شعار سال: این موضوع در بسیاری از اوقات باعث دلخوری مسافر از مهمانداران می شود. اما دلیلی کاملا منطقی در پس این درخواست مهمانداران نهفته می باشد.

قبل از پرداختن به دلیل این موضوع خوب است نکته ای را در مورد کار مهمانداران یادآور شویم و آن اینکه آنها تعلیم دیده اند تا در کمتر از ٩٠ ثانیه کلیه مسافران را از درب های قابل استفاده در حالت اضطراری خارج کنند.

حال برگردیم به موضوع سوال کاور پنجره، هنگامی که مسافر کاور پنجره را به علت نور خورشید پایین می دهد، چشم مسافر به نور کم عادت کرده و مردمک چشم گشاد می شود حال اگر وضعیت از حالت عادی به دلیلی به حالت اضطراری تغییر کند مسافران باید سریعا از هواپیما خارج شوند و در این زمان که مردمک چشم مسافر به نور کم عادت دارد هنگامی که وی جلوی درب خروج قرار می گیرد نور خورشید مانع دیدن واضح مسافر شده و باعث می شود که شخص کمی مکس کرده تا مردمک چشم مجددا تغییر حالت دهد و شروع به کوچک شدن نماید که این موضوع باعث اختلال در روند Evacuation (تخلیه) شده و می تواند بسیار خطرناک و منجر به از دست رفتن جان عده ای شود.

از انجایی که بیشترین حوادث هوایی در زمان نشستن و برخاستن هواپیما صورت می گیرد و احتمال وقوع وضعیت اضطراری در این زمان ها بیشتر است لذا مهمانداران از مسافران می خواهند که کاور پنجره باز باشد تا چشم مسافر به نور بیرون عادت داشته باشد تا در زمان اضطراری روند تخلیه کند نشود.

همین موضوع در شب نیز صادق است. مهمانداران در هنگام برخاستن و نشستن هواپیما در شب نور داخل کابین را کم می کنند تا مجددا چشم مسافر به نور کم عادت داشته باشد.

همچنین یکى دیگر از دلایل این خواسته مهمانداران این است که هم مسافران و هم خود آنها به بیرون از هواپیما دید داشته باشند تا در صورت بروز خطر مانند نشت سوخت، جرقه، دود و یا آتش، مسافران یا مهمانداران به موقع مطلع شده و به خلبان ها گزارش دهند. و اینکه اگر مجبور به تخلیه اضطرارى مسافران شدند، با اشراف به بیرون هواپیما، برنامه ریزى درستى جهت استفاده صحیح از زمان داشته باشند و بدانند کدام درب هاى اضطرارى، جهت تخلیه مسافران امن تر است.

پی نوشت:

انقباض و انبساط ماهیچه‌های عنبیه منجر به تنگ و گشاد شدن سوراخ مردمک می‌شود.
در مرکز عنبیه روزنه گرد سیاهی به نام مردمک قرار دارد. مردمک چشم مقدار نوری را که وارد چشم می شود تنظیم می کند. دو ماهیچه ای که در عنبیه قرار دارند به طور خودکار اندازه مردمک را نسبت به نور تنظیم می کنند. در نور کم، ماهیچه ی گشاد کننده اندازه مردمک را بزرگ می کند تا نور بیش تری وارد چشم شود و در روشنایی زیاد ماهیچه تنگ کننده اندازه آن را کوچک تر می کند تا مانع ورود نور زیاد به چشم شود. زمانی که چشم از فاصله نزدیک به یک شی نگاه می کند اندازه مردمک کوچک تر می شود تا تصویر دقیقی از آن بر روی شبکیه متمرکز گردد.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی کن نیوز، تاریخ انتشار 31 فروردین 95، کد مطلب: 4187:www.cann.ir