آقای وزیر،مرگ فقط برای همسایه خوب است؟!

خودرو ،صنعت چالش برانگیزی که مدت هاست بحث آن در میان بخش های گوناگون جامعه جاریست و به نوعی می توان گفت همه افراد جامعه را (با این تفکر که خطرجانی برای کسی که حتی خودرو ندارد و به اندازه بسیار کمی شاید به عنوان مسافر یا رهگذر خیابان، کوچه و جاده ممکن است با یک خودرو برخورد کند وجود دارد) درگیر خود کرده است.

شعار سال: مناظره ها و مقاله های گوناگونی در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و محافل عمومی درباره آن برگزار شده است.تا هم اکنون که کمپینی درباره آن برپاست و مردم را دعوت به نخریدن خودروهای صفر کیلومتر می کند.

تا آنجا که صدای وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت هم بلند می شود و آن را محکوم می کند و می گوید که راه اندازی و تشویق به این کمپین، کار ضد انقلاب است و این کار به صنعت و تولید داخلی زیان می رساند!

در تائید فرمایش وزیر محترم صنعت و تجارت می بایست گفت: کاملا درست است. این حرکت به صنعت و تولید داخلی زیان می رساند، اما ضروریست عوامل و زمینه های به وجود آورنده این حرکت را نیز شناخت و بررسی نمود تا به رفع آن پرداخت.

یک اصل پذیرفته شده در تولید، تجارت و فروش وجود دارد که به آن«اصل نفع ذینفعان»می گویند. این اصل به آن اشاره دارد که هر تجارتی که می خواهد پیروز و موفق شودمی باید به این اصل توجه نماید و به نفع تمام ذینفعان بیندیشد و عمل کند.

اما متاسفانه در ایران و صنعت خودروسازی به آن بسیار بی توجهی شده و فقط به نفع بخشی از ذینفعان صنعت خودرو (تولید کننده و واسطه ها) توجه می شود،در صورتی که مشتریان، مهم ترین ذینفعان هر تجارت و خدمات محسوب می شوندکه متاسفانه در ایران سال هاست مورد بی مهری و بی توجهی قرار گرفته اند!

هرچیزی یک پایان و نهایتی دارد.حتی جهان هستی هم روزی به پایان خود می رسد.چطور توقع داریم که مردم صبور ایران پس از سال ها شکیبایی هنوز هم اعتراض مسالمت آمیزی نکرده و همچنان قفل بر دهان و گوش به فرمان مجبور به خرید خودروهای بی کیفیت داخلی باشند؟!

خودرو سازی و بسیاری از خدمات و صنایع داخل، سال هاست که مهم ترین ذینفعان خود (مردم ومشتریان) را نادیده می گیرند و با توجه به فضای غیر رقابتی و انحصاری که در اختیارشان قرار دارد هر نوع خدمات و محصول را با هر کیفیتی تولید و به مشتریان می فروشند!

در صورتی که استراتژی تولید و تجارت در دنیا سال هاست که تغییر و رشد کرده و مدیران این بخش ها به گونه ای دیگر می اندیشند و به شناسایی نیاز و خواست مشتری می پردازند و به نفع تمام ذینفعان خود عمل می کنند.

گواه آن هم فروش محصولات و خدمات آنهاست. یکی از اساسی ترین اصول در فروش، شناسایی نیاز، ذائقه و درخواست مشتری است و از اساسی ترین نیازهای مشتری هم می توان به کیفیت، قیمت و خدمات اشاره کرد که دنیای پیشرفته و تولید کننده حرفه ای، بیشترین توجه و اهمیت را به این بخش می گمارند.

گویند: دو فروشنده بودند که هر دو، کیسه قند را به یک قیمت می خریدند.اما یک نفر با یک تومان سود و دیگری به قیمت خرید می فروخت. در پایان روز آنکه با یک تومان سود می فروخت ۳ کیسه و آنکه به قیمت خرید می فروخت،یک صد کیسه فروخته بود. سود آنکه سه کیسه فروخته بود ۳ تومان بود، او که یک صد کیسه فروخته بود ۲۰ تومان. چرا که قیمت کیسه های خالی فروخته شده فروشنده دوم۲۰ تومان می شد که سود او بود و همین را در ماه و سال حساب کنید…

مهم رعایت همین نکات ریز و فوت کوزه گری است که بسیاری از صنایع ایران با توجه به این که میلیاردها تومان هزینه کرده اند، نادیده می گیرند و زیان می کنند.

*جناب آقای وزیر؛

متاسفانه باید گفت، کسانی که از روی سهل انگاری و بی اهمیتی، خودخواهی یا بی دانشی به ارزش های واقعی انقلاب که همان خدمت به مردم و توجه به خواسته آنان است بی توجهی می نمایند و جان و مال مردم برایشان اهمیتی ندارد و محصولات بی کیفیت تولید و به خورد مردم می دهند، زمینه ساز چنین نارضایتی هایی می شوند و بستر ساز حرکت ضد انقلابند.

اما از دید حقوق بشری، دموکراسی، مردم سالاری و دین باید گفت اگر مردم نسبت به این قضیه ناراحت باشند که هستند،حق مسلم آنان است که اعتراض مسالمت آمیز نمایند و جبهه گیری های سیاسی و ایجاد جو و فضای امنیتی، ظلم به حق مردم است و نتایج ناخوشایندی را برای جامعه به بار می آورد.

به نظر بنده که این کمپین کار ضد انقلاب نیست و ربط دادن آن به این مسائل هم چاره و درمان این درد نیست و تشکیل چنین اجتماعاتی در واقع نوعی ابراز نارضایتی مصرف کنندگان است و می خواهند اعتراض و درخواست ندیده و نشنیده شده خود را به نحوی به گوش مسئوولان و مدیران محترم برسانند.

اما اگر صحبت شما نیز درست باشد و این حرکت کار ضد انقلاب باشد، آنها از نقطه ضعف و کاستی که وجود دارد استفاده نموده و هدف خود را پیش می برند و کار انقلابیون واقعی این است که با عمل صحیح یعنی توجه به خواست مشتریان،جلو این حرکت را بگیرند و این ضعف را به نقطه قوت تبدیل کنند.

به یاد دارم که در دوران دبیرستان در درس« بینش اسلامی» درسی داشتیم که به خدمات متقابل اسلام و ایرانیان به هم اشاره می کرد که این فکر را به ذهنم روانه کرد: خدمات متقابل خودروسازی داخلی و ایرانیان به هم چیست؟

مردم ایران با پرداخت دسترنج سال ها زحمت و بی خوابی های خود برای خرید محصولات خودروسازی داخل و به خطر انداختن جانشان، خدماتشان مشخص است، اما خودروسازی در جهت نفع ذینفعانش و نیاز آنها (ارتقا کیفیت، خدمات و قیمت عادلانه) چه کرده است؟!

گویند: شخصی نزد طبیب رفت و از بی توجهی همسرش و اینکه هر پرسشی را می بایست چندین مرتبه تکرار کند تا به او جواب دهد شکایت کرد. طبیب گفت: این بار که از همسرت پرسیدی و جوابی نشنیدی، هر دفعه کمی به او نزدیکتر شو و پرسشت را دوباره تکرار کن.

در آن روز شخص از همسرش پرسید غذا چه داریم؟ اما جوابی نشنید و کمی به همسرش نزدیکتر شد و دوباره پرسید و این روند تکرار شد تا به فاصله یک متری همسرش رسید و دوباره پرسش را مطرح کرد و این بار همسرش گفت: برای بار چهارم است که می گویم ماکارونی… و مرد به اصل ماجرا پی برد.

اگر آن مرد به طبیب مراجعه نمی کرد و به جای آن، همسرش را محکوم و با وی مشاجره می کرد چه می شد؟! آیا مساله حل می شد؟ پس صنعت خودرو سازی به جای محکوم کردن انتظار مردم، کمی در خود کاوش کرده و بیشتر مساله را کارشناسی و تحلیل کند و با دیدن و شنیدن خواست مشتریان، به وضوح و روشنی برسد تا به حل بهتر و سریعتر مساله کمک کند و اشتیاق مشتریان را به خرید محصولاتش برانگیزد.

اما بدانیم که کم شدن تولید و خرید، زیانی است که به هر دو طرف (تولید کننده و مصرف کننده ) وارد می شود و به عبارتی باخت- باخت است. اگر این اصول اساسی رعایت نشود، چرخ همان چرخ است و روزگار نیز.

با اضافات و تلخیص برگرفته از وبسايت معتدلان، تاریخ انتشار سه شنبه ۱۷ شهریور 1394، كد مطلب 3868: www. motadelan.ir