شعار سال: در روز ۲۴ ماه رمضان، صد‌ها نفر از دانشجویان و اعضای تشکل‌های دانشجویی با رهبر انقلاب دیدار کردند که این دیدار حاشیه‌های جالبی داشت، ساعت ۲.۱۵ است. با دوستان کارت‌های دیدار، کارت ملی و گواهی واکسیناسیون را چک می‌کنیم و از عکس گرفتن با کارت دیدار دل می‌کنیم و کم کم راهی می‌شویم تا اول صف انتظار را از دست ندهیم هرچند به اواسط صف می‌رسیم. درب ورود خواهران و برادران در دیدار امسال یکی می‌شود. در صف انتظار گروه‌های چند نفره بچه‌ها را می‌توان دید که دیدار تازه می‌کنند و از شوق حضوری شدن دیدار به وجد آمده‌اند.

اگرچه آفتاب تیز اردیبهشت در ماه رمضان بچه‌ها را کم رمق کرده، اما اشتیاق و نگرانی توأمان در چهره‌ها موج می‌زند. نگرانی از ماندن پشت در خان اول به علت نداشتن جواب تست pcr و یا نزدن سه دوز واکسن. ساعت ۱۵ است. در ورود باز می‌شود. همان ابتدای کار برادرانی که اواسط صف هستند یکدیگر را هل می‌دهند تا شاید زودتر بتوانند وارد شوند که با اعتراض جلویی‌ها مواجه می‌شوند و مشاجره‌ای هرچند کوتاه شکل می‌گیرد.

به وقت ورود کارت دیدار، کارت ملی و واکسیناسیون و برای کسانی که تست داده‌اند جواب آزمایش‌ها چک می‌شود و بچه‌ها یکی یکی وارد می‌شوند. اگرچه در همان ابتدا، خان اول قربانی می‌گیرد و عده‌ای به علت وضعیت واکسیناسیون و نداشتن برگه تست pcr پشت در ورودی می‌مانند تا در پایان تعیین تکلیف شوند و با اینکه در نهایت برخی وارد می‌شوند، اما عده‌ای محدود نیز از دیدار محروم می‌مانند، اما بالاخره ما وارد می‌شویم و وسایل را تحویل می‌دهیم و آماده می‌شویم برای گذر از خان دوم.

حالا باید وضعیت واکسیناسیون در سیستم چک شود. بازهم عده‌ای پشت در منتظر می‌مانند تا اذن ورودشان صادر شود. به هر طریق می‌گذریم و به بازرسی‌ها می‌رسیم.

در حال ورود به حسینیه هستم که از گفت‌وگوی دو محافظ متوجه می‌شوم سخنران امروز خانم است. خبر مسرت بخشی است. مجری زهرا سادات رضوی علوی، دانشجوی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه علامه و از ادوار دفتر تحکیم وحدت است. در دیدار‌های حضوری تا جایی که ذهنم کار می‌کند بعید می‌دانم مجری خانم بوده باشد. در همین فکر‌ها چرخ می‌زنم که با صدای بازرس به حسینیه برمی‌گردم. «خانم هرچی داری با کفشات بزار داخل کمد، برو تا وضعیت سلامتت چک بشه» پس از بررسی وضعیت سلامت و تایید آن، جهت تعویض ماسک به گوشه‌ای هدایت می‌شویم. وارد حسینیه که می‌شوم، صندلی چیده‌اند. بچه‌ها در حال پیدا کردن جای خوب هستند که هم به سخنرانان اشراف داشته باشند و هم به آقا. اما انگار کمی دیر رسیده‌ام. بالاخره به صندلی پشت سر یکی از دوستان رضایت می‌دهم و می‌نشینم.

**به یاد دیدار دانشجویی سال ۹۸

ناگهان پرت می‌شوم به دیدار سال ۹۸. آخرین دیدار حضوری قبل از کرونا. چه قدر نذر کردیم تا دیدار آن سال نصیب‌مان شود، شد و چه دیداری بود، ساعت‌ها با زبان روزه دویدیم تا بتوانیم جلو بنشینیم، نشستیم و چه نشستنی... از شدت حجم جمعیت توان تکان خوردن نبود.

برمی‌گردم به فضای حسینیه، عده‌ای در حال مصاحبه و باقی خسته‌اند و نشستن روی زمین را به صندلی ترجیح می‌دهند. گروه گروه نشسته اند و از اینکه در طی ورودشان چه شد و که چه گفت و چه کرد صحبت می‌کنند. خبری از تمرین سرود و شعار‌ها نیست. کمی عجیب است. دیدار بدون سرود؟ بدون شعار؟ مگر می‌شود؟ اصلا بخشی از حال خوب دیدار به همین هاست. اما شواهد حاکی است دیدار امسال تفاوت‌های جدی با سال‌های گذشته دارد. دوربین‌ها به سمت جایگاه آقا برمی‌گردند و این حکایت از آن دارد که دیدار نزدیک است...

بر خلاف هر ساله که قبل ورود آقا، بچه‌ها با شعارهایشان انتظارشان را فریاد می‌زنند، اما اینبار سکوت سرد سنگینی حکم فرما می‌شود. بالاخره پرده کنار می‌رود. رهبری وارد می‌شوند و با صلوات و شعار " این همه لشکر آمده به عشق رهبر آمده" به استقبال می‌رویم. قاری شروع می‌کند. با پایان یافتن قرائت قرآن، سخنرانی نمایندگان تشکل‌های دانشجویی آغاز می‌شود.

 

محسن نراقی به نمایندگی از شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی اولین سخنران است. نراقی صحبت‌های خود را با اشاره با گام دوم و لزوم امید آفرینی جهت حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی شروع می‌کند. در ادامه ترسیم نقشه راه تحولی و فرآیند تحقق بخشی به آن را دو پایه اساسی برای تحول مطلوب بر می‌شمارد. در همین راستا سند چشم‌انداز ۲۰ ساله، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت را به عنوان اسنادی که ارتباطی با واقعیت میدان ندارند مطرح می‌کند و گریزی هم به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش می‌زند.

نماینده بسیج دانشجویی تحول در ساختار‌های کهنه و انتخاب و انتصاب کارگزاران تحولی را از لوازم فرآیند تحول بیان می‌کند. ساختار‌های کهنه‌ای که کثرت مراجع تصمیم ­گیر و سیاست­‌گذار در برخی حوزه‌ها مانع از تصمیمات درست و به‌هنگام و عدم پذیرش مسئولیت تصمیم‌های اتخاذ شده می‌شود. نراقی پس از برشمردن ویژگی‌های کارگزاران تحولی، به مسئولانی اشاره می‌کند که برای توجیه تصمیم خود از آقا و نظام مایه می‌گذارند که با احسنت جمع فضا کمی از حالت سنگین خارج می‌شود.

**آسیب شناسی سیاستگذاری در حوزه زنان

نفر دوم محمد حسین کاظمی دبیر کل اتحادیه جامعه اسلامی است. کاظمی به تحول در حکمرانی نظام با پشتوانه مردمی اشاره می‌کند. سپس به خلا گفتمانی در قوای سه گانه می‌پردازد. نقدی هم بر برخی نمایندگان رهبری در استان‌ها وارد می‌کند و مجهز نبودن به تکنیک‌های ارتباطی و اقناعی را از نقطه ضعف‌های آنان برمی شمارد. عدم وجود سیاستگذاری‌های درست در حوزه زنان و سیاستگذاری‌های گلخانه‌ای کارشناسان جمعیتی بدنه نظام، اصلاح چرخه معیوب تعلیم و تربیت از دیگر مواردی است که به آن اشاره می‌کند و صحبت خود را با پرداخت به مسائل پیرامون آب، محیط زیست و کشاورزی پایان می‌دهد. کاظمی پس از سخنرانی خود، برای جمعیت حاضر از رهبر انقلاب درخواست تبرکی می‌کند که با این کلامش، جمعیت خاموش سالن سر ذوق امده و با او همراه می‌شوند و از آقا انگشتر طلب می‌کنند.

 

سومین سخنران از جنبش عدالتخواه فراخوانده می‌شود. محمد اسکندری پشت تریبون قرار می‌گیرد. از همان ابتدا صحبت خود را بر ظرفیت رهبری جهت حل مسائل حکمرانی متمرکز می‌کند. معتقد است از تفکیک قوا به تجمیع قوا رسیده‌ایم و امروز با تعدد مجالس قانونگذاری در کشور مواجهیم. مسئله دیگر مورد تاکید جنبش عدالتخواه، عدم وجود مرجع ناظر بر عملکرد نهاد‌هایی است که انتخاب مدیران آنان مستقیما توسط رهبری صورت می‌گیرد مانند شورا نگهبان، صداوسیما، قوه قضاییه و؛ که نیازمند ایجاد زیرساخت‌های نظارت همگانی است.

اسکندری تضعیف ساختار‌های رسمی کشور، در کنار قدرت گرفتن نهاد‌های امنیتی و خلاف عمل کردن به قانون اساسی یا عمل نکردن به بخش‌هایی از آن را من جمله عوامل وضعیت موجود برمی شمارد.

در ادامه مجری علی بزرگخو، نماینده دفتر تحکیم وحدت را فرا می‌خواند. آسیب‌شناسی در سه ساحت کارگزاران نظام، عناصر سیاسی و عناصر فکری شاکله متن سخنرانی نماینده دفتر تحکیم است. در ساحت اول بزرگخو به عدم مسئولیت‌شناسی در بین کارگزاران نظام می‌پردازد و گریزی به لابی نمایندگان برای انتخاب استانداران و فرمانداران و خلف وعده آنان در مسئله شفافیت آرا می‌زند. از این رو این خلف وعده را دروغ ملی می‌خواند و آن را در تضاد با انقلابیگری می‌داند و از آقا درخواست می‌کند تا صفت انقلابی را از مجلس پس بگیرند.

همچنین عدم تفکر و ترسیم نقشه راه برای زندگی زنان را نیز از نتایج عدم مسئولیت شناسی در این حوزه می‌داند. با این وجود دبیر دفتر تحکیم وحدت، علاج ساختار‌های مسئولیت گریز را مردم سالار کردن آن‌ها بیان می‌کند که می‌تواند موجب جامعه تحول‌خواه شود. بزرگخو در پایان نیز نامه‌ای را از طرف مردم بیرم استان فارس و یک فرد مبارز تاجیکستانی تقدیم رهبری می‌کند.

امیرحسین پناهی، دبیرکل اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل آخرین سخنران دیدار است. پناهی متمرکز می‌شود بر عقلانیت در حکمرانی و حکمرانی عالمانه، صادقانه و شجاعانه را سه مولفه حیاتی آن بیان می‌کند. حکمرانی عالمانه را در گرو ایده‌محوری و نوآوری دانسته و دولت را متولی اصلی آن. در حکمرانی صادقانه نیز بار اصلی را بر دوش صداوسیما می‌گذارد و آن را عهده دار گفتگو‌های ملی و نخبگانی بر می‌شمارد. در این میان گریزی نیز به اشتباهات شورای نگهبان در جریان احراز صلاحیت نامزد‌های انتخابات و تهدید جمهوریت می‌زند. پناهی در پایان نیز خلاصه‌وار به دو مسئله جوانگرایی و آرمان‌گرایی و مطالبه‌گری نیز اشاره می‌کند. با اتمام صحبت‌های دبیرکل اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، آقا می‌پرسد، حکمرانی عالمانه صادقانه شجاعانه را ما گفتیم یا شما؟! که با خنده حضار مواجه می‌شود.

**شوخی آقا با نماینده مستقل

پناهی از نحوه رسیدن به این مسئله می‌گوید که آقا بار دیگر می‌گویند، هرکسی گفته، خوب گفته که بازهم خنده حضار سکوت حاکم را می‌شکند. صحبت نمایندگان دانشجویان تمام می‌شود، اما جای خالی نمایندگانی از نشریات دانشجویی، گروه‌های جهادی، دانشجویان اصلاح طلب و انجمن‌های علمی به شدت احساس می‌شود.

ساعت ۱۸:۱۵ بالاخره نوبت به صحبت‌های رهبری می‌رسد. در ابتدا آقا کوتاه به برخی صحبت‌های دانشجویان می‌پردازند. مشکل را عدم گفت و شنو دانشجویان و مسئولان می‌دانند و معتقد اند بسیاری از سوالاتی که مطرح شد پاسخ‌های قانع کننده دارند. حضرت آقا مستقیما به صحبت علی بزرگخو در ارتباط با پس گرفتن صفت انقلابی اشاره می‌کنند و می‌گویند مجلس انقلابی است... در ادامه نیز صحبت‌های امروز نمایندگان تشکل‌ها را لذتبخش توصیف می‌کنند و سپس به شاکله اصلی صحبت هایشان پیرامون دانشگاه می‌رسیم.

دیدار پایان می‌یابد، اما دیدار ۱۴۰۱ به مراتب دیداری متفاوت از سال‌های گذشته می‌شود. از عدم حضور نمایندگان همه صنف‌های دانشجویی تا انفعال دانشجویان حاضر در جلسه و فضای سرد و رسمی که جای خود را به کف و سوت‌های دیدار‌های سال گذشته می‌دهد. اگرچه میان صحبت سخنرانان هرازگاهی احسنتی به گوش می‌رسید، اما چنان روح کلام به اسارت در آمده بود که کمتر جمع را با خود همراه می‌کرد. به راستی دلیل این تغییر فاز ۱۸۰ درجه‌ای چه می‌تواند باشد؟ نبود نماینده همه اصناف دانشجویی؟ محتوای سخنان نمایندگان تشکل‌های دانشجویی؟ یا همان ناامیدی و رخوتی که آقا امروز هشدار دادند؟



شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری ایرنا، تاریخ انتشار:۷ اردیبهشت ۱۴۰۱، کدخبر:۸۴۷۳۳۲۷۴، www.irna.ir