شعار سال:مدیریت منابع انسانی یک رشته نوظهور است که توجه و علاقه بسیاری از دانش پذیرانMBAوDBAرا نیز به خود جلب کرده است؛ اما مدیران منابع انسانی، بنا به دلایل مختلف، مورد انتقاد برخی صاحب‌نظران کسب‌وکار قرارگرفته‌اند. تندترین این انتقادات را کیت هاموندز، یکی از مدیران ارشد فست کمپانی در مقاله «چرا ما از منابع انسانی متنفریم؟» مطرح کرده است. در اینجا برخی از مهم‌ترین این انتقادات را که برگرفته از مقاله هاموندز و دیگر منابع است مطرح می‌کنیم تا خواننده‌ای که به منابع انسانی علاقه دارد کمی به خود بیاید و شامل این انتقادات قرار نگیرد!

وعده زیاد، عمل کم

مدیران منابع انسانی وعده زیاد می‌دهند و حرف‌های پرطمطراق زیادی می‌زنند ولی در عمل نتایج مشخصی از آن‌ها مشاهده نمی‌شود. ازجمله وعده‌های مدیران منابع انسانی که معمولاً عملی نمی‌شوند می‌توان به مواردی همچون فرهنگ عملکرد محور، محیط کاری خوب و انگیزه‌بخش، کارکنان متعهد به سازمان، سرمایه فکری منحصربه‌فرد به سازمان و غیره اشاره کرد.

عدم توجه به اهداف و کسب‌وکار سازمان

مدیران منابع انسانی چندکار عمومی مانند ارزیابی عملکرد، حقوق و دستمزد و آموزش و توسعه را به‌صورت تکراری و اداری انجام می‌دهند و با کسب‌وکار شرکت و اهداف و استراتژی‌های آن چندان آشنا نیستند.

مدیران منابع انسانی باهوش نیستند

افراد باهوش معمولاً جذب رشته‌های مهندسی، پزشکی و رشته‌هایی غیر از مدیریت می‌شوند و حتی افراد نسبتاً باهوشی که به مدیریت می‌آیند، نخست رشته‌هایی مثل مدیریت مالی را انتخاب می‌کنند و منابع انسانی گزینه آخر آن‌هاست.ازاین‌رو، میانگین بهره هوشی مدیران منابع انسانی پایین‌تر از همکارانشان است.

تمرکز بر فعالیت‌ها به ‌جای نتایج

هر گروهی که در سازمان کار می‌کند، باید نشان دهند که فعالیت‌هایشان چگونه بر اهداف سازمان تأثیرگذار است. به‌عبارت‌دیگر باید بر روی یک سری اهداف تمرکز کنند تا با رسیدن به آن‌ها به سودآوری و رشد و بقای سازمان کمک کنند. مدیران منابع انسانی بیشتر بر خود فعالیت‌ها تمرکز دارند تا بر نتایج مشخص. مثلاً یاد گرفته‌اند که تجزیه‌وتحلیل شغل انجام دهند ولی وقتی از آن‌ها می‌پرسیم این کار چه منفعتی دارد و چگونه به سودآوری سازمان کمک می‌کند جواب‌های مناسب و دقیقی نمی‌دهند.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازTEHRAN BUSINESS SCHOOL، تاریخ انتشار ، کد مطلب::www.tbs.ir