اختصاصی شعار سال: تمرکز طراحی در این کلاس هواگردها، پرواز در پستی و بلندی های شهری یا حتی داخل ساختمان‌ها ، حمل محموله های تصویر برداری یا ضبط صدا، انتقال داده یا حمل دوربین های کوچک تلویزیونی بوده است.

وزن میانگین پهپادهای مینی یا میکرو، عموما کمتر از 30 کیلوگرم بوده که به طور میانگین تا 2 ساعت مداومت پروازی را دارا می باشند.

*کاربرد ها و عملکرد:

این نوع هواگردها توسط انسان پرتاب می شوند و نیازی به باند برخاست یا فرود ندارند. عمده روش های پرتاب این نوع پهپادها، به وسیله خودرو و یا ابزارهای پرتاب کننده است. همچنین این نوع هواگردها قابل حمل توسط نیروی پیاده است.

پرتاب پهپاد مینی توسط انسان

نحوه فرود این هواگردها به دلیل کوچکی و کم وزن بودن آنها و همچنین عدم امکان جاسازی چرخ فرود در برخی کلاس‌ها، توسط تور و یا چتر انجام می‌گیرد. بدین صورت که هواگرد در هنگام نزدیک شدن به محدوده فرود، موتورهای خود را خاموش کرده و به تور نصب شده برخورد می کند. معمولا هواگردهای مینی و میکرو ، به گونه ای طراحی می شوند که اجزای آنها در صورت برخورد با زمین، قابل بازیابی و استفاده باشد.

فرود پهپاد توسط چتر

فرود پهپاد توسط تور نصب شده بر روی ناوچه

موارد استفاده و کاربرد این نوع هواگردها به دلیل سهولت در بهره برداری، بسیار گسترده بوده و در تمامی حوزه ها اعم از جست‌وجو و نجات ، بازرسی، امنیتی، تعقیب و مراقبت، علمی و تحقیقاتی، عکس برداری هوایی، فیلم برداری هوایی، نقشه برداری، حمل و نقل می توانند مورد استفاده قرار بگیرند.

مهمترین کاربرد این نوع هواگردها در عرصه عمومی، استفاده در حوزه کشاورزی و محیط زیست می باشد. این روش در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، بسیار معمول بوده و کشاورزان برای نظارت بر سلامت گیاهان مزرعه خود، از پهپادهای مینی استفاده می کنند.

تصویر تحلیل سلامت گیاهان در مزرعه

شاید به جرات بتوان گفت، استراتژیک ترین کاربرد این نوع هواگردها در ماموریت های تعقیب و مراقبت شهری و نقشه برداری هوائی می‌باشد که متاسفانه در حال حاضر تیم های متخصص معدودی توان ارائه پهپادهای عملیاتی با تکنولوژی بومی در این حوزه را دارا هستند.

تصاویر ترافیکی (راست) - لایه های مختلف در تصاویر هوایی (چپ)

تالیف و تنظیم : مهندس حمیدرضا رحیمی ، عضو گروه صنعتی سیمرغ