شعارسال: طی چند ماه اخیر خبر بازگشت آرات به ایران، پسربچه‌ای که از او با عنوان نابغه ورزشی یاد می‌شود، سر و صدا‌های زیادی به همراه داشت.

پسری که تنها ۱۰ سال سن دارد، اما با انجام حرکات آکروباتیک از کودکی توجه همه را به خود جلب کرد.

آرات به لیورپول می‌رود و بعد از مدتی بی سر و صدا به ایران باز می‌گردد و جذب باشگاه سپاهان می‌شود، اما این باشگاه بعد از مدت کوتاهی از قطع همکاری با این کودک خبر می‌دهد، آن هم به دلیل اینکه فشار وارد شده به کودک منجر به بسته شدن صفحه رشد او در ۱۰ سالگی شده است.

آرات یکی از بی شمار کودکانی است که از بدو تولد جلوی دوربین بوده تا ۶ میلیون فالوئر چشم عضلات شکم بچه‌ای بدوزند که از کودکی شش تکه شده است! ما در اینستاگرام با نمونه‌های زیادی از این بچه‌ها مواجهیم، کودکی که در ۵ سالگی جلوی دوربین می‌نشیند و باید مثل یک آمریکایی اصیل و با استرس سوالات مادر را با زبانی بیگانه پاسخ دهد، پسری که عدم علاقه اش به نواختن پیانو بار‌ها در ویدیو‌های منتشر شده از سوی خانواده نمایان شده، اما همچنان والدین با بادی در غبغب از استعداد بی نظیر موسیقی فرزندشان صحبت می‌کنند و....

اما سوال اینجاست که والدین سرکوب گر برای داشتن فرزندی افتخار آفرین با جسم و روح او چه می‌کنند و افتخارات اینستاگرامی برای آن بچه به چه قیمتی تمام می‌شود؟

سمانه رضایی روانشناس و مشاور خانواده، با بیان اینکه برای انسان سالم بودن باید ۵ نیاز اساسی تأمین شود، گفت: نیاز اول امنیت است، به این معنا که ما بی قید و شرط دوست داشته شویم و این دوست داشتن منوط به نمره ۲۰ یا افتخارآفرینی‌های دیگر نشود.

وی نیاز دوم را نیاز به خودمختاری عنوان کرد و افزود: این به آن معناست که فرد بتواند یک زمان‌هایی را برای خودش باشد و نیاز نباشد که دیگران برای او تصمیم گیری کنند. خود ابراز گری نیاز سوم است که افراد باید بتوانند بر اساس آن احساسات خود را بروز دهند و اگر نمی‌خواهند در یک موقعیتی قرار گیرند آن را به راحتی مطرح کنند.

این روانشناس نیاز چهارم را چارچوب‌های واقع بینانه عنوان کرد و افزود: باید به یک سری قوانین منطقی پایبند بود، مثل اینکه باید سر یک ساعت مشخص در خانه باشیم، نیاز پنجم هم نیاز به تفریح است، نکته‌ای که وجود دارد این است که خیلی اوقات در مورد بچه‌ها این نیاز‌ها در نظر گرفته نمی‌شود، مثلاً در مورد آرات می‌بینیم که این بچه حتی زمان تفریح هم در حال ورزش و گرفتن ژست‌های خاص است.

وی ادامه داد: همین امر باعث می‌شود تا نگاه اجتماع هم نسبت به این بچه تغییر کند، حالا ما در مورد آرات حرف می‌زنیم، اما خیلی‌ها حتی از بچه‌ای که حافظ قرآن است انتظار دارند آرام و بدون شیطنت باشد، در حالی که او هم مثل بقیه بچه‌ها یک کودک است و باید بچگی کند.

این مشاور خانواده با بیان اینکه متأسفانه گاهی والدین زندگی نزیسته خود را در بچه‌ها جستجو می‌کنند، گفت: موبایل‌ها حریم خصوصی بچه‌ها را گرفته است و بر اساس نیاز‌های پنج گانه‌ای که مطرح شد، این بچه‌ها خودمختاری یا قدرت انتخاب شان را از دست داده اند.

وی با تأکید بر اینکه باید یک دایره انتخابی را به بچه‌ها بدهیم، افزود:درست است که ورزش باید همیشه بخشی از سبک زندگی بچه‌ها باشد، اما نوع آن می‌تواند تغییر کند، همانطور که ما به عنوان بزرگسال ممکن است علایق و نیازهایمان ۲ سال بعد تغییر کند.

رضایی با بیان اینکه ما سبک فرزندپروری را از هم به ارث می‌بریم، گفت: خیلی اوقات ما رفتار پدر و مادر خودمان را ادامه می‌دهیم در حالی که والدگری یکی از زیرشاخه‌های اصلی روانشناسی است که نیاز به آموزش و تخصص دارد.

این مشاوره خانواده خاطرنشان کرد: بسیاری از روانشناس‌ها به صورت تخصصی روی موضوع والدگری کار می‌کنند، والدگری مثل خیلی موضوعات دیگر نیاز به آموزش دارد و قطعاً با مشاوره، مطالعهو همراهی روانشناس می‌توانیم به سمت رفتار‌های سازگارانه و مثبت‌تر تغییر مسیر دهیم.

شعارسال با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری برنا، تاریخ انتشار: 29خرداد1402، کدخبر: 1487971، www.borna.news