شعار سال: از عزت‌الله الوندی نویسنده ادبیات کودک و نوجوان خواستیم در این‌باره بنویسد:
آن کنترل تلویزیون را از دست کودک پنج‌ساله‌ات بگیر نگذار ابزار کنترل تو را به دست بگیرد. قرار است تو! معلمش باشی نه او مهارکننده احساسات تو.
این کودک خردسال پذیرنده است اما وقتی تو را منفعل ببیند، به جاه‌طلبی روی می‌آورد. چون جاه‌طلبی برایش نفع بیشتری دارد؛ هر چه‌ را بخواهد، به دست می‌آورد. کودک پذیرنده، نیازمند پذیرایی‌ است. اگر خوب تغذیه شود، به سمت رشد و کمال میل می‌کند و اگر دچار فقر خوراک یا بدخوری شود، چرخه رشدش با کاستی روبه رو خواهد شد. به جای کنترل تلویزیون یک کتاب به او بده، هم خودش را سرگرم می‌کند، هم تو را و براین اساس باید حوصله داشته باشی. اما چه کتابی؟
از روزنامه فروش کتاب نخواه! چون مثل آن است که از میوه فروش بخواهی برنج یا نان بخری. ممکن است میوه فروشی نان یا برنج داشته باشد اما سرچشمه نیست، یک واسطه است و کالایش بی‌کیفیت.دنبال کتاب پررنگ و لعاب هم نباش چون بیشتر کتاب‌های پررنگ و لعاب درونشان چیز به دردبخوری برای عرضه ندارند. می‌خواهی کودکت یاد بگیرد در فعالیت‌های اجتماعی مشارکت کند، سری به کتابخانه بزن. خیلی دور نیست. می‌خواهی کودکت اعتماد به نفس بیان دیدگاهش را به دست بیاورد؟ نام او را در یک باشگاه بنویس. فرقی نمی‌کند باشگاه ورزشی باشد یا فرهنگی.
اما پیشنهاد من به تو باشگاه کتابخوانی کودک ونوجوان است. حتی مربیان مهدکودک‌ها هم می‌توانند باشگاه کتابخوانی تشکیل بدهند. در باشگاه کتابخوانی هزارو یک اتفاق خوب می‌افتد که خرد جمعی کنترلش می‌کند و خلاقیت فردی. گفت‌وگو هدایتش می‌کند نه جدل. پیشنهاد می‌دهد نه سفارش. آگاهی می‌دهد نه نصیحت. من امتحان کردم، نتیجه‌اش دلخواه بود. پیشنهادم این است که تو هم آزمایشش کنی. پس بلند شو وآن کنترل تلویزیون را از دست کودکت بگیر.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار 9 مهر97، شماره: 483922