شعار سال: این افسردگی(!) نیازی به دوا و درمان ندارد. مخصوصاً اینکه عنقریب نرخ ویزیت پزشکان در سال ۱۳۹۶ هم اعلام خواهد‌شد که خود به تنهایی می‌تواند موجب افسردگی آدمیزاد تا حد غیرقابل تصوری باشد!

بهترین راه درمان این نوع افسردگی(!)، صبر است. همین که فقط سه یا چهار روز خود را سرگرم کرده و به روزهای آتی فکر کنیم، افسردگی(!) مزبور برطرف خواهدشد. از وقتی که ما به مدرسه می‌رفتیم، حداقل سالی دو بار این بیماری(!) لاکردار در ما خیلی عود می‌کرد! البته بقیه ایام سال هم بصورت موج سینوسی می‌آمد و می‌رفت، نه بخاطر تغییر فصول و یا جلو و عقب بردن ساعت‌ها بلکه به علت درآمدن از تعطیلات.

اکنون نیز پس از ایام نوروز، همچنان افسردگی(!) حاد بعد از تعطیلات به سراغ‌مان می‌آید البته ما کمافی‌السابق چشم امید به روزهای پیش رو داریم تا باز هم به مناسبت‌های مختلف تقویمی، روز غیرجمعه، تعطیل رسمی اعلام شده‌باشد. بهترین حالت تعطیلی وسط هفته، چهارشنبه‌ها و یکشنبه‌هاست چون این امکان وجود دارد که روز مابین آن، مشمول قانون(!) نانوشته‌ی بین‌التعطیلین، تعطیل شود. اگر هم تعطیلی اعلام نشود، قاعده‌ی «تق و لق»ی همچنان بقوت خود باقیست.

روز بعد از تعطیلی وسط هفته، آدم وقتی صبح از خواب بیدار می‌شود باید پنج دقیقه فکر کند که آن روز چند شنبه است! اول بنظر می‌آید که روز شنبه را شروع کرده اما همین که بیشتر دقت کند، یادش خواهدافتاد که دیروز جمعه نبوده بلکه روز تعطیل وسط هفته را سپری کرده فلذا خوشحالی زائد‌الوصفی عارض می‌شود چون زودتر از همیشه، جمعه از راه خواهد رسید.

بطورکلی در هفته‌هایی که روزهای میانه‌اش تعطیل است، جمعه‌ی آن هفته زودتر از راه می‌رسد. (این موضوع را خودمان کشف کرده‌ایم!)

هیچ جای دنیا به اندازه‌ی ما تعطیلات ندارند. بندگان خدا مثل تراکتور کار می‌کنند. اگر یک ژاپنی به ایران بیاید، به فرض آنکه بتواند کار پیدا کند، خیلی به او خوش خواهد‌گذشت. اگر لازم باشد او حاضر است بخاطر تعطیلات فراوان در اینجا از ایران تقاضای پناهندگی سیاسی و یا اجتماعی کند لیکن هرگز حاضر نخواهدشد که به ژاپن بازگردد تا مجبور باشد که سخت کار کند.

ناگفته نماند که بیماری(!) افسردگی(!) بعد از تعطیلات، مختص ماست و مشابه خارجی ندارد.

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی ندای چناران، تاریخ انتشار: 13 فروردین 1396، کد مطلب: - ، www.neda-chenaran.ir