شعارسال: تشکل های دانشجویی همواره به عنوان یکی از ابزارها و بازوهای فرهنگی دانشگاه ها محسوب می شوند.

در طول تاریخ معاصر ایران بعد از انقلاب اسلامی تشکلهای سیاسی توانسته اند در برخی جریانات تاثیرگذاری فراوانی از خود نشان دهند و از همین رو اهمیت آنها٬ فرصتها و تهدیدهایی که به دنبال دارند قبل کتمان نیست.

مجید سرسنگی معا‌ن فرهنگی دانشگاه تهران درباره حمایت دانشگاه تهران از تشکلها٬ رویکرد و وضعیت فعلی تشکلها و آسیب شناسی کلی آنها با خبرنگار  به گفت وگو نشسته است.

برخی از تشکل‌ها از حمایت‌های مادی و معنوی معاونت فرهنگی دانشگاه تهران ناراضی هستند

درباره مسائل مالی حق با تشکل‌ها است، پول نیست و دانشگاه با سختی خود را اداره می‌کند، بودجه، کم به دانشگاه تزریق می‌شود و وقتی هم تزریق می‌شود، اولویت مسائل صنفی مانند غذا، خوابگاه و مسائل ضروری دانشجویان است؛ نمی‌توانیم بگوییم پول غذای دانشجویان به بخش فرهنگی بدهید که ما به تشکل‌ها بپردازیم بنابراین در رابطه با مسائل مالی کاملا حق با تشکل‌ها است.

البته نسبت به سال‌های قبل تلاش بیشتری کردیم و مسائل مالی شفاف شده است و به لحاظ مالی با تشکل‌ها درست برخورد می‌شود. اما درباره میزان کمک‌های مالی قبول داریم که کمک‌ها در برابر ظرفیت‌هایی که تشکل‌ها دارند بسیار کم است ولی نه تقصیر دانشگاه نه تقصیر مدیران است.

بودجه‌ای وجود ندارد که ما به تشکل‌ها تزریق کنیم؛ دانشگاه‌ها با مضیغه مالی مواجه هستند سال 96 تا اسفند ماه بخش قابل ملاحظه‌ای از بودجه دانشگاه محقق نشده است و طبیعتا اولویتش پولی که به دانشگاه داده می‌شود حقوق کارکنان و مسائل ضروری دانشگاه است.

درباره لغو شدن برنامه‌ها واقعیت این است که در این سه سالی که در این مسئولیت بودم به اندازه تعداد انگشتان یک دست برنامه کنسلی نداشتیم. در دانشگاه تهران خیلی کم و موارد معدودی وجود داشته است که به طور کلی اجازه برگزاری برنامه‌ها داده نشده است.به طور مثال یکی از برنامه‌هایی که کنسل شده انتخابات نمادین در ایام انتخابات ریاست جمهوری بود که به این برنامه مجوز داده نشد؛ به علت اینکه در دولت قبل این اتفاق افتاد و درگیری به وجود آمده بود و چون مکانیسمی برای کنترل و صحت انتخابات وجود نداشت هیات نظارت به این نتیجه رسید که این برنامه واجب نیست اما به این معنی نیست فردی از جناح سیاسی قرار بود کاندید شود و ما اجازه برگزاری این برنامه را به آن دلیل ندادیم.

در دوره قبل مدیریت دانشگاه لیست سیاه وجود داشت و اجازه نمی‌دادند برخی افراد وارد دانشگاه شوند اما در این دوره واقعا هیچ لیستی وجود ندارد شاخص‌ترین افراد از هر دو جناح سیاسی کشور در دانشگاه تهران سخنرانی کرده‌اند اما اگر کسی در دانشگاه توهین کند و حرف‌های سخیف بزند و رفتار غیردانشگاهی انجام دهد دیگر به دانشگاه دعوت نمی‌شود.

امکان دارد فردی را به عنوان سخنران برای برنامه‌ای معرفی کرده باشند که ما اعلام کردیم اگر این فرد نباشد بهتر است. به هر حال قانون مسئولیتی را به شورای نظارت واگذار کرده است و برخی اوقات افرادی دعوت می‌شوند که سطح‌شان متناسب با دانشگاه نیست یکی از مواردی که باید توجه شود این است که کسانی دانشگاه بیایند که خوارک ذهنی درست به دانشجو بدهند نمی‌توانیم اجازه دهیم هر کسی با هر سطح سوادی در دانشگاه صحبت کند. به همین دلیل دقت می‌کنیم کسانی به دانشگاه دعوت شوند که سواد داشته باشند اما از نظر خط و خطوط سیاسی ما هیچ محدودیتی قائل نیستیم.

در دوره قبل مدیریت دانشگاه لیست سیاه وجود داشت و اجازه نمی‌دادند برخی افراد وارد دانشگاه شوند اما در این دوره واقعا هیچ لیستی وجود ندارد شاخص‌ترین افراد از هر دو جناح سیاسی کشور در دانشگاه تهران سخنرانی کرده‌اند اما اگر کسی در دانشگاه توهین کند و حرف‌های سخیف بزند و رفتار غیردانشگاهی انجام دهد دیگر به دانشگاه دعوت نمی‌شود.

تنها خط قرمز ما این است که کسی که به دانشگاه می‌آید، دانشگاهی سخن بگوید. یعنی اگر می‌خواهد انتقاد هم کند انتقادش دانشگاهی باشد، توهین نکند، تهمت نزند. در این سه سال اخیر، هم از جناح راست هم چپ به دانشگاه دعوت شده‌اند برخی از افراد هم براساس نامه قوه قضاییه اجازه ورود به دانشگاه و حق سخنرانی ندارند و دلیلش را هم به ما اعلام نمی‌کنند و ما موظفیم دستورات آنها را اطاعت کنیم البته آن هم یک یا دو مورد بیشتر نبوده است. دانشگاه هیچ خط قرمزی نداشته است سال 95، 470 برنامه دانشجویی برگزار شده که از این تعداد حدود 300 برنامه سیاسی بوده است.

*انتقاداتی مطرح می‌شود که تشکل‌ها تاثیرگذاری خود را نسبت به گذشته در دانشگاه و جامعه از دست داده است نظر شما چیست؟

در حال حاضر کانون مسائل سیاسی، از فضای حقیقی به مجازی تبدیل شده است. زمانی فضای مجازی وجود نداشت، انجمن اسلامی برنامه‌ای برگزار می‌کرد و متعاقب آن جریانی در کشور راه‌ می‌افتاد؛ در همین انتخابات اخیر کانون فعالیت‌ها به سمت فعالیت‌های سیاسی رفته است یعنی نقشی که قبلا تشکل‌ها بازی می‌کردند اکنون بخشی از آن را فضای مجازی ایفا می‌کند، شرایط دیگر این گونه نیست که برنامه هزار نفری برگزار شود؛ افراد ترجیح می‌دهند که با وسایل ارتباطی شخصی خود از طریق کانال‌های ارتباطی مجازی اخبار را دنبال کنند.

قدرت فضای مجازی آنقدر افزایش پیدا کرده است که با قدرت سنتی برابری می‌کند، از طرف دیگر تشکل‌های ما مقداری نسبت به گذشته از نظر جذب مخاطب نقصان دارند. در سطح دانشگاه نسبت دانشجویانی که جذب تشکل‌ها هستند به کل دانشجویان، رقم بالایی نیست. دو دهه قبل دانشجویان فعالان سیاسی بیشتری بودند، دانشجو در کنار درس حتما فعالیت سیاسی دیگری هم داشت اما در حال حاضر متاسفانه تعداد دانشجویانی که وارد فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی می‌شوند کم شده که این نکته خطرناکی است؛ این بی‌تفاوتی نقطه منفی برای دانشگاه است و تشکل‌های ما بیشتر باید سعی کنند دانشجویان را جذب کنند، بارها به مسئولین تشکل‌ها گفته‌ام در جذب دانشجو ضعیف عمل کرده‌اند و نتوانستید تعداد قابل توجهی از دانشجویان را جذب کنید.

استقبال کم دانشجویان از تشکل‌های اسلامی سیاسی

باید تلاش کنیم زمینه‌ای فراهم شود که دانشجویان بیش از شرایط فعلی جذب فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی شود. نباید تصور کرد که فعالیت سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بار اضافه است، با اهداف اصلی دانشگاه هم‌سو نیست، جلوی درس خواندن دانشجوها را می‌گیرد و لزومی ندارم دانشجویان را به انجام این گونه کارها تشویق کنند.

برنامه‌هایی که تشکل‌ها برگزار می‌کنند را بررسی کنید، تعداد کسانی که در برنامه حضور پیدا می‌کنند و عضو همان تشکل هستند نیز چشمگیر نیست.

البته دو سه دهه قبل دانشجویان دغدغه‌های کمتری داشتند، در حال حاضر برای اینکه زندگی خود را بگذرانند، باید در کنار تحصیل، کار کنند و همه اینها بر حضور فعالانه در برنامه‌های سیاسی و اجتماعی تاثیر می‌گذارد. نمی‌توان شرایط اکنون را با دو یا سه دهه قبل قیاس کرد چون شرایط اجتماعی متفاوت شده است اما در عین حال به نظر می‌رسد یک مشکل هم به تشکل‌ها و مسئولین فرهنگی دانشگاه‌ها بازمی‌گردد.

باید تلاش کنیم زمینه‌ای فراهم شود که دانشجویان بیش از شرایط فعلی جذب فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی شود. نباید تصور کرد که فعالیت سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بار اضافه است، با اهداف اصلی دانشگاه هم‌سو نیست، جلوی درس خواندن دانشجوها را می‌گیرد و لزومی ندارم دانشجویان را به انجام این گونه کارها تشویق کنند.

تجربه نشان می‌دهد دانشجویانی که در دوران تحصیل وارد کارهای اجتماعی و سیاسی می‌شوند موفق‌تر هستند.

سال گذشته جشنواره دانشجویان نمونه در دانشگاه تهران برگزار شد و از 10 دانشجوی نمونه‌ای که معرفی شدند حدود 8 نفر فعال دانشجویی بودند این نشان می‌دهد که نه تنها فعالیت‌های دانشجویی لطمه‌ای به درس دانشجویان وارد نمی‌کند، بلکه کسانی که فعال دانشجویی هستند از نظر درسی کیفیت بهتری نیز دارند.

تشکل‌های اسلامی و مدیریت دانشگاه باید تلاش کنند طیف بیشتری از دانشجویان را جذب کنند. تعدادی که اکنون جذب تشکل‌ها هستند در قیاس بدنه دانشگاه تعداد اندکی است، یک مقدار دایره باید گسترده‌تر شود البته عوامل زیادی باید دست به دست هم دهند که تعداد فعالان اجتماعی و فرهنگی و سیاسی بیشتر شود یکی تلاش تشکل‌ها، تلاش مدیران دانشگاه و ایجاد زمینه مناسب برای این اتفاق و بخشی دیگر آزادی‌هایی است که در دانشگاه باید به رسمیت بشناسیم و فضایی بازی که در دانشگاه باید ایجاد کنیم تا دانشجویان آزادانه حرف بزنند فعالیت کنند، همه این عوامل باید دست به دست هم دهند تا دانشجویان با طراوت و شادابی بیشتری در فضاهای فرهنگی و ... کار کنند.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری آنا ، تاریخ انتشار: 13فروردین1397 ، کدخبر: 353106: www.ana.ir