شعارسال: قصه پر درد حاشیه نشینان بی حاشیه؛ مردمانی که صدایشان از گوششان بالاتر نمی رود. سالهاست با مشکلات بسیارشان در سایه بی عدالتی و بی تدبیری دست و پنجه نرم می کنند. دوازده سال است که به شهر الحاق شده اما باهرکس صحبت می کنی می گوید از وقتی جزء شهر شده ایم مشکلاتمان چند برابر شده بدون اینکه امکانات شهری به ما تعلق بگیرد.

نمای ساختمانهای فرسوده و کپری در همه جا به چشم می خورد که با وضعیت فعلی یعنی عوارض ساخت و ساز و نبودن وام مسکن شهری باید تا مدت ها شاهد این وضع باشیم حال آنکه اگر این منطقه جزو مناطق روستایی شناخته می شد نه عوارض شهرداری و هزینه پروانه ساخت و ساز و تغییر کاربری در این حد بود و نه مردم از وام مسکن روستایی بی بهره بودند.

حال اگر سایر امکانات شهری به این منطقه تعلق می گرفت می شد به این مسئله از زاویه ای دیگر نگاه کرد، اما گویا کهوروئیه فقط از نظر شهرداری جزء شهر محسوب می شود آن هم برای گرفتن عوارض ساخت و ساز و تغییر کاربری اما نه از آسفالت خیابان ها و کوچه ها خبری است و نه از فضای سبز و امکانات این چنینی.

سرانه فضای سبز کهوروئیه با بیست هزار نفر جمعیت صفر است و از خدمات رفاهی، فرهنگی و ورزشی هم خبری نیست.

· از طلا گشتن پشیمان گشته ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید

وقتی پای درد دلهای مردم می نشینی حرفهایشان همه از جنس درد است و دغدغه، می گویند برای حل مشکلاتمان به همه نامه زدیم از وزیر گرفته تا استاندار و فرمانداران و شورای شهر، اما هیچ کدام رسیدگی نکردند.

تیموری یک از اهالی کهوروئیه در گفت و گو با خبرنگار سلام جنوب گفت: کهوروئیه و کلرود دوازده سال پیش رسما به شهر الحاق شدند، مسئولین این امر در آن زمان بدون تدبیر یک روستا را به شهر الحاق کردند ولی هیچ برنامه ای برای توسعه آن نداشتند و بلکه با اقدامات نسنجیده مانع توسعه آن هم شده اند.الان هم وضعیت همین است، از اول انقلاب تابحال هیچ کار زیربنایی و اساسی در کهوروئیه و کلرود صورت نگرفته است.تنها در زمان شهردار فعلی خیابان اصلی آسفالت شد که از این بابت از شهردار محترم تشکر می کنیم.

وی افزود: وقتی یک روستا با جمعیت بیست هزار نفر به شهر الحاق می شود باید همه جوانب کار درنظر گرفته شود طبیعی است از فردای شهر شدن، مردم برای ساخت و ساز باید پروانه شهری بگیرند و زمین ها تغییر کاربری داده شود که هزینه اش بالاست و برای مردمی که در این منطقه زندگی می کنند و سطح زندگیشان به نسبت سایر مناطق شهری پایین تر است پرداخت این هزینه ها دشوار و گاها ناممکن است پس مسئولین باید تدبیری می اندیشیدند که هزینه ها را کم کنند تا این منطقه دچار عقب افتادگی نشود اما شما تصور کنید برای گرفتن پروانه ساخت یک قطعه زمین پنج میلیون تومانی در کهوروئیه باید هزینه ای برابر با پروانه یک قطعه زمین به ارزش صد میلیون تومان درشهرک شهیدبهشتی بپردازیم.کجای این کار عدالت است؟!

تیموری ادامه داد: بی توجهی مسئولین تا جایی ادامه یافته که حتی کوچه های کهوروئیه و کلرود اسم ندارند، اگر برای آسفالت خیابان ها و کوچه ها بتوان توجیهات بودجه ای سر هم کرد عدم نامگذاری کوچه ها و خیابان ها چه توجیهی می تواند داشته باشد؟!

سلیمانی یکی دیگر از اهالی کهوروئیه نیز به خبرنگار سلام جنوب گفت: هیچ گونه فضای فرهنگی از قبیل کتابخانه، زمین ورزشی و پارک در این منطقه نبوده و برنامه ای هم برای ایجاد آنها وجود ندارد، حال آنکه تعداد زیاد مدارس از پیش دبستانی گرفته تا دبیرستان نشان از جمعیت زیاد دانش آموزان و افراد زیر بیست سال دارد که به تبع آن باید فضاهای علمی مثل کتابخانه و فضاهای تفریحی و ورزشی برای آنها فراهم شود.

· دقیانوس در دست فراموشی

وی افزود: شهر دقیانوس که شناسنامه شهر جیرفت است در کهوروئیه واقع شده اما نه جاده اش آسفالت است و نه یک تابلویی وجود دارد که راهنمای بازدیدکنندگان باشد. سال گذشته یک اتوبوس برای بازدید شهر دقیانوس آمده بودند راهش را بلد نبودند ماهم مانده بودیم که از کدام راه ببریمشان. دوستان دو مسیر پیشنهاد کردند که یکی پر از خاک و مانع و یکی هم مسیر تردد گوسفندان بود.به اداره«میراث فرهنگی» و «شهرداری» هم گفتیم که فکری به حال راه آن کنند ولی خبری نشد.

· مانع تراشی های اوقاف با وجود عدم تعیین تکلیف نهایی در دادگستری جیرفت

سلیمانی تصریح کرد: اضافه بر همه این مشکلات«اداره اوقاف» هم مدعی شده که شش دانگ کلرود و کهوروئیه و چند روستای دیگر جزء املاک وقفی هستند و باوجودی که چندین سال از این ادعا می گذرد اما تا کنون هیچ تعیین تکلف قطعی در دادگستری جیرفت در این زمینه صورت نگرفته است و اداره اوقاف اقدام به مانع تراشی برای کار مردم می کند و اگر کسی بخواهد وام مسکن بگیرد یا سندمالکیتش را به نام کسی دیگر تغییر دهد یاهرکاری مرتبط با ملک خود انجام دهد او را به اداره اوقاف می فرستند و اوقاف نیز تا هزینه به اصطلاح حق و حقوق وقفی که هنوز تعیین تکلیف نهایی نشده است را نگیرد به کسی نامه نمی دهد در صورتی که بهتر است تا زمان تعیین تکلیف نهایی کار مردم انجام شود.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سلام سبزواران- زمان انتشار :24 شهریور1393 –http://salamsabzevaran.ir/