در روانشناسی اجتماعی، جغرافیا ، معماری و رشته هایی از این دست، اصلاحی رایج است بنام ادراک محیطی. ادراک محیطی می گوید که اقدام یک فرد برای کاری متاثر از دانش او، نیازها و انگیزه هایش و در نهایت مولفه های فرهنگی و ارزشی حاکم بر جامعه است. در کلیپ می بینید که جناب چوپان محلی ،درخت بلوط 500 ساله زاگرس را لخت نمود و سرشاخه ها را در اختیار بزها قرار داد. آیا این فرد نمی داند که این شیوه برخورد با طبیعت چه پیامدهایی دارد؟ آیا نظام های ارزشی و فرهنگی جوامع محلی، اجازه این کار را می دهد؟ مسلما این فرد دانش شناخت اثرات نامیمون کار خود را دارد و نظام ارزشی جامعه محلی هم ، اجازه چنین برخوردهایی را نمی دهد. اما با نیازها و احتیاجات خود چه کند؟ وقتی پای نیاز و احتیاج به وسط کشیده می شود، مثل اکثر افراد جامعه ،منافع کوتاه مدت را به بلندمدت ترجیح داده و اندکی سود نقد را به سیل و نابودی خاک و مرگ همه دام‌هاش در آینده ترجیح می دهد. احمقانه به نظر می آید ولی واقعیت دارد. وزارت جهادکشاورزی و شخص وزیر محترم ، چه سو تدبیرهایی کرده اند که تامین نهاده به این وضع افتاده و علاوه بر بخش کشاورزی ، شاهد نابودی جامعه ملی هستیم.