او افزود: در رسای آیت‌الله هاشمی رفسنجانی صحبت کردن سخت است، کسانی که ایشان را می‌شناسند بواسطه علقه‌ای که با وی داشتند هنوز برایشان قابل باور نیست. اما به هر حال این تقدیر الهی است اگر قرار بود کسی بماند، پیامبر خدا می‌ماند.

گزيده اظهارات سيدحسن خميني را به نقل از خبرگزاري ها بخوانيد؛

* کتابی را نوشته بودم سال گذشته نسخه‌ای را مظهر آقای هاشمی تقدیم کردم، ایشان لطف داشتند و گفتند می‌خوانند، هفته بعد فرمودند مقدمه را خواندند. ایشان گفتند که مواردی که نوشته شده باطل است و وراد بحث شدیم، در این مجلس نمی‌گنجد که چه گفتیم مقصودم این است که آقای هاشمی چقدر نکته‌دان بودند و گریز داشتند از ریا به گونه‌ای که فکر می‌کردم که مقداری افراط می‌کردند.

* در ادوار مختلف آیت‌الله هاشمی به اشرافیت متهم شد، اما واقعیت این است که در عمل و گفتار به دور از ریا بود. در سخنرانی‌هایی ایشان گفتند به این دلیل جذب امام شدم که ریا نداشت. آقای هاشمی هم هیچ‌گاه بنای کتمان نداشت و خودشان بودند.

* روزی که برای ثبت‌نام سال ۹۲ رفته بود، گفتم با همان ماشین‌های که همیشه رفت و آمد می‌کنید رفتید، گفتند بله برای رای مردم که نباید ریا کرد. اشرافیت یعنی مال داشتن ، اگر ابراز کنیم به جهت تفاخر به دور از شان انسانی است، اما حالا کسی مال دارد اما کتمان می‌کند که ریا است و مصداق چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند، است.

* آقای هاشمی معتقد بود ریا مانع رشد در جوامع اسلامی است، او معتقد بود علت عقب‌ماندگی در جامعه اسلامی این است که به تولید ثروت فکر نمی‌شود برای این است که توسعه کنار گذاشته می‌شود. بله هنگامی است که دین در جامعه حکومت می‌کند و می‌خواهند خوش نام باشد برای همین از ثروت‌اندوزی دوری می‌کنند. اما ایشان به توسعه جامعه فکر می‌کرد، آیت‌الله هاشمی خواستار توسعه و ثروتمند شدن جامعه بود که با اندیشه سوفیانی مخالف بود. در زندگی شخصی‌اش حتی قبل انقلاب نیز چنین می‌اندیشد.

*در جامعه بايد "ساده زيستی" خصوصا ميان مسئولان ترويج شود؛ زيرا اگر آنان ساده زيست باشند تحمل دردها در جامعه بيشتر می شود. لذا ساده زيستی در حوزه مسئولان را حتما بايد ترويج كرد.

*يك بخش عدالت، در قانون گذاري است. قانون نبايد ظالمانه باشد و قانون ظالمانه بدترين ظلم است. زيرا قانون ظالمانه بايد اجرا شود كه به معناي نهادينه كردن ظلم است. بخش ديگر عدالت، در اجراست كه قانون عادلانه اجرا شود.

*" اعتدال" يک روش است؛ اين روش هم عادلانه است و هم عاقلانه.

*آنچه مانع تصميم عاقلانه می شود، ورود احساسات است. از امتيازات آقای هاشمی عدم ورود احساسات در مقام تصميم گيري بود؛ در حالي كه به شدت احساساتي بود. صبر او ريشه در عقلانيت او داشت.

*به دليل عدالت شرط ديگر اعتدال است، در برخورد با مخالفان از شرط عدالت خارج نمي شد. لذا دشمنان ديروز را می توانست ببخشيد يا حتی فراموش كند. او می‌توانست به امروز نگاه كند و از آن پلكانی برای فردا بسازد. آقای هاشمی اعتدال داشت، زيرا عقلانيت داشت.

* جمله مشهوری از امام است كه "ما مأمور به تكليفيم، نه نتيجه". "هدف" قبل از پايان كار است، اما "نتيجه" بعد از انجام است.

*هدف وظيفه ما را معلوم می كند؛ اميد همين جا معنا پيدا می كند، زيرا علی رغم در اختيار نداشتن تمام امور تلاش می كنيم.

*انسان معتدل كسی است كه براي رسيدن به هدف بهترين و كم هزينه ترين راه را انتخاب مي كند. آقاي هاشمي اينگونه بود و لذا ديدبان اعتدال نبود؛ بلكه نماد اعتدال بود. او در اعتدال خود ثابت قدم بود و اين امر ريشه در شجاعت و تدين داشت. انسان به دليل "خوف" و "طمع" از عقلانيت خارج می شود. آنچه آقاي هاشمي از ما مي خواهد ثبات قدم در عمل عقلاني است. ما نياز به اعتدال داريم اما بيش از آن به ثبات قدم در اين راه نياز داريم.

* هاشمی پراگماتيست نبود؛ اما عملگرا بود. آقای هاشمی شاگردی است كه افتخار استادش بود. چه بخواهيم و نخواهيم و خوشمان بيايد يا نيايد، نام امام روی اوست. او فخر امام است و كسی است كه می توان امام را از طريق او شناخت.

*آقای هاشمی هيچ گاه نميخواست عامل شقاق در جامعه باشد. او به شدت به فهم و خواست مردم ايمان داشت.

*در آستانه انتخابات بايد بشدت مراقب باشيم گرفتار چند پارگی و چند دستگی نشويم. اميدواريم اين چند ماه با آرامش بگذرد و روزهای خوبی را شاهد باشيم.

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از خبرگزاری خبرآنلاین، تاریخ انتشار: 24 فروردین 1396، کد مطلب: 654256، www.khabaronline.ir