم و بدنه دانشجویی ارتباط بگیرد.

محمد سعدی‌نژاد دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه شهید بهشتی گفت: این اتفاقات در واقع میتوان برنامه ریزی دشمنان ما بعد از رحلت امام بود که درواقع یک موج براندازی ایجاد کنند و این زمانی مشخص شد که در اعتراضات دانشجویی رهبران و هدایت کنندگان اعتراضات دانشجو نبودند و علاوه بر آن فضای امنیتی این نقش دشمنان را نباید نادیده گرفت.

درخصوص تشکل های دانشجویی باید به این نکته اشاره که تشکل های دانشجویی در جامعه در دهه های قبل با حمایت از نامزدهای ریاست جمهوری نقش مهمی در انتخاب شدن آن داشتند کنشگری سیاسی بیشتری داشتند که این کنشگری تبدیل به انحراف در مسیر اصلی شد و سپس بروز اختلافات تشکل ها از همان زمان حمایت از نامزدهای ریاست جمهوری در سال ۷۶ ایجاد شد و در سال ۷۸ به اوج خودش رسید که باعث جدایی برخی تشکل ها از تحکیم شد.