در شرایط فعلی محتوای ناسالمی در فضای مجازی وجود دارد که از نظر عموم مردم سالم نیست از سوی دیگر محتواهای سالم متعددی هم وجود دارد که دسترسی به آنها امکان ندارد. باید توجه داشت که در تمام دنیا فیلترینگ اعمال می شود اما باید اصول آن به نحوی ترسیم شده باشد که تنها محتوایی که به جامعه ضرر می زند محدود شود همان قدر که در سال های اخیر دنیای بازی رایانه ای دستخوش تغییرات متنوع و پیشرفت حیرت انگیزی شده، به همان نسبت علاقه کودکان و نوجوانان و حتی بزرگترها به این بازی بیشتر شده است.

ما چه کرده ایم که هرروز گرایش نسل جدید به این فضاها و بازی ها بیشتر می شود؟ آیا به آسیب های جسمی، روانی و حتی اجتماعی آن فکر کرده ایم؟ آسان ترین راه این است که همه چیز را گردن علم و تکنولوژی بیندازیم. فراموش کنیم که خودمان سبک زندگی مان را به سمت رایانه ای و دیجیتالی شدن سوق دادیم وقتی والدین به جای در کنار خانواده بودن در کنار لپ تاپ و رایانه خود باشند لاجرم فرزندان هم اشتیاق بیشتری برای بازی کردن و جایگزینی کمبودهای عاطفی خود پیدا می کنند.

بهتر است به جای گلایه از مشکلات و دل مشغولی های روزمره با همین فضاها و لوازم مدرنیسم زمان بیشتری را در کنار فرزندان خود باشیم. هرچه صمیمیت و ارتباط بین شما و فرزندانتان بیشتر باشد میل او به این بازی ها کاهش پیدا می کند.

از طرفی پدر و مادرها دوست دارند هرچه در کودکی نداشته اند برای فرزندان خود فراهم کنند اما گاهی یادشان می رود چیزهایی را که داشته اند و امروز کیمیاست به فرزندان خود هدیه دهند. یاد زمانهای گذشته به خیر که در سالهای دور مردمان مهربان و با صفایی بودند که دور هم جمع می شدند، شعر می خواندند و شادی می کردند، قصه می گفتند بعدها که تعدادشان زیاد شد شادی را به گروه های چند نفره بردند و فوج فوج در روزها و شب های بهاری و زمستانی دور هم می نشستند و از هر دری سخن و شادی می کردند و خاطره می ساختند.

کمی بیشتر گذشت و مهمان دیگری به این جمع های کوچک با صفا اضافه شد. جعبه ای سخنگو که او را ( رادیو) می گفتند حالا جعبه حرف میزد و جعبه می خندید و می خنداند کمی جلوتر بیاییم جعبه بزرگتر شد صدای جعبه که از لحن و صدای گرمش شادی را روانه قلب ها می کرد به تصویری خندان تبدیل شد که لبخندش دیده میشد و چشم در چشم مردمانی که مقابلش می نشستند عیدانه میخواند این جعبه بزرگ حالا با قاب خاکستری اش عضو ثابت از خانه های ماست عید و نوروز و ایام دیگری بدون آن معنی ندارد آری امروزه و این دوره و زمانه طوری شده که هرکس وقتی به دید و بازدید همدیگر می روند صفحه ای کوچک جیبی به نام تلفن(گوشی) همراه با خود دارند اما قدیم ها وقتی دور هم جمع می شدند همه گوش به فرمان بزرگتر خانواده بودند و سراپا صحبت پدر بزرگ و مادر بزرگ را می شنیدند و از آن بهره و پند می گرفتند که در مجالس آداب مجالس و نشست و برخاست و صحبت کردن را چگونه رعایت کنیم و حرمت یکدیگر را چطور حفظ نماییم اما امروز هر کسی که به عنوان بزرگ خانواده است چنانچه مطلبی بگوید نه اینکه گوش نمی دهند شاید طوری دیگر برخورد نمایید زیرا هرکس با همان گوشی در فضای مجازی صحبت می کند و این انگشت سبابه بیچاره آنقدر باید حرکت کند و با علامت جمع و منها این پیامک آن پیامک کند که عصب آن از کار می افتد و حتی هیچ یک از آنها که دور هم جمع شده اند حرف و کلامی با هم نمی زنند و هرکس سرش توی صفحه گوشی و کار خودش است.

باید گفت: چنان محیط جامعه و جوانان درگیر فضای مجازی نموده است که همه از خود بیخود هستند بطوری که اگر در آن مجلس دید و بازدید دچار حمله قلبی یا بیماری شود دیگران و حتی اطرافیان اصلا متوجه آن شخص نمی شوند حال چقدر خوب است برای حرمت نگه داشتن همدیگر و بزرگترها و جمعی که در بین آنان مسن ها و ریش سفید ها نشسته اند ابتکاری انجام دهیم و بیاییم وقتی به مهمانی دعوت میشویم میزبان یک سبد کوچک دم درب خانه بگذارد و بگوید همانطور که کفشهایتان را برای ورود به اطاق جلو درب در می آورید و وارد میشوید گوشی همراه خود را هم در این مدت یک ساعت کمتر یا بیشتر در آن سبد قرار دهند تا با گفتن و شنیدن و شادی کردن مثل گذشته ها یاد و خاطره های دوران قدیم را زنده و یک سنت حسنه بدین منظور پایه ریزی شود که هم قدر یکدیگر را داشته و هم حرمت ها را که از دست رفته است با این طریق حفظ نماییم و عشق به بازدید را در دور همنشینی ها پر رونق سازیم و عاشقانه همدیگر را ببینیم نه مثل امروز.

باید یادمان نرود که همین ارتباطات و ورود به فضای مجازی فاصله ها را به جای کوتاه زیادتر کرده است و گاهی زندگی ها را به ویرانی و تباهی کشیده است و یا با استفاده از آن موجب نجات صدها انسان می شود گفت طوری شده که بعضی وقت ها وارد خانه می شوند بدون سلام گویی که در دنیای واقعی وجود ندارد تا حدی که غرق این فضاست و همه را نادیده میگیرد و سرگرم کار خود است به قول قرآن (صم بکم عمى فهم لا یرجعون) مثل اینکه کر و گنگ و کورند و بر خود نمی گردند حال متوجه می شویم که دشمن خبیث با قرار دادن همین و بال ها … چگونه با تهاجم فرهنگی افکار جوانان را ربوده و به سوی ناکجا آباد می برد یا به قول معروف به کجا چنین شتابان گون از نسیم پرسید . در حرکت اند درست است عصر ارتباطات و اینترنت است ولی با چه قیمتی به جان جوانان افتاده اند مقام معظم رهبری در سخنان ۸۵/۱/۲۶ خود میفرماید امروزه استکبار جهانی هزارها فیلم سینمایی و بازی یارانه و امثال آن با هدف زشت نمایاندن چهره اسلام و مسلمین تولید و روانه بازار میکنند که در این مورد اشاره به قرآن داشته( والذین هم عن اللغو معرضون) سوره مومنون آیه ۳.

مومنان از کارهای بیهوده روی گردان هستند. خدا عاقبت همه جوانان ما را ختم به خیر و به آنان آگاهی عنایت فرماید. آمین یا رب العالمین

سید عطاء عبدالمنافی

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی دیار عالمان، تاریخ انتشار: 3 شهریور 1395، کدخبر: 46932، www.diarealeman.ir