شعارسال: نهمی والیبال در المپیک توکیو، آن چیزی نبود که همه می‌خواستند. قرار بود آرمان فدراسیون در توکیو رقم بخورد. آن هم با ولادیمیر آلکنو و نسل طلایی والیبال، اما نشد. معجزه‌ای که با حساب و کتاب‌ها جور در نیامد. جور در نیامد تا چشمان گریان جای لبخند را در شب خداحافظی تیم ملی از المپیک بگیرد. گریه‌هایی که داغ حسرت عدم صعود را هم سرد نکرد، اما حالا همه چیز تمام شده است. المپیک با همه هیاهویش.

این روز‌ها که طبق رسم همیشگی ستاره‌ها می‌روند تا جایشان را به جوانتر‌ها بدهند، شاید بهتر باشد فدراسیون از حالا به فکر تحقق آرمان در المپیک ۲۰۲۴ پاریس باشد. شاید تحقق آرمان صعود به جمع چهارتیم اول و حتی سکوی المپیک، برای تیمی که سه ماهه آماده شده بود و کمتر از یک ماه، تیم، کمی زیاده خواهی بود. اما دنیا به آخر نرسیده، می‌شود دوباره شروع کرد، این بار از حالا برای المپیک پاریس. سه سال فرصت خوبی است تا فدراسیون تکلیفش را روشن کند که چه می‌خواهد و باید از همین حالا دست بکار شود. اگر قرار است سوپر استار‌ها نباشند، جوان‌ها به جای آن‌ها تجربه اندوزی کنند تا ستاره‌های جدید والیبال باشند، اگر قرار است تیم با مربی خارجی ادامه دهد یا ایرانی، برای تحقق رویای رفتن روی سکو از حالا باید دست به کار شد. شاید حضور تیم ملی با بهروز عطایی در جام ملت‌های آسیا و تیمی جوان شده، بهترین فرصت برای محک، تیم متحول شده با شرایط جدید است. آن هم حالا که فرصت هست، حتی برای آزمون و خطا، نه یکسال یا چند ماه مانده به المپیک و بعد هم توقع درخشش! حالا باید کار را شروع کرد، چرا که فراموش نکنیم خیلی زود، دیر می‌شود.

 

 

شعارسال، بااندکی تلخیص واضافات برگرفته از خبرگزاری خبرآنلاین، تاریخ انتشار:۲۱ مرداد ۱۴۰۰، کدخبر:۱۵۴۴۳۶۶، www.khabaronline.ir