شعار سال: این یافته‌ها گنجینه‌ای از مصنوعات شامل استخوان‌ها، قطعات سفال و چند تابوت در اندازه‌های مختلف را برای دانشمندان به ارمغان آورده است. این کشفیات به دانشمندان کمک می‌کند تا دریابند مردم آن دوره چگونه زندگی می‌کردند و می‌مردند.

تجزیه و تحلیل‌ها از قطعات سفالی قدمت این مقبره‌ها را در دوره زمانی شامل چندین قرن، بین دودمان بیست و هفتم (525 تا 404 قبل از میلاد مسیح) و دوران یونانی رومی (323 قبل از میلاد مسیح تا 395 بعد از میلاد مسیح)، قرار می‌دهد.

ایمن اشماوی، رئیس بخش آثار باستانی مصر، می‌گوید: «این واقعیت نشان می‌دهد که این منطقه برای مدت زمان طولانی به عنوان یک گورستان بسیار بزرگ مورد استفاده قرار می‌گرفته است».

حفاری در سایت القامین الصحراوی وقاع در 200 کیلومتری شمال قاهره صورت گرفته است.

جالب است که آرامگاه‌های تازه کشف‌شده شباهتی به 20 مقبره دیگر که تاکنون در این سایت پیدا شده‌اند، ندارند. تمامی آرامگاه‌های قبلی به سبک دخمه مانندی که در دودمان بیست و هفتم رایج بوده است، ساخته شده‌اند.

آرامگاه‌های جدید دارای محور دفن عمودی هستند که در زاویه 90 درجه نسبت به باقی مقبره، فضایی برای تابوت‌ها و چاله‌های تدفین، قرار گرفته است. تاکنون، شش تابوت از جنس سنگ آهک، یک تابوت چوبی و 15 چاله برای تدفین کشف شده است. حفاری در مقبره سوم همچنان ادامه دارد.

مصریان باستان به ساخت تابوت‌های سنگی مشهورند. معمولا حکاکی‌های روی این تابوت‌ها مزین به ویژگی‌های انسانی است که نمادی از انسان مومیایی شده درون آن است؛ البته این استراحتگاه‌های ابدی باید پیش خرید می‌شدند.

عمل مومیایی کردن و تدفین اموال دنیوی با این هدف انجام می‌شد که به فرد متوفی در زندگی پس از مرگ کمک کند. مصریان باستان معتقد بودند که با مومیایی کردن بدن فرد را پاک می‌شود، اموالی که با مومیایی در مقبره قرار می‌گرفت نیز به عنوان هدایایی برای خدایان جهان پس از مرگ در نظر گرفته می‌شد.

دانلود فیلم خبر

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری آنا، تاریخ انتشار 28 مرداد 96، کدمطلب: 265855:www. ana.ir